Rijtest: Nissan Leaf (2020)

Petrolheads hebben een steeds minder leuk dagelijks autoleven. 100 op de snelwegen, meer trajectcontroles en steeds hogere boetes. Even gas geven kan pijnlijk duur worden. Misschien moet ik mijn razendsnelle 400 pk bolide maar inruilen. Uit zelfbescherming. Moet ik een auto nemen die mij niet verleidt om even dat sprintje te trekken. Om dat klaverbladje volgas te pakken. Gewoon een auto die je van A naar B brengt. Niet meer, niet minder. Zoals de Nissan Leaf.

Nissan Leaf foto

De Nissan Leaf valt in de categorie ‘betaalbare’ EV’s.

Waarom de Nissan Leaf?

Een mooie auto nodigt je uit om in te stappen en funritjes te maken. En dan kan het misgaan. Ik zoek dus een auto die verkleed is als ‘Angela Merkel’. Oerdegelijk, de ‘Mutti’ des vaderlands. Nissan is met vlag en wimpel geslaagd om de begrippen ‘verantwoord’, ‘anoniem’ en ‘degelijk’ in het ontwerp te verwerken. In dit geval dus goed nieuws. Je kunt ook zeggen dat dit een auto voor non-conformisten is. Je laat hiermee zien dat een auto niet het verlengstuk hoeft te zijn van je ‘gentlemans vegetables’. Wat je er ook van vindt, de Nissan Leaf is in ieder geval een uitstekend middel om je laatste beetje masculiene entiteit weg te nemen en onzichtbaar door het leven te stappen.

Foto voorkant Nissan Leaf

Led koplampen zijn standaard.

En wat als je instapt?

Het interieur is een beetje een allegaartje van mixen en stijlen. In sommige opzichten best modern. Neem de veiligheidssystemen die aan boord zijn. Indrukwekkend. Van autopilot tot blind spot sensors. Het zit er allemaal op. Net als een verrassend goed klinkende Bose audio, ledkoplampen en meer. You name it, it’s there. Dat is goed. Tegelijkertijd zijn afwerking en materiaalgebruik niet zo best voor een auto van ruim 40.000 euro. Sommige knoppen stammen nog uit Nissans van de jaren 90 en op sommige plaatsen kom je harde plasticsoorten tegen. Of het synthetische leer op de stoelen. Echt leer is toch echt veel fraaier. Neem de tellers. Deels elektronisch maar deels ook weer analoog. Of het navigatiesysteem dat qua snelheid en precisie een paar generaties achterloopt. De gebruiksonvriendelijke menustructuur. The list goes on and on.

Foto dashboard Nissan Leaf

Interieur van wisselende kwaliteit.

Hoe is de range?

Voor het geval je het nog niet wist: de Nissan Leaf is een elektrische auto. Verkrijgbaar met twee accu’s. Een 40 kwh en een 62 kwh versie. Ik rijd de 40 kwh versie en die is beperkt bruikbaar voor de dagelijkse ritten. De range is in theorie ruim 270 kilometer maar in de praktijk ben je na uiterlijk 200 kilometer weer aan de beurt om een laadpaal te zoeken. Dat is toch echt een issue als je een keer van Utrecht naar Eindhoven en terug wilt rijden. Je komt alleen in de buurt van de fabrieksopgave als je op de snelweg met 90 km/h achter vrachtwagens gaat sukkelen. Mijn advies: neem dus altijd de versie met de grote batterij. Kost je 7 mille extra maar is in de praktijk toch wel verdraaid handig. Dan stijgt de theoretische actieradius naar 385 kilometer. Ook dan moet je overigens voorzichtig omgaan met je rechtervoet. Snel rijden in iedere EV betekent een vrije val van de beschikbare range. Wederom missie geslaagd: in deze auto kun je domweg niet hard rijden omdat je anders niet thuiskomt.

Foto tellers Nissan Leaf

Als je heel rustig rijdt kom je in de buurt van de door de fabrikant opgegeven actieradius.

Hoe zijn de prestaties?

Het sprintje van 0 naar 100 in 7.9 seconden is dankzij de 150 elektropaardjes niet eens zo verkeerd. De 62 kwh versie knabbelt daar zelfs nog 8 tienden van af. Best netjes. Sowieso kom je in de Leaf nooit vermogen tekort. Ook als je bij 80 even wilt inhalen gaat dat ronduit vlot en soepel. Comfortabel ook, want de motor maakt geen geluid en het gaat allemaal zonder trillingen. De topsnelheid is een dingetje voor ons petrolheads. Bij 144 kilometer per uur wordt de snelheid begrensd. Niet eens genoeg om op de snelwegen je rijbewijs op het spel te zetten. Jaja, ook in dat opzicht is de Nissan Leaf een rijbewijsvriendelijke auto.

Foto A-stijlen Nissan Leaf

Het rondomzicht is niet overal even goed.

Hoe is de rijdynamiek?

Bij normale mensen is het verkeersbord waar ze waarschuwen dat er veel bochten komen een seintje om extra op te letten en voorzichtig te doen. Wij petrolheads zetten dan de stoel een tandje naar voren en gaan er juist lekker voor zitten. Aanvallen! Die neiging moeten we onderdrukken en geloof me, de Nissan Leaf slaagt er als geen ander in om je daarbij te helpen. Er zijn meerdere issues. De besturing is indirect en wollig. Tractie is eveneens een probleem, zeker met winterbanden rijd je bij het minste of geringste al met heftig spinnende banden weg. Onderstuur is ook een issue en daarnaast is het onderstel te veel op comfort gericht en helt de koets al snel wat over. De gladde stoelen helpen daarbij niet. Nee, deze auto biedt gewoon geen rijplezier. Geen verleiding dus om toch even lekker te sturen.

