Rijtest: Hyundai Sonata (2025)

Herinneren we ons de Hyundai Sonata nog? In Nederland allang niet meer leverbaar, maar aan de andere kant van de grote plas nog steeds springlevend. Genoeg reden om eens terug in de tijd te stappen.

Terug in de tijd?

Zo voelt dat als je aan de andere kant van de plas bent. Want in Amerika is de sedan met de benzinemotor nog steeds springlevend. Een 2.5 liter viercilinder speelt de hoofdrol onder de motorkap. Goed voor 191 pk. Klinkt niet zo indrukwekkend voor een vrij grote sedan en dat is het dan ook niet. Zeker omdat een turbo ontbreekt. En dus betekent volgas dat de auto zich als de gemiddelde Amerikaan gedraagt. Heel erg luid, maar er zit weinig voorwaartse drang in. De CVT-automaat helpt ook niet mee. Op papier zou de 0-100 sprint ongeveer 8 seconden moeten duren maar het voelt als 10 aan. En de soundtrack valt ook vies tegen. Wel fijn is het brandstofverbruik, want met een beetje beleid kun je zomaar 1 op 14 rijden. Wat voor een Amerikaanse auto ongekend is.

Wat valt op aan het exterieur?

Dat de Hyundai Sonata best wel een mooie auto is. Zeker in het segment waar we eerder ook de Chevrolet Malibu reden, valt deze auto in positieve zin op. De auto ziet er modern en attractief uit. Dat geldt ook voor het interieur. Best wel strak en modern, al moet je van de gebruikte materialen niet al te veel verwachten. Harde plastics domineren, maar de bouwkwaliteit is goed. Het interieur is veel mooier dan de Chevrolet Malibu, dit voelt als 2025 aan. En ook de stoelen en de zitpositie zijn best acceptabel. So far so good dus en ook is de binnenruimte prima in orde en werkt de software van het infotainment naar behoren. Dit is natuurlijk geen premium auto, maar ach. Ook de premium merken beknibbelen stevig op kwaliteit tegenwoordig. Dus zo erg is dat niet.

Hoe rijdt het?

Deze Koreaan voelt heel erg Amerikaans aan. Oftewel net-niet. Hier merk je dat de auto toch net even de onderstelfinesse mist die wij Europeanen zo waarderen. Niet dat de Hyundai slecht rijdt, maar het voelt net even een beetje onderontwikkeld aan. Het comfort is op zich prima, maar wat grotere hobbels en kuilen (die heb je in Amerika best veel) geeft de auto wel weer voelbaar door. En ook hoor je de motor te hard loeien als je gasgeeft, wat het comfortgevoel wel wat onder druk zet. Het beste rijdt je met deze auto halfgas en niet harder dan 130 km/h. Dan is het goed te doen. Voor sportiviteit ben je bij deze auto aan het verkeerde adres. Er zit eigenlijk weinig tot geen leven in zowel besturing, motor als onderstel. Het is een echte A naar B auto. Niets mis mee, maar je moet er niet te veel van verwachten qua rijplezier.

Wat kost deze Hyundai Sonata?

Dat is natuurlijk even de vraag, want ik weet niet of deze auto ook geraakt gaat worden door de idiote importheffingen. Maar tot die tijd is de vanafprijs nog geen 27.000 dollar en dan praat je over nog geen 25.000 euro. Dat is absurd veel auto voor je geld. Daar koop je in Nederland nog geen Volkswagen Polo voor. Met alle respect, dan biedt deze Hyundai Sonata toch meer ‘bang for your buck’. Meer vermogen kan overigens ook, want de ‘top end’ modellen zijn ook leverbaar met een 2.5 liter turbomotor. Die is goed voor 290 pk en dan kun je natuurlijk al wel wat meer vuurwerk verwachten. Standaard vierwielaandrijving is inclusief, net als het wat meer sportieve N-Line uitrustingsniveau, een sportonderstelletje en wat meer uitrusting. Voor een prijs van 37.000 dollar (35.000 euro) krijg je dan echt heel veel auto voor je geld.

Maar? Kopen of slopen?

Dat is voor ons ‘nicht infrage’ maar het is wel een auto die je vaak aantreft bij verhuurbedrijven. En dan is deze Hyundai Sonata niet direct een slechte keus. Beter in ieder geval dan de Chevrolet Malibu die ik vorig jaar reed. De Sonata is duidelijk moderner en biedt wat meer een 2025 gevoel dan de belegen Chevrolet. Qua rijden zijn het vergelijkbare auto’s. Ruim, maar niet echt heel verfijnd. Prima voor een weekje, maar in Europa zou deze auto het zwaar hebben. Want een SEAT Leon en Ford Focus rijden gewoon fijner. Het gras aan de overkant is dus niet altijd groener. En heel eerlijk, de volgende keer huur ik gewoon weer een Chevrolet Camaro SS. Omdat het kan!

Eindcijfer: 7-
+ Veel auto voor je geld.
+ Best wel zuinig voor Amerikaanse begrippen.
– Niet bepaald een inspirerende auto.