Rijtest: Renault Twingo RS (2008)
Gek toch. Op mijn ‘bucketlist’ staan Ferrari’s, Lamborghini’s of andere supercars niet op de hoogste plaatsen. Daar staat wel een simpel Renault Twingootje met een 1.6 liter blokje met ‘maar’ 133 pk. En toch is dit niet zomaar een suffe Twingo. Deze Renault Twingo RS is onder handen genomen door de heren en dames van Renault Sport en dan weten de liefhebbers hoe laat het is. Een glimlach van oor tot oor. Eindelijk ben ik aan de beurt. Het speelkwartier is geopend!
Wat maakt de auto op voorhand zo speciaal?
Het Renault Sport DNA. In de periode 2006 – 2015 produceerden ze de ene na andere geniale hothatch. De Renault Clio III RS, de legendarische Renault Megane R26.R, de Renault Megane III RS en natuurlijk ook deze Renault Twingo RS. Het is dat specifieke Renault Sport DNA wat je in al deze auto’s zo goed proeft. Een bijzonder laagje autosport die een goede hothatch tot een legendarische maakt. Ofwel de som der delen. Een steengoed en vermakelijk onderstel, een vinnige motor, een heerlijk directe besturing en remmen die je ook op het circuit nooit in de steek zullen laten. In een notendop het recept van een goede stuurmansauto. Ik heb de Renault Megane III RS en Clio III RS in bezit gehad en/of (uitgebreid) gereden en ik kan alleen maar beamen dat dit hele bijzondere auto’s zijn. Ook de Renault Twingo RS heeft een bijna legendarische status onder liefhebbers. Vandaar dat de auto zo hoog op mijn bucketlist staat.
Een Twingo? Is dat niet een beetje slappe hap?
Ik snap je zorgen. De Clio’s en Megaantjes hadden allemaal 200 pk of meer en de Renault Twingo RS moet het doen met maar 133 pk. Dat is niet heel erg indrukwekkend, al maakt de Twingo wel wat terrein goed omdat de auto ‘maar’ 1024 kilogram op de weegschaal doet. Dat valt dan wel weer mee. Maar je moet wel een drempel over omdat je in een Twingootje rijdt. Niet meteen de meest sexy auto ooit gebouwd en ook is het interieur nogal ‘plastic fantastic’. Al maken de sportstoelen, het sportstuur en de centrale toerenteller nog wel wat goed voor de beleving. Dit is toch net even wat meer dan een gewone Twingo. Dat geldt – gelukkig voor ons – nauwelijks meer voor de aanschafprijzen. Die zijn inmiddels flink gezonken. Een mooi exemplaar kun je voor max 7.000 euro wel scoren. Niet verkeerd als je net op zoek bent naar je eerste autootje, je weinig budget hebt en wel leuk wilt sturen.
Stuurt de Renault Twingo RS ook leuk?
Nou en of. Dit is er weer zo eentje. Je merkt het meteen al bij het eerste contact. De eerste keer dat je een simpel bochtje draait is het feest. De connectie die je met de voorwielen voelt is direct intens en zorgt voor een brede glimlach. En dan heb je nog geen meter op tempo gereden. Dat kan ook niet als we uit het drukke Breda naar het buitengebied navigeren. Daar valt op dat de Renault Twingo RS voor alledaags gebruik best geschikt is. Een tikje stug maar geen stuiterbal. De handbak is lekker. Korte bakverhoudingen en lekkere korte schakelwegen. Jummie. Hooguit is het jammer dat het een vijfversnellingsbak is. Dit betekent dat je op de snelweg toch wel met hoge toerentallen onderweg bent. Doet wel iets voor het verbruik en voor het comfort.
Hoe gaat het betere bochtenwerk?
Ik moet echt wel even wennen als ik de eerste bochten met wat meer tempo wil pakken. Ik ben turbo hothatches gewend en moet even omschakelen. De acceleratie ‘bocht uit’ is niet wat ik gewend ben. In de Twingo kies ik te vaak een te hoge versnelling omdat ik gewend ben dat ik een berg koppel heb bij lage toeren. Bij dit motortje gebeurt er dan niets, want die moet je op toeren houden. En zelfs dan is de acceleratie niet bepaald allesvernietigend. En dus moet je het hebben van een hoge ‘entry speed’ in de bochten en moet je heel vroeg in de bocht al de gashendel opentrekken. Het kost me tijd om die ‘sweet spot’ te vinden. Heel soms schurk ik daar tegenaan en dan valt op hoe goed de som der delen is. Maar te vaak raak ik de ‘sweet spot’ niet en is de ervaring ietwat suboptimaal. Dit is echt een auto die je moet vastpakken en op (hoog) tempo moet rijden. Dat is duidelijk. In het (te) drukke buitengebied van Breda is er te weinig ruimte om de auto echt even uit te wringen en blijft het bij indrukken opdoen. Veelbelovende indrukken overigens. Want als het een keer lukt om wat dieper te gaan valt echt op hoe goed de auto stuurt. Het stuurgevoel is waanzinnig goed en het chassis is boven elke twijfel verheven. Dit is bijna op het niveau van de Clio III RS als het gaat om fijnafstemming en communicatie. Wat zou ik graag een keer met deze auto een dag willen sturen in de Ardennen of Duitse Eifel om de auto echt te leren kennen.