Foto stoelen Nissan Leaf

De stoelen zitten niet bijzonder aangenaam.

Hoe is het comfort en gebruiksgemak?

In basis is de Nissan Leaf een comfortabele en rustige auto. De geluidsisolatie is bijzonder goed en de vering over het algemeen zacht en meegaand. Het is ook best een praktische auto als het gaat om ruimte voor passagiers en bagageruimte. Het zogenaamde e-Pedal is wennen. Daarmee remt de auto bijzonder stevig af als je gas loslaat. Goed voor de range maar wel oncomfortabel. Gelukkig kun je dat uitzetten. Er zijn wel een paar aandachtspunten. De stoelen. Die zijn dramatisch. Heel weinig zijdelingse steun, te zacht in de rug en te korte zittingen voor de beentjes. De Lane Warning Departure is ook meer dan irritant. Als je op een 60-weg ruimte moet maken voor een tegenligger beginnen de systemen meteen te piepen en te doen omdat je met je rechterwiel over het lijntje rijdt. Daarnaast is de vage besturing ook bij normaal rijden een kleine bron van ergernis omdat je constant kleine correcties moet uitvoeren.

Foto Nissan Leaf

Per 1 juni krijg je 4.000 euro aaanschafsubsidie.

Wat kost deze Nissan Leaf?

Zoals je weet zijn EV’s voor de zakelijke rijder gunstig vanwege de lagere bijtelling. Dit jaar 8% bijtelling en komend jaar 12%. Dus voor zakelijke rijders is dit nog steeds een buitengewoon voordelige auto. Voor particulieren is dit anders. Natuurlijk ben je minder belasting en brandstof kwijt, maar de aanschafprijs van EV’s is nog steeds hoger dan vergelijkbare benzineversies. Deze Nissan Leaf is verkrijgbaar vanaf een kleine 37.000 euro. De meest luxe Teknaversie kost met kleine batterij 40 mille. Voor 47 mille heb je de 62 kwh batterij. Dat is veel geld. Ook als je deze auto vergelijkt met andere EV’s. Voor 48k heb je een Tesla Model 3 Standard Range. Die rijdt echt een paar klassen beter en heeft ook nog eens een iets beter bereik. Als andere merken ook de markt bestormen (bv Volkswagen met de ID3) dan ziet de toekomst er voor Nissan somber uit. Wel is er goed nieuws vanuit het subsidiefront. Voor EV’s onder de 45.000 euro krijg je per 1 juni 4.000 euro subsidie.

Foto Tesla Model 3

Ook de minder krachtige Model 3’s rijden dikke prima.

Dus? Kopen of slopen?

Dat hangt heel sterk van je situatie en voorkeuren af. Ben je een zakelijke rijder, rijd je vaak kleine afstanden en interesseert autorijden je geen moer? Kies dan voor de Nissan Leaf. In alle andere gevallen? Kies verstandig en kies met het hart. Dit is namelijk een auto die ons autoliefhebbers weinig te bieden heeft. Dit is vooral een hele saaie en functionele auto om van A naar B te rijden. Comfortabel wel maar daar is dan ook alles mee gezegd. Daarnaast is de hoge aanschafprijs voor particulieren een issue. Niet iedereen heeft 40 roodjes op de plank liggen om een auto te kopen. Dat vergeten ze in Den Haag en Brussel nog wel eens. En laten we eerlijk zijn, voor een dergelijk bedrag willen de meeste mensen wel een auto die de emoties prikkelt. Natuurlijk zijn je vaste lasten met een EV lager dus als je lang genoeg doorrijdt kom je uiteindelijk in de buurt van het ‘break even point’ maar dan heb je al aardig wat uurtjes achter het stuur gezeten.

Nissan Leaf voorkant

Nee, niet de meest sexy auto ooit gebouwd.

Ik sluit af met een metafoor. Deze auto is het equivalent van een nachtje in een Bastion of Campanile. Het is functioneel en schoon maar je kijkt toch verlangend naar het Hilton aan de overkant waar het gras net even groener is en het ontbijtbuffet wel de smaakpapillen verwent. Het probleem hierbij is dat je als particuliere koper in het geval van de Nissan Leaf het ‘Hiltontarief’ mag betalen. Dat je dan gratis mag parkeren en ontbijten (lees: wegenbelasting, aankoopsubsidie, minder brandstofkosten) doet daar niets aan af. Want dat betekent wel dat je heel veel nachtjes hier moet doorbrengen voordat je er van profiteert. En dat wil je niet.

Eindcijfer: 5.5
+ Best comfortabel
+ Lage runningcosts
– Forse aanschafprijs
– Verwacht geen rijplezier
– Matige materialen
– Niet sexy
– Beperkte range

Christian Schilder

Parttime petrolhead met fascinatie voor auto's, snelheid en sensatie.

2 reacties

  1. Chantall vorster schreef:

    ik wil in een Nissan leaf rijden. Als het kan heel graag
    En ik heb interesse in een nieuwe Nissan leaf. En in welke kleuren hebben jullie staan. En een bericht terug sturen. En groetjes van chantall vorster.

    • Christian Schilder schreef:

      Sorry Chantal, maar wij verkopen geen auto’s. Dus kunnen we je niet helpen. Maar er staan er bij dealer vast veel te koop 🙂

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. Meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten