Rijtest: Hyundai i30 (2024)

De ‘good old hatchback’. Bijna dood en begraven onder het geweld van de cross-overs en SUV’s. Wat mij betreft verdient de hatchback nog steeds een kans. Daarom staat deze Hyundai i30 voor me klaar voor wat vakantiekilometers in Griekenland.

Heb ik die niet al eens eerder getest?

Dat klopt. In 2017 hebben we eerst een Hyundai i30 1.0 T-GDI en daarna de brute Hyundai i30N getest. Inmiddels zijn we 8 jaar verder en is de Hyundai i30 nog steeds beschikbaar op de markt. Natuurlijk wel met wat updates. Zo is het design van de auto in wat opgefrist en zijn er in het interieur wat kleine aanpassingen gedaan. Slecht nieuws voor Nederland: de i30N is niet meer leverbaar. Geslachtofferd vanwege ons ridicule en autohatende belastingbeleid. Je kunt nog wel kiezen voor de N-line, maar dat is eigenlijk een normale i30 met een wat sportievere bodykit en een 140 pk sterke 1.5 liter turbomotor. Dan ben je direct al 41 mille kwijt. Wij rijden met de instapversie, Comfort genoemd. Gekoppeld aan een 100 pk sterke driecilinder 1.0 liter turbomotor. Deze auto kost toch ook al dik 35 mille. In Nederland welteverstaan. En dan is de uitrusting niet overdadig. Wat een verschil met 2017. Toen betaalde je voor feitelijk dezelfde auto nog 20 mille! Zo hard zijn de prijzen dus gestegen. Toch is de auto ook prijzig in vergelijking met de concurrentie, want een SEAT Leon is verkrijgbaar vanaf 30 mille. 

100 pk? Is dat wel genoeg?

In Nederland wel. Maar op de hectische en heuvelachtige Griekse wegen moet je toch net wat vaker dan je lief is een versnellinkje terugschakelen. Wat dus gewoon met het handje gaat en dat verklaart meteen mijn glimlach achter het stuur. Ik was al bijna vergeten hoe leuk het is om met een handbak op pad te gaan en deze Hyundai i30 ‘brings back good memories’. Natuurlijk, een automatische versnellingsbak (ook leverbaar) is in het door files geplaagde Nederland echt wel prettig. Maar de handbak doet wel iets voor de beleving. En ver weg doet het driecilinderroffeltje dat ook. Deze aandrijflijn heeft zeker wel wat charme, maar je mist wel een peekaatje of 40 om wat soepeler een bergje op te knallen. Nu moet het driecilindertje wel heel hard werken. Het houdt niet over. Bij een normale rijstijl is de driecilinder overigens ook best zuinig (met gemak 1 op 16), dus in Nederland zul je weinig Freebees sparen.

Is het hard werken achter het stuur?

Dat valt wel mee. Hyundai heeft ‘vakkundig’ de scherpe randjes weggefilterd. De besturing is licht maar vrij onprecies, het chassis is grotendeels neutraal (licht ondersturend) en de demping is een vrij aardige mix tussen sportiviteit en comfort. Maar het is geen auto die je bij het nekvel wilt vastpakken om eens lekker mee te gooien en smijten. Het kan wel, maar echt vermakelijk wordt het nooit. De Hyundai i30 doet zijn ding en dat is het dan eigenlijk wel. En dat ding is eigenlijk niet meer en niet minder dan probleemloos, zuinig en voldoende comfortabel van A naar B gaan. Dat kunstje beheerst de auto best wel goed. En dat maakt de auto tot een prettige daily. Zeker omdat je heel veel functies nog gewoon via een knopje kunt bedienen. Een kind kan de was doen in het zeer gebruiksvriendelijke interieur. Zo voel je jezelf snel thuis achter het stuur van deze auto. Qua gebruiksvriendelijkheid is het top, maar als ik heel eerlijk ben voelt de auto niet anders aan dan in 2017. En we weten, stilstand is achteruitgang.

Heeft de auto ook minpunten?

De binnenruimte is niet geweldig en ook zie je net iets te veel harde plastics terug in het interieur. Ook daar is helaas weinig aan verbeterd. De banden produceren net iets teveel geluid en qua rij-eigenschappen is de Hyundai i30 niet de meest spectaculaire van het stel. Ook is – zoals eerder al aangegeven – de prijs echt te stevig. Het uiterlijk is voer voor discussie. Voor een auto die al best lang meegaat is het best oké, maar het voelt tegelijkertijd ook wel een tikje ‘outdated’ aan. En het ontwerp is ook wat saai en risicoloos. Dat geldt zeker ook voor het ontwerp van het interieur. Knopjes zijn fijn, maar anno 2025 mogen sfeerverlichting en een fraaie digitale presentatie niet ontbreken. En ook missen de stoelen wat zijdelingse steun en hadden de zittingen wat langer mogen zijn. Wel fijn: Hyundai geeft zelfs 7 jaar garantie op de auto. Dat is nog eens goed nieuws voor de particuliere koper.

Conclusie?

Dit is niet de hatchback die het de SUV moeilijk gaat maken. Ook al is de auto zuinig en best comfortabel. Anno 2025 mag je gewoon iets meer verwachten. Een dynamisch randje was leuk geweest. Of een modern infotainmentsysteem. En de auto is niet meer in staat om het op te nemen tegen de concurrentie. Neem de SEAT Leon als voorbeeld. Die is goedkoper, ruimer, dynamischer en veel moderner. Tel daarbij op dat je voor de Hyundai de hoofdprijs betaalt, dan rest slechts één conclusie. Het is hoogste tijd voor een opvolger. Time’s up.

Eindcijfer: 6

+ Comfortabel.
+ Pretentieloos.
+ Zuinig.
– Niet de ruimste.
– Prijzig.
– Voelt outdated aan.

Vermogen 100 pk, 172 nm	0-100 13.1 sec	Topsnelheid 178 km/h
Motor 1.9 liter driecilinder turbomotor	CO2 uitstoot 121 g/km	Vanafprijs (NL) 35.000 euro
Minimale bagageruimte 378 liter	Leeggewicht 1.216 kg