Rijtest: BMW M4 (2014)

Kun je met een BMW M4 over de top gaan? Natuurlijk kan dat. Bij deze auto is dat niet eens vanwege de optische verfraaiingen, vooral het geweld onder de motorkap is op voorhand ronduit intimiderend te noemen. Deze BMW M4 is aangepakt door Mosselman en is nu goed voor 560 pk en 720 nm.

Optische verfraaiingen?

Jaja, ik houd wel van een beetje wrapping en ‘stickertuning’. In het verleden heb ik hier wel eens wat tijd en geld ingestoken bij een Renault Megane RS. De grens tussen smaakvol en smakeloos is echter wel heel erg dun, zo leerde ik door schade en schande. Ik ging net over de grens. Deze BMW M4 is ook een auto die uitermate uitbundig is vormgegeven. Dat komt natuurlijk door de M-striping die is toegevoegd. Op een BMW 316i uitermate gênant, maar op een BMW M4 vind ik dit ronduit ge-wel-dig. Zeker in combinatie met de witte lak, zwarte velgen en opgeklopte bodywork staat er een hele ‘speciale’ BMW M4 op je te wachten. Een BMW M4 is van nature al een dikke en niet bepaald anonieme auto, maar met de subtiele aanpassingen is het optisch echt ‘next-level’. De auto kan het absoluut hebben. Dit is oprecht één van de dikste auto’s die ik ooit gereden heb. Zelfs zonder een meter te rijden voel ik al hem al tegen het ritsje aantikken.

Is het interieur ook zo extravagant vormgegeven?

Ik zou de auto tekort doen door dit ‘vrij gewoontjes’ te noemen, want dat is een BMW M4 niet. Er zijn echt wel verschillen met een gewone BMW 3-serie. Neem de prachtige kuipstoelen met verlichte M logootjes. Of het speciale M-pookknopje. De andere tellers. De grootste eyecatcher is misschien het alcantara stuurwiel met prachtige schakelindicator. Als je in de buurt van de rev-limiter komt zie je lichtjes op het stuurwiel oplichten dat je moet doorschakelen. Dit doet zoveel voor de beleving. Gek dat zoiets kleins een wereld van verschil maakt. Voor de rest is het interieur natuurlijk vergelijkbaar met andere 3-series van de F20-generatie. Ook anno 2021 nog steeds een prima afgewerkt en gebruiksvriendelijk interieur. Ook de kwaliteit is voortreffelijk. Er is geen slijtage te zien, ook al stamt de auto uit 2014 en staat er ruim 75.000 kilometer op de teller.

Wat is er allemaal aangepast onder de motorkap?

Allereerst natuurlijk de ECU. Standaard is 3.0 liter zescilinder (motorcode S55 voor de liefhebbers) in de BMW M4 goed voor 431 pk en 550 nm. Na de tuning door de gerenommeerde BMW-specialist Mosselman is de auto goed voor maar liefst 561 pk en 720 nm! Bij het starten van de motor valt me ook op dat de auto net even wat luider is dan normaal. Naast de tuning is ook een ‘Evolution Racewerks Sportcat’ downpipe geplaatst. Geen halve maatregelen. Daarom heb ik met eigenaar Philip afgesproken bij een Aral vlak achter de Duitse grens. Na het verplichte Aral 102 Ultimate tankbeurtje kunnen we de BMW M4 eens goed laten marcheren op de onbegrensde Autobahn. Het is niet mijn eerste keer in deze generatie BMW M4, maar het is wel weer even geleden. Dus zit ik weer te trutten met het onhandige schakelpookje dat net even anders werkt dan in ‘gewone’ BMW’s. Wat wel weer opvalt is hoe goed je altijd zit in een BMW. Niet alleen de stoel is fantastisch, maar ook de lage zitpositie en het feit dat je het stuurwiel absurd ver naar je toe kunt halen.

Wat zijn de 80-120 en 100-200 tijden?

