Rijtest: Porsche 911 Targa 4 GTS (2016)

Er zijn auto’s waarvan je weet dat ze toekomstige klassiekers zijn. Deze Porsche 911 Targa 4 GTS (versie 991.1) is er zo eentje. Het is een Porsche 911 Targa in de zeer gewilde GTS uitvoering en met de atmosferische 3.8 liter zescilinder boxermotor. Voor Porsche-liefhebbers die graag open rijden is dit ‘as good as it gets’.

Waarom is de GTS-uitvoering voor veel mensen de heilige graal?

Bij de Targa is het antwoord simpel. Dit is de topversie van het model. De Targa is niet verkrijgbaar als Turbo of GT3. Bij de andere 911-versies is de GTS-versie ook bijzonder geliefd omdat het model heel mooi de brug slaat tussen de ‘gewone’ Carrera (S) en de veel heftigere Turbo- en GT3-modellen. Je krijgt een net even sportiever afgesteld onderstel, betere remmen, een tikje meer vermogen, een sportuitlaat en het sportchrono pakket. Het resultaat is een auto waarmee je zowel mooie rondjes kan draaien in de Côte d’Azur als op de Nürburgring. Niet voor niets staat GTS-voor Gran Turismo Sport. De Targa was (en is) overigens alleen als Targa 4 beschikbaar. Inderdaad, vierwielaandrijving. De andere 911 GTS-modellen kun je ook als achterwielaandrijver krijgen. Specifiek voor de 991-generatie GTS is dat je ook altijd de gewilde ‘wide body’ carrosserie krijgt. In normale mensentaal betekent dit dat de auto de heupmaten van J.Lo krijgt aangemeten. Staat ontzettend goed. Mede daarom heeft Porsche sinds de 992-modelversie besloten om alle 911-en de brede heupen mee te geven.

Wat maakt de Porsche 911 Targa 4 GTS bijzonder?

De atmosferische benzinemotor en dat is voor heel veel mensen een reden om eerste generatie 991 te kiezen (vandaar de .1). Bij de faceliftversie (logischerwijs dus de 991.2) monteerde Porsche turbomotoren voor de Carrera, Carrera S en GTS. Qua vermogen en prestaties echt wel een grote stap vooruit (vooral qua koppel), maar qua geluid een stap achteruit. En dat is juist bij een GTS enorm belangrijk. Natuurlijk zijn de turbomotoren van Porsche niet te versmaden, maar het gehuil van de atmosferische zescilinder boxermotor is echt van een andere orde. Met name de laatste duizend toeren (tot 8.000 toeren!) zijn een garantie voor kippenvel. Zeker als je ook nog eens een versie neemt met de optionele sportuitlaat. Voor de beleving een must en voor omstanders een traktatie. Wat klinkt deze motor geweldig. En laten we eerlijk zijn, met een vermogen van 430 pk kom je natuurlijk ook weinig tekort. De 0-100 sprint kost 4.3 seconden en Porsche belooft een topsnelheid van precies 301 kilometer per uur.

Hebben we die topsnelheid op de Autobahn gehaald?

Ik twijfel er niet aan dat je uiteindelijk de fabrieksopgave wel haalt (het is en blijft een Porsche), maar je hebt boven de 260 kilometer wel heel veel asfalt nodig. Het verschil met de Porsche 911 (992) Carrera S (met 450 pk turbomotor) was groot. Die reed fluitend naar de 300. De Dragy-tijden zijn in eerste instantie ook niet indrukwekkend. De 80-120 sprint kost 2.89 seconden en de 100-200 sprint 11.74 seconden (zie filmpje). Verklaarbaar is het wel. Deels te wijten aan de (te) lange bakverhoudingen. De atmosferische motor moet het hebben van de allerhoogste toeren en daar vertoef je niet altijd in. Een tweede reden is dat de Targa best wel een zware auto is met zijn 1.555 kilogram. De dakconstructie en de vierwielaandrijving wreken zich hier wel een klein beetje. Tel daarbij nog 200 kilo op voor de bestuurder en de passagier en je bent met ruim 1.755 kilo op pad. Dan is de score eigenlijk niet eens verkeerd. Qua beleving is de ervaring overigens intens. Door de huilende motor heb je constant kippenvel en ook geeft de auto veel feedback op hoge snelheid. De Porsche 911 Carrera S (van de nieuwere generatie 992) ligt echt wel wat strakker op de weg, maar de rechtuitstabiliteit is goed genoeg. Gewoon met twee handjes aan het stuur en genieten van alle prikkels.

Dus toch maar voor de turbomotor van de 991.2 kiezen dan?

Nee, absoluut niet. Want naakte cijfers doen er niet altijd toe. Deze motor is een absolute parel. Juist omdat je moet werken voor je vermogen. Onderin gebeurt er niet zo heel veel. Je moet echt toeren draaien voor je beloning. Bij 4.000 toeren voel je voor het eerst de spieren zich wat serieuzer spannen en bij het klimmen van de naald stijgt de acceleratie navenant mee. De explosie die je vanaf de 7.000 toeren voelt is zo intens. Niet alleen vanwege de voelbare piek in de versnelling, maar ook omdat je dan de atmosferische boxermotor onbeschaafd hoort huilen. En dan die waanzinnig directe gasrespons. Een turbomotor is op het einde van de dag echt wel sneller, maar daar mis je net even die extra emotie die je kippenvel geeft. In de cijfers zie je dit niet terug, maar in je hart voel je die enorme verbinding met het aggregaat in je rug. Je hoeft overigens niet altijd de motor helemaal uit te wringen voor je auditieve bevrediging. Bij ieder toerental klinkt de motor speciaal. Het allermooiste is om de auto manueel van 2.000 naar 8.000 toeren te laten accelereren. Dan hoor je het hele octaaf en voel je de volledige krachtsontplooiing. Geloof me, als je de keuze hebt ga dan voor de 991.1.  

