Roadtrip naar Straatsburg met een EV: te doen?
Hoe bevalt een langere roadtrip met een elektrische auto? Ik ben wat je noemt een newbie op dit gebied dus ik ben erg benieuwd wat mijn ervaring gaat zijn. De BMW i4 is mijn begeleider voor een winters weekendje Straatsburg. Je leest het goed, Driveaholic gaat – voor een keertje – elektrisch. Ik ben benieuwd of een dergelijke trip met een EV goed te doen is. Op naar Straatsburg!
Wat zijn de specs van de BMW?
Het is een BMW i4 eDrive 40e. Dit is de ‘middle of the road’ versie. Dat wil zeggen dat we 340 pk tot onze beschikking hebben en dat onze achterwielaangedreven BMW i4 een theoretisch bereik heeft van 597 kilometer. Dat is natuurlijk theorie, want het is 5 graden Celsius en we weten dat een batterij minder presteert bij dit soort frisse temperaturen. Een ideale start hebben we niet, want bij onze start in Limburg is de accu halfvol en ik heb in de buurt geen laadpalen staan. Dus zullen we vrij snel een laadstop moeten plannen. Geen probleem, dan combineren we dit gewoon met een ontbijtje bij de Mac. Opvallend, van de twee laadpalen was er eentje buiten werking. Toch lullig als een andere klant je net voor is. Ook was ik – als newbie – vergeten om de batterij te pre-conditioneren. Dan bereid je de batterij optimaal op snelladen voor. Doe je dat niet, dan sta je dus erg lang bij de snellader. Want meer dan 70 kW per uur zit er niet in. Zou in theorie 205 kW moeten zijn. Bij een 70% gevulde accu houden we het voor gezien. Ons geduld is te lang op de proef gesteld. Duur foutje van me.
Kun je er plezier mee hebben op de Autobahn?
Nee, absoluut niet. Bij 192 op teller is de koek op en je ziet het rijbereik direct fors krimpen. Dus schakel je al snel een paar tandjes terug en rijd je met max 130 km/h met het overige verkeer mee. Niet de allerleukste kilometers, maar gelukkig is de BMW i4 wel heel erg stil en comfortabel. De sportstoelen zitten ook voortreffelijk. Dit vergoedt de pijn van het gevoelsmatige kruiptempo wel een beetje. Want ja, op de Autobahn voelt dat gewoon zo aan. Zeker als je ook een BMW M2 op de oprit hebt staan. Na 226 kilometer laden we de auto (nog 20% capaciteit resterend) weer op bij het Autohof Waldlaubersheim. Klinkt heel erg Duits en gelukkig presteert de laadpaal ook Duits gründlich. Het laden gaat sneller want we zien daadwerkelijk 180 kW per uur op het scherm verschijnen. Het zonnetje schijnt, de koffie smaakt wonderlijk goed en na een klein half uurtje vertrekken we voor het resterende deel van de reis.
Zonder tussenstop naar Straatsburg zou moeten kunnen toch?
Normaliter wel, maar als petrolhead heb ik er niet aan gedacht om een hotel met een laadpaal te boeken. Stupid me. En ook is in Frankrijk het aanbod van laadpalen erg gering. Dus doe ik bij Kandel nog even een laadstop. Dit betekent een wat langzamere laadsessie omdat de accu nog voor 50% gevuld is. En dan worden de laadsnelheden bij lange na niet gehaald. Dus maar even naar de Grillstube en wat lekkere Duitse kost naar binnen geharkt (Currywurst, altijd goddelijk!) en laden we de auto helemaal vol. Elektrisch rijden mag dan goed zijn voor de ijsbeer, voor een gezonde lijn is het desastreus. Bij elke laadstop schuif ik toch weer iets ongezonds naar binnen. Tijd om mijn zonden te overdenken heb ik niet, want de laatste 100 kilometer doe ik met een wat steviger tempo.
Voldoet de BMW i4 als stuurmansauto?