Iedere Driveaholic wil natuurlijk weten hoe deze BMW M4 scoort op onze Dragy ranglijst. Daarom stel ik aan Philip voor om direct te rijden nu de motorolie nog op temperatuur is. De koffie komt later wel. Snel de Dragy installeren en gaan met die banaan. Normaal speel ik eerst wat met de versnellingen voordat ik de auto in standje oorlog zet, maar nu krijg ik van Philip een bevestigend knikje als ik voorstel om meteen maar even de Dragy-metingen te verrichten. De Autobahn is leeg, het asfalt droog. De omstandigheden zijn ideaal voor een 70-300 sprint. Dus zet ik de versnellingsbak in de 3e versnelling en trap ik bij 70 vol het gas in. Bam! Wat een geweld! Wat een furie. Mijn zintuigen hebben moeite om het tempo bij te benen. Niet alleen is de acceleratie furieus, ook het uitlaatgeweld is ronduit overweldigend en de tractiecontrole draait overuren. Ik ben best wel het één en ander gewend maar dit is echt wel heel erg heftig. En vooral ook heel erg snel. De 80-120 sprint is gewoon onder de 2 seconden. Wtf! Ook boven de 120 neemt de versnelling niet af. De 100-200 sprint raffelt de BMW in 7.63 seconden af. Dit is echt intens genieten.

Hoe is de rechtuitstabiliteit bij 300 kilometer per uur?

De Duitse Autobahn is leeg en dus versnellen we door. 220, 240, 270, 280, 290 en ja hoor ik passeer zonder al te veel moeite de 300 kilometer per uur grens. De rechtuitstabiliteit is heel erg goed. Je voelt dat dit een auto is die gebouwd is voor dit soort snelheden. Al is het wel een twee-handen-aan-het-stuur auto. Demping en besturing communiceren namelijk wel met je. Niet al te luid, maar net genoeg om het optimale gevoel van betrokkenheid te geven. 300 rijden voelt op deze lege Autobahn ‘verantwoord’ aan, al moeten je zintuigen wel op maximale scherpte staan. Bij dit soort snelheden moet je heel alert zijn en goed anticiperen (lees: in de verte kijken) om mogelijk lastige situaties tijdig te herkennen. Je moet in elke situatie nog wel kunnen bijremmen. Bij 307 op teller (300 GPS) is het asfalt op en moet ik afremmen voor andere weggebruikers.

 

Wat valt op aan de motor?

Na het afvinken van de 300 kilometer per uur grens beperk ik me tot het betere sprintwerk. Ik raak bijna direct weer overweldigd door het brachiale geweld. Wat een power en wat een goddelijke versnellingsbak. Je kunt de bak naar wens configureren. Van zachtmoedig tot gortdroge klappen bij het opschakelen. De gehele ervaring komt in de buurt van de PDK-versnellingsbakken van Porsche. De DCT-versnellingsbak schakelt supersnel op of terug en heeft altijd de juiste versnelling klaarstaan. Als ik manueel vanuit de hogere versnellingen accelereer valt op dat de turbo even wat toeren nodig heeft om te spoelen. Onder de 3.500 toeren voelt de motor potent aan, maar echt bijten doet de auto dan niet. Eenmaal daarboven merk je dat de spieren aangespannen zijn en trekt de auto met bruut geweld door naar de 7.500 toeren. Zonder ook maar één moment te verslappen. De vermogenscurve is voelbaar fantastisch. Niks haperingen, pieken/dalen of andere ‘misstapjes’. Dit is een hele goede chip. Dat voel je en merk je aan alles. Niet voor niets staat Mosselman natuurlijk bekend als uitstekende tuner. Wat ook opvalt is de snelle gasrespons bij de hogere toerentallen. Er is nauwelijks sprake van een turbogat.

Hoe is het geluid?

