Rijtest: Tesla Model S P85D

We rijden vandaag in de Tesla Model S P85D. Dit elektromonster verdeelt maar liefst 700 pk over de vier wielen. De 0-100 sprint kost een luttele 3.3 seconden. Een sensationele score voor een auto van 2200 kilogram. Nu alleen nog even op zoek naar een goede lanceerplek :).

Overtreffende trap

Vorig jaar reed ik al eens uitgebreid met de minder krachtige Tesla Model S 85D. Met 422 pk en een acceleratie van 0-100 in 4,4 seconden ook bepaald geen stakkertje. Ik was onder de indruk van deze auto. De acceleratie was in de versie met ‘maar’ 422 pk versie al ronduit brachiaal. Na het passeren van de 100 kilometer per uur nam de acceleratie snel af, maar dat deed niks af aan de snelheidssensatie. Het is niet voor niets dat ik bij mijn passagier een groene kleur op de wangetjes heb kunnen toveren.

Het grote verschil tussen een elektrische auto en een auto met een normale verbrandingsmotor is dat bij de elektrische auto het hele vermogen direct vanaf stationair beschikbaar is. Je hoeft geen launchcontrol te gebruiken om rap te zijn. Het enige wat je in de Tesla moet doen is gewoon je rechtervoet in het tapijt duwen. En nu heb ik in mijn Tesla Model S P85D maar liefst 278 elektropaardjes meer als de vorige keer. In totaal 700 stuks! De eigenaar van de Tesla doet er nog een schepje bovenop en waarschuwt me dat de acceleratie van deze Tesla zo heftig is dat het mijn inschattingsvermogen te boven gaat. Met een glimlach geeft hij de keycard (in de vorm van een Tesla, leuk detail!) mee en wenst me een prettige vlucht.

Serene rust

Voordat ik mezelf lanceer neem ik even de tijd om de auto even te leren kennen. Ook wil ik een rustige plek zoeken waar ik de ruimte heb om mijn eerste sprintje te trekken. Met de cruise control op 110 kilometer per uur doet de Tesla me geen moment denken dat ik met een 700 pk monster op pad ben. De auto is stil, comfortabel en dankzij de fijne stoelen en de voortreffelijke audio-installatie kun je het lang volhouden in de Tesla.

Het interieur van de Tesla doet bijna minimalistisch aan vanwege het grote touchscreen. Je hebt geen knopjes waar je op moet klikken. Bijna alle functies bedien je via dit scherm. Er is al veel gesproken en geschreven over de touchscreen. Ik vind het een briljant systeem. Het is zo logisch, zo gebruiksvriendelijk en het werkt precies zoals op je tablet en pc gewend bent. Het invoeren van een adres werkt bijvoorbeeld net als in Google Maps. Je hoeft dus niet eerst via een omslachtig menu het land, de plaats, de straatnaam en daarna het huisnummer te selecteren. Daar kunnen merken als Mercedes-Benz echt een voorbeeld aan nemen.

Afwerking nog niet op Duits niveau

Tesla kan nog wel het één en ander op het gebied van afwerking en materiaalgebruik leren van onze oosterburen. De exterieurdelen van de Tesla sluiten net niet mooi op elkaar aan en ook zijn de gebruikte materialen in het interieur wat minder fraai. Wel is dit interieur rijkelijk voorzien van prachtig alcantara bekleding en dat krikt de boel toch wel aardig op. Ook niet onbelangrijk in dit segment is dat de Tesla ruim 745 liter bagageruimte heeft en dat achterpassagiers zonder moeite hun beentjes kunnen strekken.

Insane modus

Inmiddels heb ik een aardige lanceerplaats gevonden. Om alle 700 paardjes vrij te geven selecteer ik de ‘insane rijmodus’. In gedachten doe ik een countdown. 3-2-1 GO. Ik vloer het gaspedaal. Het resultaat is verbijsterend. Mijn nek wordt tegen de hoofdsteun gesmeten, het zuurstof wordt uit mijn hersenen gezogen en ik moet alle zeilen bijzetten om de G-krachten te verwerken. Ik heb zelfs bij benadering nog nooit iets vergelijkbaars meegemaakt in een auto. Ook niet in de 750 pk sterke Audi S6 JD750 die ik eerder reed. Wat een geweld! Een vergelijkbaar gevoel is een vrije val in een enorm steile achtbaan. Alleen zit ik nu zelf aan het stuur en ben ik verantwoordelijk om de auto tussen de lijnen te houden. Gelukkig geeft de auto zelf geen krimp. Geen wielspin, geen torque steer. Boven de 100 km/h neemt de acceleratie wat meer af en kan ik op adem komen. Hieronder zie je mijn eerste sprintje.

Lachen, gieren, brullen

Ik stop nog een keer en doe weer een sprintje vanaf stilstand. Het is iedere keer weer hilarisch. Ook na keer 3, 4 en 5. Het feit dat de auto geen opzwepend motorgeluid ten gehore brengt mis ik helemaal niet. Ik bent zo druk bezig met het verwerken van de krachten dat als iemand met een luidspreker in mijn oor schreeuwt, ik dat waarschijnlijk niet zou horen. Mijn zintuigen stellen andere prioriteiten. Uiteraard ben ik met de Tesla ook even bij wat vrienden en familie langsgereden en heb ik ze even op de passagiersstoel gezet. Het was lachen, gieren en brullen. En ongeloof en verbijstering. Wel is het handig om de passagiers vooraf even te waarschuwen. De Tesla experience is niet weggelegd voor mensen met een gevoelige maag ;).

