Rijtest: Volvo V40 D3 Business Sport (2017)
Ik begin deze rijtest voor de variatie met de conclusie. Zoek je een auto in het C-segment en heb je een budget van 30.000 euro? Ren dan naar de dealer en schaf een Volvo V40 D3 Business Sport aan. Nergens krijg je zoveel auto voor je geld.
De koplampen zijn na de laatste modelwijziging wat aangepast.
Te mooi om waar te zijn
Het is echt absurd hoeveel je krijgt. Te beginnen met de motorisering. Voor net geen 30.000 euro is een 190 pk sterke benzinemotor (T4) of een 150 pk diesel (D3) inclusief. Door naar de uitrusting. Zaken als navigatie, audio-upgrade, LED-koplampen, R-design (exterieur- en interieur), parkeersensoren, climate control en stoelverwarming zijn gewoon standaard. Zullen we even vergelijken met premiumbroertje BMW? Een BMW 114D (95 pk!!!) kost 32.000 euro en dan is je auto buitengewoon spartaans uitgerust. Een vergelijkbaar gemotoriseerde BMW 118D met dezelfde uitrusting gaat al snel richting 45.000 euro. Het is bijna te mooi om waar te zijn wat Volvo te bieden heeft.
Het heeft natuurlijk wel een reden dat Volvo dit doet. De Volvo V40 is inmiddels al weer 7 jaar op de markt en dan komt vanzelf het punt van verzadiging. Zeker omdat half Nederland in 2013 en 2014 al een Volvo V40 ging leasen vanwege de lage bijtelling. De kans is groot dat die rijders wel eens wat anders willen leasen en voor een ander merk kiezen. Dus moet Volvo de auto natuurlijk zo aantrekkelijk mogelijk houden. Vandaar de Business Sport uitvoeringen. Meer merken mogen dit voorbeeld volgen!
De leren bekleding is onderdeel van het Luxury pakket (1900 euro)
Tikje verouderd interieur
Dat de auto al een tijd meegaat merk je wel aan het interieur. Bijvoorbeeld het verouderde navigatiesysteem en de drukke middenconsole (veel knopjes). Is dat erg? Niet per se, want de basis is nog steeds goed. De sportstoelen zitten echt geweldig en ook zijn de afwerking en gebruikte materialen anno nu nog steeds acceptabel te noemen. Het is gewoon fijn toeven in de Volvo en leuke details als de zwarte dakhemel maken het geheel ook nog een heel klein beetje speciaal. Ok, dan toch een nadeel noemen? Het ruimteaanbod is wel heel beperkt. Houd dat in de gaten als je ooit passagiers meeneemt. Die zitten echt klote achterin. Hij is overigens nog wel (nipt) ruimer dan de BMW 1-serie en Mercedes A-klasse.
Dat de auto op leeftijd is zie je bijvoorbeeld aan het navigatiesysteem.
Hele vlotte diesel
Dat de Volvo V40 al op leeftijd is, betekent niet dat de techniek aan boord ouderwets is. De nieuwste generatie motoren zijn beschikbaar. Zoals de D3 diesel. Deze tweeliter is goed voor 150 pk en 320 nm en dat is in het drukke Nederland meer dan voldoende. Het is een meer dan gemiddeld vlotte krachtbron die je heel erg makkelijk door de versnellingen heen voert. De motor maakt de auto echt vlot, helaas laat hij dat ook wel iets teveel horen. Er zijn stillere en meer verfijnde diesels beschikbaar, maar de power is echt riant. Het voelt aan alsof er meer paardjes onder de motorkap verstopt zijn. Lekker dus! De Volvo V40 Business Sport is voor hetzelfde bedrag ook met een 190 pk benzinemotor leverbaar. Ook niet verkeerd.
De dikke uitlaten horen bij het R-design pakket. Wat mij betreft iets teveel van het goede.
Weer die snelheidsbegrenzer
Puntje van kritiek is en blijft de topsnelheid van 190 kilometer per uur bij deze Volvo V40 D3 Business Sport. Bij de lease D4’s was dit vanwege de ecobanden en dito lage bijtelling, maar waarom Volvo deze grens nog steeds handhaaft? Ik weet het niet. Schijnbaar heeft Volvo weinig vertrouwen in de capaciteiten van de Volvo V40 chauffeurs. Daar kan ik gedeeltelijk ook wel in meegaan, want qua bumperkleven scoren de V40 rijders toch wel bovengemiddeld hoog. Toch had ik graag gezien dat Volvo gestopt was met die onzin, ook al kan ik de begrenzer wat beter accepteren dan bij de 40 pk sterkere Volvo V40 D4. Bij de benzineversie (T4) komt de begrenzer er pas bij 210 km/h in. Ook vroeg, maar dat maakt het iets beter te verteren.
18 inch velgen kun je als accessoire bijbestellen. Fijn voor je bijtelling!
Rijdt fijn, maar mis het Volvo gevoel
Hoe rijdt de auto? Goed, maar niet uitzonderlijk. Het sportonderstelletje gecombineerd met de 18 inch velgen (als accessoire leverbaar) doen de wegligging natuurlijk goed. De auto ligt strakker op de weg, je haalt meer plezier uit het bochtenwerk en desondanks is het comfort meer dan voldoende. Het verlaagde sportonderstel maakt de auto echt fijner dan de Volvo V40 D4 zonder sportonderstel die ik eerder reed. Kritiekpuntjes zijn de wat gevoelloze besturing en de vrij stroeve handbak, kies dus vooral voor de achttraps Geartronic automatische versnellingsbak. Wat ik ook mis is karakter. Ik mis het Volvo-gevoel wel een beetje. Doe je ogen dicht en je waant je in een Audi A3, Seat Leon, Mazda 3, Ford Focus, Mercedes A-Klasse of Opel Astra. Wat dat betreft maakt Volvo het premium label niet helemaal waar. Gelukkig betaal je daar niet voor.
Na 7 jaar nog steeds prettig op het netvlies. Jammer alleen dat je ze wel erg vaak ziet rijden!
Conclusie
Wat maakt de auto dan toch een winnaar? De value for money natuurlijk. Je kunt gaan shoppen bij de BMW, Audi of Mercedes garage maar geloof me, dan rijdt zo’n Volvo V40 D3 Business Sport met sportonderstelletje echt wel wat fijner. Je hebt (veel) meer auto voor je geld. Dat maakt de auto erg aantrekkelijk. Dus als je in de markt ben voor een leaseauto in dit segment en je kunt leven met een lage topsnelheid, zoek dan niet verder.
Eindcijfer: 8-
+ sterke motor
+ heerlijke stoelen
+ value for money
– topsnelheid
– wel krap