Overweldigend. Maar dan ook echt ronduit overweldigend. Ik zeg heel eerlijk dat ik bij mijn eerste BMW M4 ervaring wel heb moeten wennen aan het geluid van deze generatie M3/M4. Inmiddels is dat verleden tijd en weet ik de soundtrack steeds beter te waarderen. Deze BMW zit door alle aanpassingen wat mij betreft wel op het randje van maatschappelijk verantwoord. Ok, soms ook wel eens over het randje. Het is echt heel erg luid. Wel erg mooi en bruut. Ver weg doet de snerp bij hoge toeren me zelfs denken aan de legendarische E46-modellen. Toch laat ik het achterwege om de auto even uitbundig te revven bij het benzinestation. Daarvoor zoek ik wel een rustig plekje. Naast het brute uitlaatgeweld worden er ook nog eens knetterharde salvo’s uit de uitlaat gevuurd. Met de uitlaat in normale modus klinkt de auto veel subtieler en zie je mensen niet wegduiken in de bosjes als je langsdendert. Toch zet ik de uitlaat weer heel snel in standje oorlog. Want stiekem wil ik toch gewoon brullen en knallen. Ik hijs daarom de witte vlag en accepteer mijn nederlaag. Deze ervaring wil ik maximaal uitmelken. Over 10 jaar rijden we allemaal in een doodstille en auditief tergend saaie EV. Dan maar even fout zijn. Dit is te leuk!

 

Hoe rijdt de auto op de Landstrassen?

Een gewaarschuwd mens telt voor twee als je op de Autobahn het traction control lampje ziet knipperen in nota bene de vierde versnelling. Dus laat ik het ESP-waakhondje maar even aanstaan. Toch valt de hoeveelheid grip me alleszins mee. Sterker nog, de tractie is gewoon heel erg goed als je bochtuit net een fractie later op het gas stampt. Dan graven de achterwielen zich diep in het asfalt en krijg je de 560 paardjes goed op het asfalt. Zeker als de banden op temperatuur zijn. Bij de besturing is het even zoeken naar de juiste modus. In sportstand is het stuurgevoel te zwaar en onnatuurlijk, in comfortstand bevalt de installatie me veel beter. Met de dempers en motor in sportplus heb je dan de perfecte setting om te genieten van deze auto. Je voelt aan alles dat dit geen gewone BMW 4-serie is. Dit is een serieus competente sportauto, al blijft er met de dempers in comfortstand voldoende restcomfort over. Een voordeel ten opzichte van de nieuwste generatie is dat deze BMW M4 nog niet eens al te zwaar is (iets meer dan 1500 kg). Je hoort me niet zeggen dat de BMW M4 heel erg lichtvoetig is, maar de nieuwste generatie weegt maar liefst 1675 kg! Scheelt toch wel iets. Wel een kleine waarschuwing: je bent met 560 pk wel enigszins ‘overpowered’. Je rijdt heel snel heel erg veel te hard als je niet uitkijkt. Zelfbeheersing is noodzakelijk. Dat geldt helemaal als het regent.

Is dit een auto die je op je shortlist moet zetten?

Ja natuurlijk. Of het nu de motor, zitpositie, interieur, versnellingsbak, remmen of onderstel betreft. De rapportcijfers zijn geweldig. Wellicht doet de nieuwste generatie alles weer een tikje beter, maar je komt in een BMW M3 of M4 natuurlijk niets tekort. Ongeacht welke generatie je koopt. En inmiddels zijn ze – ver weg – meer betaalbaar voor een wat groter publiek. Het grote nadeel is natuurlijk wel dat het dure auto’s blijven in onderhoud en verzekering. Laat staan als er een keer iets kapot gaat. Dan ben je echt aan de beurt. Ook stel ik mezelf de vraag of Nederland wel het juiste land is om een BMW M4 te bezitten. Niet alleen heb je weinig aan het vermogen als je maar 100 mag rijden, ook loop je het risico dat een onverlaat vanzelf een keer zijn/haar handtekening op je auto gaat zetten. Met de sleutel welteverstaan. De andere kant van de medaille is dat je ook bij een normaal tempo al geniet van deze auto en dat je op sporadische momenten natuurlijk altijd even het gaspedaal diep kunt intrappen voor wat kortstondige genotsmomentjes. Of plan gewoon even een dagtripje naar Duitsland, want op de Autobahn komt deze auto echt tot zijn recht. Hier merk je pas echt hoe goed deze auto eigenlijk is. Dit is een toppertje.

Eindcijfer: 9-
+ Brachiale versnelling
+ Hele speciale auto om in te rijden
+ Uitstraling en uiterlijk
– Wielspin in 4e versnelling op kurkdroog asfalt. Wtf!
– Duur in aanschaf, gebruik en onderhoud.