 

Waarom zou je voor de Targa moeten kiezen?

Om open te genieten natuurlijk. De dakconstructie oogt heel ingenieus bij het openen en sluiten maar in een oogwenk rijd je deels open. Het verschil met de gewone Cabrio is dat de achteruit niet inklapt en dat geeft de auto die specifieke Targa-looks die veel Porsche-fans weke knietjes geven. Mij ook, want wat ziet deze auto er retedik uit. Deze eigenaar heeft goede smaak, want het caramelkleurige interieur matcht perfect met de Rhodium Silver metaallak. Ik ben sowieso altijd een ‘sucker’ voor zwarte velgen, dus je snapt dat het kwijl inmiddels uit de mondhoeken drupt. De auto (2016 model) is sowieso in perfecte staat. Geen steenslag of schade te herkennen. Het interieur is een feest van herkenning. De kwaliteit ook nu nog steeds zeer hoog. Alle gebruikte materialen zijn van topkwaliteit en de afwerking feilloos. De vijf klokken voor je snufferd en de sportchrono op het dashboard hebben de kleur van de bekleding en dat is net even zo’n detail die het geheel nog meer cachet geeft. Het enige waar je merkt dat je in een ‘oudere’ auto rijdt is het formaat van het beeldscherm. Dat is nog vrij klein.

Hoe bevalt de auto op de Landstrassen?

De Porsche 991 Targa 4 GTS is in basis helemaal geen oncomfortabele of ongemakkelijke auto. De zitpositie is top, in comfortstand schakelt de PDK-versnellingsbak braaf, blijft de uitlaat op de vlakte en is de auto in alles makkelijk te bedienen. Leuk voor even, maar uiteraard zet ik de auto binnen ‘no time’ in de sport+-stand. Dan transformeert de auto direct van schaap naar wolf. De motor klinkt direct ‘racy’, de PDK-versnellingsbak schakelt vast een paar versnellingen terug en je voelt dat de hele auto zich aanspant en wacht op jouw commando’s. De besturing is magistraal en maakt van de auto een precisie-instrument. De PDK-versnellingsbak is een geweldenaar. In mijn optiek de beste versnellingsbak ooit. Zo snel, zo geniaal en altijd foutloos. De vierwielaandrijving zorgt vooral voor heel veel tractie en dat betekent dat je als ‘medior’ gevorderde bestuurder met heel veel vertrouwen gas kunt geven. De remmen blinken uit in gevoel en stopkracht. Ik kan me geen fijnere auto bedenken voor een pan-Europese roadtrip. Dit is echt de ultieme alleskunner.

Heeft de auto nog nadelen?

Eentje is makkelijk. Hoe gaaf open rijden ook is, je hebt met het dak dicht natuurlijk wel wat meer last van windgeruis. Ik vind het echt wel meevallen, maar een gewone 911 biedt natuurlijk wat meer dagelijks comfort. Een ander minpunt is zoals ik eerder schreef het hogere gewicht van de auto (1.550 kg leeggewicht). Echt lichtvoetig voelt de auto niet meer aan en dankzij de vierwielaandrijving liggen de grenzen van de auto op een andere planeet. Die ga je alleen op het circuit bereiken. Een gevolg van het Porsche 911-concept (motor achterin) is de beperkte kofferruimte. Al is daar wel een praktische oplossing voor. Je kunt ook de achterstoeltjes (waar niemand in past) misbruiken als kofferruimte. Maar verder? Nee, ik kan niet heel veel meer bedenken. De prijzen dan? Dat de prijzen de lucht inschieten is een nadeel voor nieuwe kopers. Maar je kunt het ook omdraaien en als een voordeel zien want de auto is enorm waardevast. Ik ben er van overtuigd dat deze GTS-versie eerder in waarde toe- dan afneemt. Mijn advies: snel kopen, voordat je te laat bent.

Conclusie?

De Porsche 911 Targa 4 GTS is een geweldenaar. Niets meer en niets minder. Voor het betere roadtripwerk is dit misschien wel de ultieme auto vanwege de heerlijke motor, het open dak en alle Porsche-kwaliteiten die zeker als je wat meer tempo maakt alleen maar meer voelbaar zijn. Dat de prestaties op de chrono niet bijzonder indrukwekkend zijn is echt geen nadeel. Daarvoor is de sensatie veel te groot. Het is ook een voordeel, want je kunt de auto ook nog even lekker uitwringen op de openbare weg zonder dat je meteen als een volslagen idioot tekeer gaat. Het is een opwindende rijdersauto waar je niet snel op uitgekeken raakt. Misschien is de auto zelfs nog leuker dan de nieuwere 992 Carrera S. Die auto rijdt echt wel weer een paar tandjes strakker, maar scoort emotioneel gezien net iets minder hoog. Overigens is de Porsche 911 Targa 4 GTS eveneens een makkelijke auto om te rijden en verrassend vergevingsgezind, mede dankzij de vierwielaandrijving. Dat zal voor echte Porsche-puristen misschien een reden zijn om toch voor een 911 Carrera GTS te kiezen, maar voor de meeste bestuurders is de vierwielaandrijving een extra laagje beschaving op een toch al overdadige ervaring. Het is goed zo. Ik zou er helemaal niets aan willen wijzigen.

Eindcijfer: 9-
+ Wat een goddelijke motor.
+ Alleskunner
+ Waardevast
– Een tikje zwaarlijvig