Rijtest: BMW 740Li (2016)
Ben jij ook zo iemand die het liefst altijd zelf rijdt? Ik ook! Behalve in de BMW 740Li. De verlengde variant van de toch al niet misselijke BMW 7-serie. Dit is het traditionele paradepaardje van BMW. Het summum van luxe en vooruitstrevende technologie. Dit is de ultieme directielimousine. Ik verruil mijn trainingspak voor driedelig grijs en laat me voor de gelegenheid rijden.
Een dagje CEO spelen
Ik probeer me natuurlijk even te verplaatsen in een directielid. Voor iemand met een opgeblazen ego als ikzelf overigens geen enkel probleem. Ik stel me voor dat ik CEO ben van een multinational en dat ik belangrijke zaken moet afwikkelen. Zelf rijden is zonde van mijn tijd, want ik moet het komende uur een vliegtuigmaatschappij overnemen, een revolutie ontketenen in een derde wereldland en natuurlijk moet ik ook mijn spaargeld wegsluizen van Panama naar de Caymaneilanden. Mijn blonde en voluptueuze secretaresse zit naast me. Iemand moet natuurlijk mijn briljante gedachtegoed notuleren. Zelf typen is meer iets voor ‘schaal 15’ medewerkers, ook al is het wifi-signaal buitengewoon krachtig in de BMW 7-serie.
In de ligstand
Met dank aan de verlengde wielbasis heb ik meer dan voldoende ruimte op de achterbank. Via het tablet op de middenarmsteun klap ik de rechtervoorstoel naar voren in de directiestand, zet ik mijn eigen zetel in de ligstand en laat ik de zonnevensters neerklappen voor wat meer privacy (FILMPJE). Met de afstandsbediening zet ik de televisie of radio aan en blijf ik op de hoogte van het laatste nieuws. Als ik wat ‘quality time’ wil doorbrengen met mijn secretaresse verlicht ik het interieur sfeervol, inclusief de dakhemel. Zeker in het donker kan dit de romantiek op de achterbank vergroten. En ook al ben ik een duurbetaalde CEO, dit soort speeltjes blijft leuk. En de auto mag er ook zijn ;). Nu ik er aan denk is het wel jammer dat er op de achterbank maar plaats is voor één secretaresse. Ik moet wat te wensen over hebben natuurlijk.
Fluistermode
Dit soort gadgets en functionaliteiten zijn leuk, maar de rij-ervaring valt of staat bij het comfort. Belangrijk daarbij zijn de stoelen. Alhoewel dat een understatement is. Het zijn zetels. Net als in de Mercedes S-klasse kan ik bijna gestrekt liggen als de voorstoel in de chauffeurspositie staat. Het is extreem comfortabel. Ook de wind- en rijgeluiden lijken niet meer te bestaan en de zescilinder turbomotor hoor ik alleen fluisteren als de chauffeur de auto wakker schudt. Wat ook gebeurt, want mijn chauffeur moet natuurlijk met fatsoenlijk tempo van A naar B reizen. Ter geruststelling, ook bij snelheden van 180 kilometer per uur kan ik mijn orders vanaf de achterbank nog steeds influisteren. Deze auto staat ongetwijfeld niet op de shortlist van Louis van Gaal.
Zweven over donzen kussentjes
In onze limousine ontbreekt de luchtvering, maar het adaptieve chassis kun je ook naar eigen voorkeur instellen. Ik kies natuurlijk voor de comfortstand en dat zorgt echt voor een extra dimensie. Waar ik in iedere andere auto behoedzaam over bepaalde kuilen rijd, voel ik ze niet eens in de BMW 7-serie. En dat terwijl onze BMW 740Li op grote 20 inch velgen staat. Het mooie is dat de auto absoluut niet deint, het is meer het gevoel dat je over donzen kussentjes zweeft. Het is subliem. Ik kan me nauwelijks voorstellen dat de luchtvering hier nog wat aan toevoegt, maar kenners zeggen dat dit echt zo is.