Hoe bevalt de motor?
Die heeft goede en minder goede eigenschappen. Ik begin met de goede. Het geluid. En dat kun je heel makkelijk nog beter maken. Dankzij een trucje van Renault Sport is het mogelijk om een rubber afdekplaatje aan de zijkant van het luchtfilterhuis af te halen. Hieronder zitten een aantal gaatjes die ervoor zorgen dat de motor precies klinkt zoals je dat wilt hebben. Vol, een tikje rauw, lekker ‘meaty’ en ook een tikje hees. Gewoon lekker brullen. Dat doet de Renault Twingo RS goed. Soms is het geluid zelfs een beetje te overheersend, mede ook dankzij de Renault Sport / Orbisoud demper. Maar dat mag in zo’n auto. Boven de 4.000 toeren wordt de motor wakker en boven de 5.000 toeren wordt de voorwaartse energie maximaal. Voor mijn gevoel is het bij de 6.000 wel klaar, maar op het allerlaatste einde voor de toerenbegrenzer krijg je toch nog een klein toefje extra energie. Die laatste pk moet je echt eruit wringen. De gasrespons is goed. Niks turbogat. Gewoon voet naar beneden en gaan. Mits je hoog in de toeren zit.
Zijn er ook minpunten?
Een paar. Het uiterlijk, al heeft Renault Sport wel de auto aanzienlijk gewijzigd. Kijk alleen maar naar de uitgebouwde wielkasten en aansluitende bumpers en skirts. Maar toch. Dit is niet een auto die je trots aan je vrienden laat zien die net hun Audi A3 hebben besteld. Die maken je af. Dat weet je. Voor ons stuurmannen/-vrouwen is de te hoge zit een minpuntje en het kost ook wat meer moeite om de juiste positie te vinden omdat het stuur alleen in hoogte en niet in diepte verstelbaar is. De sportstoelen zitten ‘an sich’ wel goed verder, maar het formaat van het stuurwiel is ook wat ongelukkig groot. Grootste minpunt vind ik toch wel de performance. Iets meer was gewoon lekker geweest. 160 pk bijvoorbeeld. Dan heb je wel een motor die recht doet aan het fantastische onderstel. Nu mis je af en toe net even wat momentum en wat snelheidssensatie. Vooral bij lage toeren geeft de motor niet thuis. Een Volkswagen Up GTI heeft minder vermogen (115 pk) maar voelt veel kwieker aan. Ik zou ook nog even kunnen kniezen over de kwaliteit van de materialen en de geluidsisolatie, maar in dit segment hoef je niet meer te verwachten. Sterker, na meer dan 77000 kilometer is deze auto nog vrij van piepjes en kraakjes. Dat is echt wel weer netjes. Uiteraard heb je weinig luxe aan boord en dat is prima bij een dergelijk autootje. Je koopt de Renault Twingo RS om te rijden.
Enne? Moet je de Renault Twingo RS kopen als je voor weinig geld een sportieve auto wilt rijden?
Voor 7.000 euro rijd je in een leuk autootje waarbij de kosten beperkt blijven. Een auto die heel veel goed doet en die je blij maakt. Een superleuk karretje. En toch blijft er iets knagen, Dat is de Renault Clio III RS. Die heeft dezelfde ingrediënten maar is gewoon net een tandje beter, sneller en ook wel specialer. En je hebt met 200 pk wel voldoende vermogen. Dat is het grootste manco van de Renault Twingo RS. Te weinig vermogen en dat is op een sportieve auto echt zonde. De Clio RS zou toch mijn eerste keus zijn als ik met een beperkt budget ga shoppen. Natuurlijk ben je dan iets duurder uit maar dat doorsparen is het toch wel waard. Hoe leuk de Renault Twingo RS ook is, de grote broer is nog net een paar tandjes beter en leuker. Nog leuker.
Eindcijfer: 7.5
+ Onderstel en besturing snaarstrak
+ Klein, licht en goedkoop.
– Geen zesbak.
– Te weinig power.
– Het blijft een Twingootje.