Geen Autobahnbrenner

De bizarre acceleratie van 0 naar 100 km/h is indrukwekkend, maar boven de 100 kilometer per uur neemt de acceleratie voelbaar af. Dit blijkt ook uit de cijfers. De sprint van 100-200 doet de Tesla rond de 13-14 seconden. Dit is nog steeds heel erg snel (vergelijkbaar met een Volkswagen Golf R), maar van een 700 pk supercar verwacht ik toch wat meer. Een Porsche Panamera Turbo S of Audi RS 6 rijden met twee vingers in de neus bij je weg. Zoek je een Autobahn ‘dauerbrenner’, dan ben je met één van deze auto’s beter af. Bij de Panamera en RS6 heb je ook geen reikwijdte stress. Hooguit gooi je een paar keer je tank vol onderweg.

Toch hoeft het gebrek aan vermogen op hogere snelheid  geen probleem te zijn als je veel in Nederland reist. In het overvolle en flitsgekke Nederland is de Tesla de perfecte supercar. Je pakt af en toe een stoplichtje of je neemt even een opritje van de snelweg om daarna weer de cruisecontrol op 110 kilometer per uur te zetten. De Tesla wint het overigens ruim als het gaat om de kosten per kilometer. Naast het feit dat je geen brandstofkosten hebt, valt de Tesla ook in 2016 binnen het 4% bijtellingstarief. Dat maakt de auto in Nederland echt uniek!

Zwaarlijvig

Kun je ook nog leuk sturen met de Tesla? Tsja, helaas kan de Tesla niet verbloemen dat hij 2200 kg op de weegschaal brengt. De Tesla is niet bepaald lichtvoetig. Ook is de besturing niet het toonbeeld van precisie. Zeker als je de stuurbekrachtiging in de meest sportieve modus afstelt stuurt de auto wollig en indirect. Met de besturing in comfortmodus heb ik wat meer connectie met de wielen, maar de relatie bijft koel en afstandelijk. Het onderstel is overigens helemaal niet onaardig. Dankzij de vierwielaandrijving heb ik heel veel grip en met het adaptieve onderstel in de meest sportieve stand is de Tesla echt geen deinende zeilboot. Ik kan echt wel stevige bochtsnelheden halen, maar echt sportief is hij niet.

Waar ik erg aan moet wennen is dat de auto heel sterk afremt als je het gaspedaal loslaat. Ander manco blijft natuurlijk dat een sportieve rijstijl ten koste gaat van de reikwijdte. De 491 kilometer die de fabrikant opgeeft verdwijnt als sneeuw voor de zon. Gelukkig komen er steeds meer snellaadpunten zodat je binnen een half uur weer verder kunt. De infrastructuur ontwikkelt zich snel, maar een rit in de Tesla vergt wel iets meer planning en organisatie. En uiteindelijk tijd. 

Conclusie

Ondanks de net genoemde nadelen heb ik veel respect voor Tesla. Ik vind het razend knap dat ze uit het niets zo’n goede auto hebben gebouwd. Een auto die op maar weinig punten onderdoet voor de traditionele sedans in dit segment. Natuurlijk is de reikwijdte niet ideaal, zijn de Duitse übersedans net wat chiquer en zijn er altijd puristen die graag 300 kilometer per uur rijden. Die groep mensen blijft hun M5 of RS6 trouw. Als snelheidsjunk kan ik me daar best iets bij voorstellen. Voor alle andere weggebruikers is de Tesla zeker een volwaardig alternatief. De Tesla Model S P85D is tranentrekkend snel van 0-100, hij is comfortabel, luxe en de kosten per kilometer zijn spectaculair, ook in 2016 valt de auto in het 4% bijtellingstarief. 

Rest me de gewetensvraag of je met de gewone 422 pk versie niet beter af bent. Natuurlijk is die net wat minder heftig, maar ook die auto is nog steeds heel erg snel en hij is 22.000 euro goedkoper. Ook kan ik me voorstellen dat er mensen zijn voor wie de 700 pk gewoon net wat te veel van het goede is. Of je de 700 pk moet kiezen hangt dus heel sterk van je eigen voorkeur af. Ik kies zelf wel voor de 700 pk, met dezelfde reden waarom voor de meest extreme achtbaan altijd de langste rij staat. Omdat ik de adrenalinekick wil beleven. Het mooie van Tesla is dat je – tegen betaling – extra laadcapaciteit en vermogen (772 pk!) kunt toevoegen. Het extra pretpakket heet veelzeggend de ludicrous mode. Het kan dus nog gekker. Ik ben benieuwd wanneer Tesla de limiet van het menselijke lichaam heeft bereikt. Die grens ligt volgens mij niet ver meer, maar ik zoek het graag met ze uit ;).

Eindcijfer: 8
+ Extreme acceleratiekick
+ Fijne reisauto
+ Bediening en gebruiksgemak
+ Looks
+ Ook in 2016 slechts 4% bijtelling
– actieradius
– acceleratie boven 100 km/h valt wat tegen
– stevige meerprijs ten opzichte van 422 pk versie