Rijtest: Volvo V90 D4 (2019)
Stel: je hebt een ruime 60.000 euro in je binnenzak branden. Een Duitse auto of een SUV? Te patsering, te duur of te onzuinig. Wat moet de buurman wel niet denken? Dan is een Volvo V90 het politiek correcte alternatief.
Politiek correct?
De Zweden hebben dat volgens mij uitgevonden. De landgenoten van Gretha Turnberg omarmen verkeersveiligheid en milieu als geen ander merk. Dus begrenzen ze vanaf medio 2020 alle auto’s op 180 kilometer per uur en willen ze het gamma volledig elektrisch maken om de ijsbeer te redden. Een opmerkelijk streven van een fabrikant die alleen maar grote en zware auto’s in het gamma heeft en vooral veel SUV’s verkoopt. Ongeacht of die elektrisch zijn, een SUV verbruikt altijd meer brandstof en/of stroom. De begrenzing op 180 kilometer per uur is ook onzinnig als je bedenkt dat Volvo nog steeds auto’s met 400 pk aanbiedt. Ergo, bij het submerk Polestar bieden ze ook een 600 pk hybride. Is 600 pk eigenlijk wel veilig en verantwoord en waarom mag deze Polestar van moeder Volvo wel 250 kilometer per uur rijden? Dat is verre van consequent.
Dus je kunt geen benzine of diesel meer kopen?
Nog wel. Volvo is druk bezig met de transitie naar elektrisch maar dat is – logischerwijs – niet binnen een paar jaar gerealiseerd. Dus bieden ze nog diesels en benzines aan. De laatste in hun soort. Daarom lijkt het mij wel leuk om nog een keer in een diesel te rijden en kies ik voor de Volvo V90 D4. Helaas geen vijfcilinder, ook die heeft het politiek correcte Volvo in de ban gedaan. Helaas, want dat waren goddelijke motoren. De D4 moet het met een cilinder minder doen. Desondanks niet direct een straf, want de tweeliter turbodiesel levert 190 pk en 400 nm en dat is in Nederland echt wel genoeg.
Hoe bevalt de diesel?
Goed. Voor een dergelijke auto is dit nog steeds een fijne aandrijflijn. Dat heeft meerdere oorzaken. Bijvoorbeeld dat je bij lage toeren al veel koppel hebt. Of het gunstige brandstofverbruik. Zeker als je het gaspedaal wat dieper intrapt zijn de verschillen groot. Met de benzineversie moet je dan niet schrikken als je elke 10 kilometer een liter benzine verspilt. Met de diesel kom je ondanks zware rechtervoet 15 kilometer ver. Zeker bij een wat stevigere rijstijl gaat een diesel veel efficiënter met brandstof om. Niet dat Volvo V90 rijders dit vaak zullen doen. Ik zie ze wel vaak op de linkerbaan, maar dat is meestal omdat ze zijn vergeten naar rechts te gaan.
En de prestaties?
Acceptabel. Je moet niet vergeten dat de Volvo V90 D4 met 1.659 kg niet echt een lichtgewicht is. De 0-100 sprint kost 8.2 seconden en als je de snelheidsbegrenzer er even af sloopt kun je er 225 kilometer per uur mee rijden op de Duitse Autobahn. Geen flitsende prestaties. Desondanks is de subjectieve indruk goed. Moet je wel zorgen dat de turbo op stoom is, want de turbodiesel heeft wel last van een klein turbogat. Toch is het wat mij betreft een betere krachtbron dan de T4 benzinemotor die ik ken uit de Volvo XC40. Die vind ik wat rauw en inspiratieloos. De D4 motor heeft wat meer karakter. Ook werkt de turbodiesel mooi samen met de achttraps automaat. Niet de meest flitsende en snelle versnellingsbak in zijn soort maar in een degelijke Volvo echt goed genoeg.
Hoe is het comfort?