Uiteraard kan ik de verleiding van een paar lekkere stuurmanswegen niet weerstaan. En dus stond een deel van de Schwarzwald Hochstrasse op het programma. Wel eerst even de auto volledig opladen, want snelladers zijn in het Schwarzwald ook dungezaaid en ik heb geen zin in ‘range anxiety’ als ik stevig ga sturen. Net over de grens in Duitsland dus even een snelladertje gepakt. Jammer alleen dat we nog geen 40 kW per uur halen bij de laadpaal. Terwijl ik nu wel alle juiste vinkjes heb gezet. Of was dit gewoon een half defecte laadpaal? Anyways, neem dus altijd een hotel met een eigen laadpaal. De Hochstrasse is overigens prachtig, al was het soms wel verraderlijk glad. Gelukkig heb je in de winter geen last van fietsers, motorrijders en campers, dus een foutje hoeft niet meteen desastreus te eindigen. De BMW i4 rijdt zeker niet onverdienstelijk (ondanks de winterbanden!) maar een blijvende indruk laat de auto niet achter. Ik mis toch echt beleving (motorgeluid, versnellingsbak) en ook is het stroompedaal lastiger te doseren. In de wat rustigere Eco-Pro stand heb je wat meer gevoel en controle en schud je de locals ook wel van je achterbumper af. Maar ik krijg geen connectie en gevoel met de auto. Ook omdat het stuurgevoel wat gevoelloos is en de auto echt te zwaar is. Kortom; er mist iets. En dat gevoel heb ik met mijn BMW 330i Touring of M340i nooit gehad.
En de rit terug naar huis?
Wederom met temperaturen onder nul, maar de volle accu (de dag ervoor nog even opgeladen bij snellader) zou groot genoeg moeten zijn voor de rit van 293 kilometer naar Venlo. En dat lukt, mits je niet harder gaat dan 120 km/h, want daarboven is het echt een zuipschuit. En dus kruip ik over de Autobahn en duurt de reis voor mijn gevoel een eeuwigheid. Maar ja, het is weinig aanlokkelijk om te moeten blauwbekken bij een snellader. Het scheelt ook dat deze BMW i4 boven de 150 km/h wat onrustig in het stuur en neusje is. Dus accepteer je makkelijker je nederlaag. Wellicht mis je hier het gewicht van de motor voorin, maar bij mijn eerdere rijtest is me dit niet opgevallen. Sowieso is hard rechtuit rijden in een EV niet echt vermakelijk, want je voelt niks bij terug- of opschakelen en het ontbreken van motorgeluid is vanzelfsprekend ook een gemis. Natuurlijk kun je met 340 pk echt wel je mannetje staan op de linkerbaan, maar het levert je geen plezier op. Ik had net zo goed 100 pk minder kunnen hebben. Je gebruikt het vermogen toch niet en ook levert het je nauwelijks plezier op. Meer is in het geval van een EV echt niet altijd beter. Helaas.
Wat zijn de sterke punten van de BMW i4?
Ondanks de kritiekpunten is het in basis best een fijne auto hoor. De stoelen zitten top, de auto is stil, comfortabel en ook werkt software in de auto echt prima, ik heb de hele weg met Lane Assist aangereden en dat zegt wel iets. Meestal schakel ik dat systeem direct uit. Ook het navigeren naar snelladers gaat best goed, je ziet hoeveel er vrij zijn en hoe lang de stop gaat duren. Handig is ook dat de auto aangeeft dat je een rotonde nadert, of dat er over 500 meter een snelheidsverlaging naar bijvoorbeeld 80 km/h aankomt. Wordt netjes in het head-up display gemonteerd. En verder geniet je van een mooi interieur en goede bouwkwaliteit. Een minpunt is dat de achteruitrijcamera al snel vies wordt van de pekel en dat het lastig is om radiozenders op te zoeken via de touchscreen.
Maar, is een dergelijke roadtrip met een EV te doen?
Als het moet, dan kan het natuurlijk. En in een BMW i4 is het ook gerieflijk en comfortabel. Maar leuk is anders. Ik was eigenlijk constant met de range en de route bezig. Heel eerlijk: dan mis ik echt wel de vrijheid en het gemak van de benzine- of dieselauto. Dan is er altijd wel een tankstation ergens in de buurt. Ik zit in een EV met een andere mindset achter het stuur. Ik was vooral aan het rekenen en automatisch pas ik dan mijn tempo aan om effectief te reizen. Dan rijd ik dus eigenlijk langzamer dan ik zou willen. En ook hebben we toch vaker dan ons lief is te lang staan wachten bij het laden. Ok, misschien zaten er wat beginnersfoutjes van mij bij, maar het is en blijft suboptimaal en soms ook ronduit irritant. Want de kwaliteit van de snelladers is voor mijn gevoel nog niet betrouwbaar genoeg. En ook als je wel met normaal tempo kunt laden sta je toch al snel een klein half uurtje te wachten. En laten we eerlijk zijn, dat is toch echt anders dan vijf minuten tanken. Kortom, ik ben nog niet overtuigd van het concept elektrische auto bij dit soort roadtrips. Ik vind het te onhandig. De volgende keer pak ik toch echt weer mijn benzineslurper. Dan rijd ik maar 1 op 6 en tank ik me suf. Dat is het me waard.