Rijtest: Mercedes-Benz CLS 55 AMG (2005)

Was vroeger alles beter? Deze Mercedes-Benz CLS 55 AMG uit 2005 doet een serieuze poging om deze stelling te onderbouwen. De legendarische handgebouwde 5.5 liter V8 met compressor is één van de meest legendarische motoren ooit gebouwd.

CLS? Wat is dat ook alweer?

De voorloper van heel veel vierdeurs coupé-achtigen met aflopende daklijn. Deze Mercedes-Benz CLS was de eerste in zijn soort en in mijn optiek ook één van de mooiste. Wat een fraai ontwerp, ook 17 jaar na dato is het nog steeds een indrukwekkend Teutoons monster. Zeker van achter met de vier kenmerkende AMG-uitlaten is de boodschap duidelijk: ik ben een hooligan en iedereen mag het weten. De voorkant en zijkant zijn iets subtieler vormgegeven, maar nog steeds heb je aan ‘Überholprestige’ geen gebrek. Als deze auto je binnenspiegel nadert weet je dat je aan de bak moet. En met 476 pk en 700 nm koppel ben je ook anno 2022 nog steeds een macht op de Duitse Autobahn. Mits de paardjes de jaren en kilometers hebben overleefd. Er staan toch alweer 190.000 ongetwijfeld stevige kilometertjes op de teller. Maar voordat we dit gaan meten eerst een interieurcheck.

Das beste oder nichts toch?

Dat was inderdaad de slogan van Mercedes-Benz in die tijd maar qua materialen en afwerking is het beeld wat divers. Heel mooi is de hoeveelheid koehuid die Mercedes gebruikt heeft om het interieur mee af te werken. Bijna overal zie en voel je prachtig nappaleer. Ook fijn zijn de traditionele klokken. Waar je bij Mercedes-Benz anno 2022 altijd in een enigszins ordinaire lichtjeskermis stapt voelt deze auto nog authentiek old school aan. Wat verfrissend. Minder te spreken ben ik over de lelijke plastic knoppen op het stuurwiel en de goedkope knopjes op de middenconsole. Hier merk je dat er ook nog wel wat bezuinigd moest worden. Maar het geheel is fraai en tijdloos. Persoonlijk vind ik het ook jammer dat een AMG niet een zwarte dakhemel heeft, maar dat moeten we de eerste koper maar kwalijk nemen. De stoelen zitten anno 2022 overigens nog steeds prima.

Hoe bevallen de eerste meters?

Heel goed. Bij het wakker maken van de V8 heb je meteen al kippenvel. Niet overdreven luid maar wel aanwezig. Beschaafd zou je bijna kunnen zeggen. Niet meteen een woord wat je associeert met AMG maar het is wel degelijk een opvallend geciviliseerde auto. De motor bromt zachtjes op de achtergrond, de vijftrapsautomaat schakelt zijdezacht en de luchtvering zorgt ervoor dat de auto over het asfalt zweeft. Dit had ik niet verwacht. Ik had een stuggere auto verwacht. Nu zit ik in alle rust om me heen te kijken. Niet erg, want dan kan ik ook even met alle opties spelen. Wat er best veel zijn, want zaken als stoelverwarming en ventilatie, Harman Kardon audio, elektrisch verstelbare stoelen en een elektrisch zonnescherm (zo cool!) zijn gewoon aan boord. En heel veel meer natuurlijk. Want dit is een luxepaard.

Wat bevalt niet?

Het Sensotronic Brake Control. Op zich zijn de remmen prima bestand tegen stevig Autobahn geweld (360 mm met 8 pots remmen voor & 330 mm met 4 pots remmen achter) alleen is de aansturing daarvan ronduit waardeloos. Dit gebeurt elektronisch via een zogenaamd brake-by-wire remsysteem. Niet alleen een episch onbetrouwbaar systeem (check altijd even of de auto alle fabrieksupdates heeft gehad) maar het zorgt voor een heel onnatuurlijk pedaalgevoel. Je moet superdiep trappen als je op normaal tempo een kruispunt nadert. Het geeft absoluut niet een gevoel van vertrouwen en Mercedes-Benz is snel van deze techniek afgestapt. Jammer genoeg heeft onze Mercedes-Benz CLS 55 AMG deze technologie wel aan boord. Genoeg over dit minpunt, want verder valt er weinig tot niets te klagen. Zeker niet als we het bevrijdende bordje van de Duitse grens passeren. Het wordt hoogste tijd dat we de Dragy maar eens erbij gaan pakken. Ik ben heel benieuwd of alle paardjes onder de motorkap nog springlevend zijn. Maar eerst even de cijfers.

Welk beest schuilt er onder de motorkap?

Een handgebouwde 5.5 liter V8 die goed is voor 476 pk en maar liefst 700 nm (tussen 2.650 en 4.500 toeren). Deze motor kwam anno 2003 op de markt in de E55 AMG en iedere autoliefhebber stond versteld van het enorm hoge vermogen. Een BMW M5 deed toen 400 pk en 500 nm. Vooral het hoge koppel was ongekend. Nog indrukwekkender is het authentieke gehamer van de AMG V8. Hier geen speakergeneuzel maar een 100% (h)eerlijke soundtrack. Niet eens overdreven luid, maar perfect passend bij het type auto. Een rauwdouwer met een beschaafd randje. Het is een geweldig geluid en ik kan er geen genoeg van krijgen. Dat krijg ik ook niet van de acceleratie. De vijftrapsautomaat is perfect afgestemd op koppel en zorgt voor een beschaafde maar evenzo indrukwekkende voorwaartse drang. Vanaf pak hem beet 2.500 toeren voel je de motor echt sleuren en dat gaat door tot aan de toerenbegrenzer. Het gaat gepaard met 0 nervositeit maar wel met een urgentie die echt ongekend is. Wat een beest!

 

Wat zeggen de cijfers?

Die bevestigen de urgentie. Meer dan zelfs. Vooraf had ik een 100-200 tijd van een kleine 11 seconden ingeschat. Maar bij het eerste sprintje voelde de auto al sneller aan. En dat bleek. De 100-200 tijd was gewoon onder de 10. Een tijd van 9.71 seconden is echt indrukwekkend. Dat je in twee-en-een-halve tel van 80 naar 120 spurt is voor een auto van 1900 kilogram misschien nog wel meer indrukwekkend. Belangrijker nog is het gemak waarmee dit gaat. De auto geeft geen krimp bij hoge snelheden. Wat loopt deze auto belachelijk makkelijk naar de 250 en hoger. Alsof de V8 nog wat extra lucht inademt en nog even een stapje extra doet. Dit is een sublieme Autobahnbeuker en ik geniet van de weldaad en rust. Die is over als ik op de benzinemeter kijk. Deze auto is een bizarre zuipschuit en ik besluit (met de dure brandstofprijzen in het achterhoofd) maar snel wat rustiger aan te doen. Maar toch, dit is echt een imposante auto.

Hoe is de handling?

Dankzij de luchtvering (ook adaptief) blijft de auto strak in balans als je met wat meer tempo een bocht instuurt. De zware besturing is een beetje wennen, ook omdat het qua connectie geen toppertje is. In die tijd dachten veel autofabrikanten dat een zware besturing automatisch een sportieve besturing was. Wat natuurlijk niet zo is. Het grootste manco is het hoge gewicht, wat voor de sportiviteit wel killing is. Boeit overigens totaal niet bij deze auto. Dit is een auto gebouwd voor de Autobahn en daar blinkt de auto uit. Zeker niet alleen vanwege de rauwe performance maar juist ook vanwege – en daar komt-ie weer – de beschaving. Want wat rijdt deze auto comfortabel en wat geeft deze auto een gevoel van control. Maar de hoofdrol is voor iets anders weggelegd.

Wat dan precies?

De brute V8 vanzelfsprekend. Daar draait het om in deze auto. Natuurlijk is het brute gehamer bij volgas en hoge toeren megaverslavend maar ook bij rustig cruisen is de toonladder oorstrelend. Bij ieder toerental klinkt de motor indrukwekkend en bijzonder. In de praktijk betekent dit dat je constant bezig bent met die V8. Je bepaalt je gasrespons aan de hand van het gewenste geluidsniveau waarbij je met het minste toefje geluid al in de zevende hemel belandt. Je rechtervoet is in commando en bepaalt het geluk van de rest van je zintuigen. Zo ben je de hele tijd heel bewust bezig met autorijden en genieten. En geniet je extra van die spaarzame momenten dat je de boel echt even kunt opentrekken. Dat maakt deze auto zo verslavend leuk. Bij de Chevrolet Camaro SS had ik dit speciale gevoel ook. Misschien is zo rustig en heel bewust tokkelen wel leuker dan volle polle blazen. Alhoewel je die gedachte ook weer snel uit het hoofd zet, want die brullende V8 blijft toch het uiteindelijke doel.

Conclusie?

Over 20 jaar kijken we terug naar dit soort auto’s met het gevoel ‘das war einmal’. Want hoezeer we allemaal horen dat elektrisch de toekomst heeft, een V8 is voor ons autoliefhebbers echt de heilige graal. Deze god van een motor is een traktatie voor al je zintuigen en geeft de auto bergen karakter. Ja, ik ga dit missen en ja uiteindelijk sta ik als oud mannetje te jammeren dat vroeger alles beter was. Misschien geldt dat nu ook al, want als ik naar deze CLS 55 AMG kijk dan kan ik eigenlijk weinig kritiekpunten opsommen. Dit is een geweldenaar, gebouwd voor het beukwerk op de Autobahn. Daar blinkt de auto uit. Heerlijk! Het mooiste? Voor de prijs van een nieuwe SEAT Ibiza heb je een echte AMG op je oprit staan. 

Eindcijfer: 8+
+ Goddelijke V8
+ Prestaties
+ Hogesnelheidsbeuker
– Brake-by-wire remmen
– Lust een slokje (understatement).