De Volvo V90 is geënt op comfort en dat is logisch. Dit is een auto voor de zakelijke rijder en niet voor de sportieve automobilist. Comfort, rust en veiligheid zijn de sleutelwoorden. En dat lukt ten dele. Neem de stoelen. Ik vind ze heerlijk zitten, maar de eigenaar heeft structureel rugklachten van deze stoel. Het onderstel mist ook het laatste puntje op de i. De auto is echt wel comfortabel, maar het hoge niveau van de Audi A6 wordt niet gehaald. Onze meningen zijn ook verdeeld als het gaat om de 20 inch velgen. De eigenaar vindt het de auto ‘helemaal af’ maken. Ik vind ze onzinnig omdat deze banden meer herrie maken en het ten koste gaat van het comfort. In een Audi A6 had ik hier geen last van. In de Volvo V90 dus wel. Ik zou lekker voor 18 inch kiezen omdat functionaliteit boven vorm gaat in een Volvo.
Functionaliteit boven vorm?
Dat is misschien een wat dubieuze uitspraak omdat bij deze Volvo vorm juist voor functie is gegaan. Bij vroegere Volvo’s was dat vaak andersom. Alleen realiseert Volvo zich dat functie alleen niet verkoopt en dat de verpakking ertoe doet. Gelukkig hebben ze die verpakking echt wel heel fraai gemaakt. De nieuwe designtaal van Volvo is gewoon een schot in de roos. Of je nu een Volvo XC60, V90 of S60 ziet. Het zijn gewoon dikke auto’s. Hebben ze echt goed gedaan. Het interieur is ook mooi vormgegeven, alhoewel ze het niveau van Audi en BMW niet halen qua afwerking en materialen. Ook vind ik de menustructuur van de multimedia soms wat onlogisch maar dat is een kwestie van wennen. Het scherm reageert wel lekker snel op mijn vingers.
En wat als je toch sportieve ambities hebt?
Niet doen. Niet in deze auto. Dat heeft geen enkele zin. Het is echt niet zo dat het een deinende boot is, maar alle elementen die een auto ‘leuk’ maken zijn weggefilterd. Besturing, onderstel en remmen doen hun werk maar verwacht niet dat beetje extra. Deze auto is prima om van A naar B te reizen maar meer ook niet. Het is geen auto die hebberig maakt. Die me kippenvel geeft. Of waar ik zwaar van onder de indruk ben. Een BMW 5-serie stuurt en rijdt duidelijk strakker en biedt niet veel minder comfort. Om dit te vergeten zet ik snel de Bower & Wilkins audio (3.485 euro) wat harder, maar ook die valt een klein beetje tegen. In mijn optiek niet (veel) beter dan de duidelijk goedkopere Harman en Kardon set.
Dus?
Bekruipt me steeds meer het gevoel dat ik toch gewoon een Audi A6 of BMW 5-serie moet kopen. De Volvo V90 is namelijk net niet goed genoeg om mee te doen in de top van de Eredivisie. Of het nu gaat om het comfort, ruimte, afwerking of de dynamische talenten, de Volvo V90 komt vaak net iets te kort. Dit betekent niet dat het een slechte auto is. Integendeel. Er zijn echter betere auto’s te koop. Dus adviseer ik je toch om je maar even over je vooroordelen heen te zetten en toch voor het geijkte Duitse product te gaan. Je krijgt er geen spijt van. Als je principieel nu toch geen ‘dikke’ Duitser wilt rijden dan kun je altijd nog voor een Skoda Superb gaan. Meer auto voor minder geld. Zoals de Volvo had moeten zijn.
Eindcijfer: 7
+ Mooi uiterlijk
+ Zuinige dieselmotor
– Goede auto, maar (net) niet goed genoeg.
Gaaf verslag weer zoals altijd. Oprecht respect hoe je dat zo mooi kan omschrijven. Tussen haakjes, wanneer komt er weer een nieuw verslag over de CUPRA R?