Rijtest: Peugeot 308 GT SW (2016)

Je hebt altijd merken waar je weinig mee hebt. Peugeot is voor mij zo’n merk. De GTI’s vind ik prachtig maar de gewone Peugeots vind ik schapen. Mekkerende, lelijke en onbetrouwbare schapen. Laat staan als ze de 100.000 kilometergrens passeren. Dan zijn het ook nog eens schapen waarvan je met enige regelmaat de onderdelen van de weg moet vegen.

Dankzij de lage bijtelling werd de Peugeot 308 opeens een succesnummer.

Leaseslaafjes

Ik sta dus niet te juichen als ik een rit krijg aangeboden in een Peugeot 308 stationwagon diesel. Dit zijn de leaseslaven die je dagelijks in groten getale ziet rijden. Dat helpt niet mee om een auto te waarderen. Ook helpt het niet mee dat het bijna allemaal schaapherders zijn die je achter het stuur ziet zitten. De Peugeot 308 staat niet direct synoniem voor een succesvolle carrière. Dit is het gereedschap van de medior IT-consultant die zijn plafond heeft bereikt. Dat is best treurig op je 35e levensjaar. Je weet dat je de rest van je leven veroordeeld bent tot het rijden van een net-niet auto.

De turbodiesel is goed voor 180 pk/400 nm.

180 pk turbodiesel

Mijn verrassing is groot als er niet zo’n 14% bijtellingsschraper voor me staat. Of erger nog, eentje in GT-line uitvoering. Een schaap in wolfskleren. Dit is zowaar een GT en deze staat daadwerkelijk een trede hoger op de ladder. Ok, het is geen GTI maar de tweeliter turbodiesel is toch goed voor 180 pk en 400 nm. Dat is toch het (iets) betere werk, al kost het toch nog 8,4 seconden om de 100 km/h aan te tikken. Ook weer niet megasnel ofzo. Met een topsnelheid van 220 kilometer per uur doe je ook niet meteen mee met de grote jongens op de Autobahn, maar je rijdt gelukkig ook niemand in de weg. Het kan er – zeker als je dagelijks door heel Nederland moet crossen – best mee door.

Uiterlijk: iets teveel schaap. Net iets te weinig wolf.

Flinke prijsstijging door WLTP

Dat geldt voor de uitrusting ook. Een automatische versnellingsbak, prachtige 18 inch velgen (kijk uit voor stoeprandjes!), lekkere sportstoelen, LED-koplampen, stoelverwarming, navigatie en meer zijn allemaal standaard. De optielijst beperkt zich tot wat assistentiesystemen, een beter audiosysteem en dat is het dan wel. Helaas gooit alle WLTP-ellende roet in het eten. De auto is de laatste jaren flink duurder geworden. Inmiddels is de vanafprijs al 44.000 euro! Veel geld voor een Peugeot. Een SEAT Leon met vergelijkbare motor en DSG-automaat kost 40.000 euro. Die is wel minder uitgerust, maar onder de streep ben je altijd goedkoper uit. En wil je ook echt alle opties hebben? Je betaalt er dus wel voor.

Deze prachtige velgen zijn standaard!

Geen zicht op de tellers

Je krijgt overigens wel waar voor je euries als je het portier opentrekt. De portieren en dashboard zijn met kunstleer bekleed. Ziet er best fraai uit. Dat geldt ook voor de stoelen, die echt heerlijk zitten. Geen zacht Frans gefriemel maar lekker stevig en voldoende steun voor de bovenbenen. Ze leren het nog eens in Frankrijk! Wat ze niet leren is het hopeloze zicht op de tellers. Welke idioot heeft dit bedacht? In mijn ideale positie beperkt het stuurwiel het zicht op de tellers. Dit soort grappen en grollen zijn echt ondenkbaar in een Duitse auto. Natuurlijk is dit probleem al langer bekend. Ik neem aan dat de Fransen te koppig zijn om hun nederlaag te erkennen. De rest van het interieur is niet van het niveau Volkswagen, maar het ziet er wel wat vrolijker uit dan de saaie VAG-kost. De touchscreen multimedia is niet het beste systeem ooit. Het reageert wat traag en het is irritant dat je de airco ook via dat scherm moet bedienen. Ik bedien de airco liever met (draai)knoppen op het dashboard.

Wtf!

Heerlijke GT

Franse auto’s staan bekend om hun veercomfort en dat is in deze semi-sportieve Peugeot ook prima op orde. Hij is wat stugger dan de leaseschapen die je onderweg veelvuldig tegenkomt maar dat maakt de auto eigenlijk alleen maar prettiger. Er is geen wolligheid in besturing en demping en de auto ligt als een blok op de weg. Wind- en motorgeluiden zijn beperkt tot de achtergrond. Dit is een auto die met recht het stempel GT draagt. Een prima auto om lange afstanden mee af te leggen. Geholpen ook door de turbodiesel die verrassend vlot aanvoelt. Altijd is er koppel beschikbaar en accelereert de auto soepel door. Zonder moeite rijd je 200 plus. De automaat is niet de allerbeste in het segment maar stoort nooit. Ook dat is wel eens anders geweest bij Peugeot.

Hele fijne stoelen!

Nepgeluid

En als je de buitenweg opzoekt? Eigenlijk hetzelfde. Het is natuurlijk geen GTI maar er zit best wel wat rek in het onderstel. Heel veel grip, best wat feedback en een vermakelijk stuurgevoel. Je kunt ook nog een sportstand aanzetten. Dan is de gasrespons wat feller (niet direct nodig op een diesel), de besturing wat directer en lichten de tellers leuk rood op. Het grote nadeel is dat er een nepgeluid uit de speakers wordt getoverd die na welgeteld 3 minuten verveelt, irriteert en uiteindelijk hevig frustreert. Je kunt het geluid namelijk niet uitschakelen in sportstand. Natuurlijk kun je weer in comfortstand rijden, maar uiteindelijk mis je dan weer de net wat fijnere settings van de besturing en gasrespons.

Fraai gedaan dit!

Geen rammeltjes

Wat ook leuk is, je ziet omstanders best verrast kijken om een Peugeot zo tekeer te zien gaan, zeker omdat de GT-uitstraling aan de achterzijde wat matjes is. Je moet twee keer kijken om deze GT te onderscheiden van de grote schaapskudde. Bij de hatchback is het onderscheid wel wat groter, dus als je de keus hebt zou ik lekker voor de hatchback gaan. De grootste verrassing bewaar ik voor het laatst. Deze Peugeot is de grens van 150.000 net gepasseerd en tot mijn verbazing zie ik geen waarschuwingslampjes en is het interieur rammelvrij. Jaja, ik wil het toch even gezegd hebben. Rammelvrij! Een Peugeot die niet rammelt! Wtf! De eigenaar geeft ook nog eens aan dat hij geen onvoorziene garagebezoeken heeft moeten afleggen. Dat is best bijzonder te noemen.

Een ok automaat maar ook niet meer dan dat.

Conclusie

De Peugeot 308 GT is een verrassend fijne auto. Dit is een allrounder waarmee je lange etappes op relatief hoge snelheid kunt afleggen en na 6 uur sturen fit uitstapt. Een auto die je weliswaar nooit uitdaagt maar wel eentje waar je in tevredenheid je kilometers aflegt. Een auto waarmee je even vlot die vrachtwagen inhaalt en waarmee je best even gas kunt geven als je een klaverbladje nadert. Er zijn wel wat irritatiepunten. Het beperkte zicht op het stuur. Het fake motorgeluid in de sportstand. Het feit dat bijna iedere medior consultant een bijna identiek ogende GT-Line rijdt. Of het gegeven dat je een Peugeot rijdt. Van alle automerken by far het uncoolste merk. Ik weet het, ik zeg altijd dat je je daardoor niet moet laten leiden. Dat moet je ook nu niet doen. Wees je alleen bewust dat er mensen zoals ik die je er wel graag mee pesten. Die Grossmaulen zul je moeten weerstaan. En…..als ik uiteindelijk moet kiezen tussen deze Peugeot of een Volkswagen Golf GTD of Seat Leon FR? Dan kies ik uiteindelijk toch één van die twee. De irritatiepunten van de Peugeot wegen net iets te zwaar.

Een Golf GTD en BMW 120D rijden net nog wel iets fijner.

Eindcijfer: 7+
+ Fijne GT
+ Rijke uitrusting
+ Soepele turbodiesel
– Irritante ergonomische missers
– Niet echt een nekkendraaier
– Irritant nepgeluid in sportmode

Christian Schilder

Parttime petrolhead met fascinatie voor auto's, snelheid en sensatie.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. Meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten