Rijtest: Mercedes-Benz C300 Hybrid (2015)

Wat maakt Mercedes rijden nu eigenlijk zo bijzonder? Deze vraag stel ik mezelf voordat ik ga rijden met de Mercedes C-klasse. Ik denk het gevoel dat je in een kluis zit op het moment dat je de deur dicht trekt. Gemaakt en gebouwd voor de eeuwigheid. Het gevoel dat er niks mis kan gaan onderweg. Geeft de nieuwe C-klasse ook dit rijke gevoel? Ik rijd vandaag met de Mercedes-Benz C300 Hybrid en ga op zoek naar het antwoord.

Nog steeds 20% bijtelling

De vraag of deze nieuwe C-klasse mij het ‘Mercedes’ gevoel geeft is voor mij erg relevant omdat mijn eerste kennismaking met de nieuwe C-klasse niet bepaald een succes was. Mijn korte ritje met de C220 CDI vorig jaar was er eentje met ergernissen. Het onhandelbare navigatiesysteem, de rauwe dieselmotor, de trage automaat en het onderstel konden me niet helemaal bekoren. Tijd voor een herkansing dus, zeker omdat ik louter positieve verhalen lees over de nieuwe C-klasse. Ik had graag in de leasetopper gereden: de plugin-hybrid C350e met 280 pk en 7% bijtelling. Helaas was deze niet beschikbaar. De fraaie C300 Hybrid die voor me staat is echter ook geen straf om mee te rijden. Deze diesel hybride is met 231 pk en 500 nm een beul van een auto en voor de zakelijke rijder dankzij zijn 20% bijtelling nog steeds een interessante auto. Zeker omdat voor veelrijders de plugin-hybrids vaak geen optie zijn. Daarom is de C300 Hybrid misschien wel de beste keus voor de veelrijder.

Koppelbeul

De prestaties van de C300 zijn in ieder geval veelbelovend. De C300 Hybrid sprint in 6,4 seconden naar 100 en haalt net geen 250 kilometer per uur. Dit gecombineerd met een praktijkverbruik van 3.6 liter per 100 kilometer en je moet wel een heel erg verwende automobilist zijn als je nu nog wat te klagen hebt. Dat heb je in de praktijk dan ook niet. Vooral de trekkracht bij lage toeren is imposant. Het imposante koppel van 500 nm is al bij 1600 toeren paraat. De vermogensopbouw is heel gelijkmatig en met gezwinde vaart zie je de teller naar de rechterhoek bewegen. Van het samenspel tussen de elektromotor en dieselmotor merk je eigenlijk helemaal niets. Dat heeft Mercedes echt prima gedaan.

Net als bij de C220 CDI klinkt de diesel bij vol accelereren wel wat rauw, maar eenmaal op kruissnelheid heb ik ook over het geluidsniveau niets te klagen. Het enige kritiekpuntje is dat de snelheidsbeleving wel wat uitblijft. Je ziet aan de teller dat het snel gaat, maar voor je gevoel had dit ook een 190 pk diesel kunnen zijn. Het gebrek aan snelheidsbeleving vind ik overigens bij bijna alle snelle diesels een probleem. Ook een BMW 335d ontbeert net dat beetje spektakel. Stap over in een 335i en je merkt direct het verschil.

Mini S-klasse

Niets te klagen heb ik over het comfort. Deze C300 Hybrid is voorzien van een sportonderstel en dat is absoluut de moeite van de investering waard. Het onderstel is precies goed zo. Het comfort is nog steeds optimaal maar er zit net een klein beetje stevigheid in het chassis om te voorkomen dat de auto deinerig wordt. De auto voelt verfijnd, solide en doordacht aan. Een echte Mercedes. Het comfort is werkelijk waar subliem. Gecombineerd met de rust aan boord en de heerlijke stoelen kunnen we bijna spreken van een ‘mini S-klasse’. Dezelfde kwalificatie kunnen we ook gebruiken voor de kwaliteit van het interieur en de afwerking. Daarom is het extra jammer dat het navigatiescherm net wat te ‘aftermarket’ over komt. Dit had mooier geïntegreerd kunnen zijn.

Goedkoop navigatiesysteem

Nu ik toch aan het zeuren ben, ik blijf ruzie maken met de onlogica van het Mercedes-Benz systeem. Waarom is dit zo nodeloos complex? Waarom geen touchscreen? Onze testauto is uitgerust met het optionele Garmin Map Pilot navigatiesysteem (690 euro). Dit systeem is zeker geen aanrader. De graphics waren 10 jaar geleden al ‘outdated’. Je kunt ook upgraden naar het modernere Comand online navigatiesysteem, maar dan moet je wel de belachelijke meerprijs van 3.900 euro accepteren.

Geforceerde sportiviteit

Kritisch blijf ik ook als het gaat om de ouderwetse 7-trapsautomaat die Mercedes heeft gemonteerd. Als je de bak in sportstand zet, of je gaat handmatig flipperen dan gaat het onherroepelijk mis. De responstijd is gewoon niet op orde. Het duurt te lang voordat de bak op je bevelen reageert. De concurrentie heeft op dit gebied echt beter zijn huiswerk gedaan. In comfortmodus valt er met de bak best te leven. Dan schakelt de bak zijdezacht en feilloos. Zoals je van een Mercedes verwacht. De geforceerde poging die Mercedes in sportstand poogt te realiseren past niet bij deze Mercedes. Dan moet je gewoon naar de BMW- of Audi-dealer stappen.

Zoek je binnenruimte, dan is de C-klasse ook niet de beste keus. De C-klasse is ruimer dan zijn voorganger, maar het blijft nog steeds behelpen voor de achterpassagiers. Concurrenten als de Passat en de nieuwe Superb bieden duidelijk meer been- en hoofdruimte voor je passagiers. Iets om over na te denken als je vaak passagiers achterin hebt.

Conclusie

Blijft het kostenplaatje over. Mercedes rijden is nooit goedkoop. Ook nu niet. De vanafprijs bedraagt 51.000 euro. Een vergelijkbaar gemotoriseerde BMW 325d is iets goedkoper, maar valt niet in de 20% bijtellingscategorie en is niet met een automatische versnellingsbak uitgerust. De Mercedes onderscheidt zich van de concurrentie als het gaat om verfijning, rust en kwaliteit van het allerhoogste niveau. Op deze punten heeft Mercedes de lat hoger gelegd. Dit is weer een ouderwetse Mercedes. Een uitblinker. Een heerlijke reisauto waar je plezierig en ontspannen van A naar B kunt reizen.

Ik ga mijn mening over de Mercedes dan ook herzien. Mijn eerste ritje met de C220 CDI gum ik weg uit mijn geheugen. Deze Mercedes verdient zeker mijn aanbeveling als je op zoek bent naar een comfortabele en luxe kilometervreter. Ben je op zoek naar een ruime of sportieve auto? Dan ben je bij Mercedes niet aan het juiste adres. Maar dat was altijd al het geval. Niets nieuws onder de zon dus, gelukkig :).

Eindcijfer: 7,5
+ comfort
+ verbruik
+ prestaties
+ afwerking
– automaat te traag
– bedieningsgemak multimediasysteem