Rijtest: BMW M235i (2015)

Het recept van de BMW M235i is simpel. Men neme een dikke zescilinder, achterwielaandrijving en een bijna perfecte gewichtsverdeling. Meer heb je niet nodig, toch? Of moet je toch nog even doorsparen voor de nog brutere BMW M2? Wij gaan op zoek naar het antwoord.

Indrukwekkende prestaties

Net als bij de BMW M2 en BMW M4 zorgt een zescilinder turbo voor de voortstuwing. De 3.0 liter zes-in-lijn levert in de BMW M235i een niet misselijke 326 pk en 450 nm. De prestaties zijn indrukwekkend. De bijna 1500 kilo zware BMW M235i raffelt de 0-100 sprint af in een luttele 4,8 seconden. Dat is niet eens zo heel veel minder snel als de BMW M2 (370 pk) en M4 (430 pk). Zij klaren dit kunstje in respectievelijk 4,3 en 4,1 seconden. De zescilinder turbomotor is zonder twijfel de hoofdattractie van de BMW M235i. Vanaf 1500 toeren begint de M235i te sleuren en dat blijft zo tot helemaal aan de redline (7.000 toeren). 

De gasrespons is voortreffelijk. Er is nauwelijks sprake van een turbogat. De zescilinder is een ware gentleman. Het vermogen wordt stijlvol en gracieus geserveerd en de motor werkt perfect samen met de bekende 8-trapsautomaat die we kennen uit eerdere BMW’s die we gereden hebben. De bak doet bijna niets verkeerd en schakelt altijd op het juiste moment. Qua schakeltijden zijn bijvoorbeeld de DCT bak uit de M4 en de DSG-bak van VAG superieur, maar deze automaat is veel prettiger bij normaal gebruik. Verreweg de meeste kopers in Nederland kiezen voor de automaat, want de handbak is dankzij de extra CO2 uitstoot en ons ridicule belastingbeleid duizenden euro’s duurder.

Ouderwets mooie zescilindermuziek

Er gaat niets boven het geluid van een vijf- of zescilinder. Totdat ik de BMW M4 Cabrio eerder dit jaar reed. Die klonk wel degelijk bruut, maar dat kwam vooral dat hij erg luid was. Ik miste het klassieke turbineachtige zescilindergeluid waarmee iedere kenner direct een BMW kan herkennen. Het goede nieuws: in de BMW M235i hoor je weer het ouderwetse muzikale concert van de zes-in-lijn. Voor liefhebbers valt te hopen dat BMW nog lang blijft vasthouden aan de zescilinder.

Ben je in de markt voor een M235i, bestel dan ook de optionele Performance sportuitlaat. Deze uitlaat versterkt het fenomenale zescilindergeluid nog meer. Ben je de herrie even zat (wat ik  me overigens niet kan voorstellen), dan volstaat het om de comfortstand te selecteren. Dan sluiten de kleppen in de uitlaat en doet de motor weer op de achtergrond zijn werk. Wel een klein waarschuwinkje: bij een koude start openen de kleppen altijd even. Je wekt gegarandeerd je buren. Je doet er verstandig aan om af en toe eens een bloemetje bij ze te brengen. Maar op het gebied van geluid kan het nauwelijks beter.

Ideale gewichtsverdeling

Het is weer even geleden dat ik een achterwielaangedreven auto heb gereden en direct merk ik weer hoe fijn dit rijdt. Hoe goed sommige voorwielaandrijvers ook rijden, ze missen (op een enkeling na) de fijngevoelige balans van een achterwielaandrijver. Dankzij de  perfecte gewichtsverdeling (50-50) is de BWM M235i een extreem capabele en uitgebalanceerde auto geworden. Het chassis beheerst de spagaat tussen comfort en sportiviteit als geen ander. Met de systemen in sport+ stand transformeert de BMW tot een meer dan gemiddeld sportieve auto.

Het grote voordeel van de M235i ten opzichte van de BMW M4 Cabrio, is dat de M235i minder zwaar is en daardoor ook wat minder listig. De kenners zullen de BMW M235i wellicht wat te braaf vinden, maar voor mij als onbeholpen recreant is de BMW M235i ‘all the sportscar I need’. Dat de BMW M235i op het circuit zijn mannetje staat bewijst dit filmpje van AutoExpress. De extremistische BMW M3 CSL mag misschien de hardcore enthousiasteling meer beleving bieden, op het circuit is hij niet sneller.

Ouderwets stuurgevoel

Ook de besturing is ‘spot on’. De engineers van BMW hebben de elektromechanische sponzigheid die je in een 3-serie voelt vakkundig weten weg te filteren. De BMW M235i is één van de fijnst sturende auto’s in de markt. Deze BMW kun je tot op de millimeter precies plaatsen. Wat een gevoel, wat een precisie! Dit is hoe het moet. Heel veel fijner wordt het niet in het elektro tijdperk. Overigens kun je de BMW M235i optioneel nog uitrusten met een sperdifferentieel, zodat je iedere bocht dwars kunt gaan. Wil je juist niet iedere bocht dwars, dan kun je de BMW M235i ook met vierwielaandrijving bestellen. Die vierwielaandrijving gaat wel weer ten koste van het gewicht en ook de rij-eigenschappen. Maar je kunt wel onbezorgd naar de wintersport rijden. Is ook wat waard ;).

Voortreffelijke GT

De BMW M235i is niet alleen dankzij de heerlijke zescilinder een voortreffelijke GT. Het onderstel doet ook een stevige duit in het zakje. Ik had een vrij stugge auto verwacht, maar dit onderstel is perfect geschikt voor langdurig trans-Europees beukwerk. De vering is prima in staat om oneffenheden soepel te verwerken, zeker met de adaptieve dempers in comfortstand. Tempo 200 voelt in deze auto echt aan als kinderspel. Gelukkig had de vriendelijke KLPD-medewerker consideratie met me toen ik met veel te hoog tempo langs kwam vliegen. In het flitszieke Nederland heb je meer dan genoeg aan 326 pk.

Toch is BMW wat mij betreft een klein beetje te veel doorgeslagen in haar streven om een fijne allrounder te maken. Ik mis het – daar hebben we hem weer – rauwe randje. Bijvoorbeeld de brute klappen van de DCT-versnellingsbak uit de BMW M-modellen. Of een net wat stugger en voor mijn gevoel meer urgent chassis. De onverbloemde agressiviteit die het DNA van een echte M zoveel kleur geeft, mis ik in de BMW M235i. De Performance sportuitlaat wint nog wel iets terrein terug, maar de BMW M235i is simpelweg geen echte M. Is dat erg? Nee, want zo is de BMW M235i ook niet in de markt gezet. Voor hardcore M-verslaafden is er binnenkort de BMW M2. Toch mis ik het uiteindelijk wel, ook al is dat eigenlijk niet relevant.

Pas op voor drempels

In deze felblauwe M235i heb je geen gebrek aan aandacht. Dit is een echte nekkendraaier. Onze testauto is opgeleukt met wat Performance aankleding waardoor de auto nog wat dikker oogt. Het heeft wel wat, alhoewel ik me wel afvraag of ik 527 euro zou besteden aan een carbon achterspoilertje. Ik raad je wel aan om de optionele Performance voorspoiler (meerprijs 550 euro) vooral niet te bestellen. Hiermee is iedere verkeersdrempel een immense uitdaging. Frustrerend! Je kunt beter wat extra investeren in een ander setje velgen. De standaard gemonteerde velgen vind ik erg saai. Hoe gaaf ik de auto ook vind, het is geen volbloed M. Die zijn nog wat dikker, breder en agressiever getekend. Wel wint de BMW M235i de concurrentiestrijd op dit gebied met de BMW M135i, de ingetogen vormgegeven hatchback.

Onpraktisch en duur

Iedere auto heeft zijn minpunten en ook de BMW M235i heeft er een paar. Hij is op de kofferbak na (390 liter) niet bepaald praktisch. Er zit een achterbank in, maar achterpassagiers gaan daar echt niet vrijwillig plaatsnemen. Ander minpunt is de prijs. De BMW M235i is te koop vanaf 60.000 euro en onze testauto kost inclusief Performance Pack (4.000 euro) en opties bijna 76.000 euro. Dat is even slikken, maar je hebt dan wel mooi speelgoed voor de deur staan. Ook het interieur sluit aan bij de hoge verwachtingen. Dat ziet er gewoon prima uit. De prijs is fors, maar voor de prijs van een goed aangeklede BMW M4 heb je bijna twee BMW M235i’s voor de deur staan. Als je overhoeds je M235i afschrijft op de Nordschleife, ga je een dag later gewoon met je andere de Ring op. Hoe briljant is dat!

Waarom geen M135i?

Toch schuilt er wel een addertje onder het gras. Voor 7.000 euro minder staat de BMW M135i in de prijslijst. Deze hatchback heeft exact dezelfde hardware en uitrusting als de BMW M235i. Ok, dan rijd je wel in een minder mooie auto, maar is het mooiere koetswerk van de 2-serie echt 7.000 euro waard? Ik vind dit prijsverschil net wat te gortig. Ook kan het lonen om nog even door te sparen voor de M2, want deze heeft een vanafprijs van een kleine 80.000 euro. Keuzes, keuzes, keuzes. Je zou er slapeloze nachten van krijgen. Zeker als je de prachtig vormgegeven BMW 440i ook aan dit lijstje toevoegt.

Appels en peren

Deze test heeft ons geleerd dat de BMW M235i een buitengewoon capabele allrounder is. De propositie van de BMW M235i is dankzij de zescilinder en de achterwielaandrijving uniek. Concurrenten als de Audi RS3 en Mercedes A45 AMG zijn alleen met vierwielaandrijving verkrijgbaar. In deze prijsklasse is de BMW M235i misschien wel de leukste auto die je kunt kopen. Op de identieke en 7.000 euro goedkopere hatchback M135i na dan. Rationeel gezien is dat de betere BMW, misschien wel de beste. Maar het uiterlijk telt ook en ik snap dat veel kopers zich hier door laten leiden. Als we alles rationeel beredeneren, rijden we uiteindelijk allemaal in een Dacia Sandero. Niet aan denken dus. De conclusie is daarom simpel: De BMW M235i is een briljante auto. Hij stuurt ouderwets fijn, de zescilinder is het neusje van de zalm en het allroundkarakter maakt de auto ook dagelijks bruikbaar. Moet je wachten op de M2? Ik denk van niet, maar ik ben dan ook geen die-hard circuittijger. De M235i is voor mij meer dan genoeg auto, ook al is hij niet een pure sportwagen. Deze BMW staat hoog op mijn shortlist. Heel erg hoog.

Eindcijfer: 8+

+ heerlijke zescilinder
+ geweldig chassis
+ uitstekende GT
+ ouderwets fijn sturend
– 7.000 euro meerprijs ten opzichte van de technisch identieke M135i
– net iets te veel GT