Het grappige is dat ik heel snel wen aan het comfort en de luxe. Ik neem het te snel voor lief. Pas toen ik weer in mijn eigen Volkswagen Golf 7 GTD stapte merkte ik het verschil. Dat was opeens een oncomfortabele herriebak. Het kan verkeren. Qua comfort en beleving doet de BMW 7-serie me in veel opzichten denken aan de BMW 7-serie E38 die we eerder hebben getest. Die was ook briljant, maar deze miste natuurlijk de gadgets die onze BMW 740Li wel heeft.
Perfecte afwerking
Met tegenzin geef ik mijn plaats op de achterbank op en neem ik plaats achter het stuurwiel. De achterzetels zitten zo fijn dat ik er het liefst zou willen wonen. Maar als autoblogger ben ik het jullie verplicht om ook een oordeel te vellen over de rij-eigenschappen. Mijn chagrijn is snel voorbij. Ook de bestuurder wordt door BMW in de watten gelegd. De fraaie verwenzetels zijn perfect aan te passen en ik kijk uit over een zee van hout en leer. Het is prachtig en ik zit als een vorst. De afwerking en gebruikte materialen zijn ook hier een lust voor het oog. Het oog voor detail is bijna obsessief. Dit alles geeft een ultiem gevoel van succes. Ik voel me enorm in de watten gelegd. In gedachten kruip ik weer naar de achterzetel en stel ik me voor dat mijn secretaresse een glas champagne voor me inschenkt, maar het werk gaat in dit geval voor het meisje.
Science fiction
Ondanks alle luxe (de lijst met gemonteerde extra’s is simpelweg te lang om op te noemen) vind ik razendsnel mijn weg in de auto. De bediening van alle functionaliteiten werkt feilloos. Het camerasysteem waarmee ik de hele omgeving van de auto kan bekijken is werkelijk fenomenaal goed. Zo duidelijk heb ik het nog niet gezien. Soms schiet BMW wat te ver door om de Russische en Chinese clientèle te pleasen, want de optie dat je met wat vingerbewegingen het volume van de audio kan wijzigen gaat nergens over. Het hoeft wat mij betreft niet. Liever geniet ik van het briljante Bowers & Wilkins soundsystem. De 16 luidsprekers produceren een niet onverdienstelijke 1400 watt vermogen! Alleen van dit systeem zou ik een volledige review kunnen schrijven. Een lust voor het oor.
Voor de sier test ik snel nog even de Duitse variant van de Tesla Auto Pilot en ook die werkt uiteraard vlekkeloos. Je moet net iets vaker een handje op het stuur leggen als in de Tesla, maar het aantal handelingen dat je nog moet doen blijft echt beperkt en de techniek werkt feilloos. Jammer genoeg was onze BMW niet uitgerust met de optie Remote Parking. Hiermee kun je uitstappen en de auto zelf laten inparkeren. Een soort van Knight Rider. Het klinkt heel erg science fiction, maar dit soort technieken zijn over 10 jaar ook gemeengoed op onze middenklassers. Ik vraag me wel af hoe hoog de onderhoudskosten van deze BMW over 15 jaar zijn. Er kan wel heel veel kapot gaan.
Petjes pesten
Ik zet de besturing, automaat en onderstel in sportstand en ga er eens goed voor zitten. Geen gelummel meer in de comfortstand. De 326 pk en 450 nm sterke zescilinder (die we kennen uit de BMW M235i) heeft geen enkele moeite met de de 1845 kilogram zware en ruim 5,2 meter lange BMW 740Li. De meerprijs van 25.000 euro voor de 450 pk sterke achtcilinder is volkomen ridicuul. De 740Li schiet er al met het grootste gemak vandoor. De zescilinder heeft zoveel bruikbaar koppel dat ik nauwelijks hoge toeren hoef te draaien. Het is overigens niet dat de zescilinder geen toeren wil draaien, hij draait tot de 7.000 toeren verrassend energiek door en dan hoor je heel ver weg het kenmerkende klassieke zescilindergeluid. Staat er een petje met ambities naast je bij het verkeerslicht, de 0-100 sprint doet de BMW in 5,6 seconden en daarmee ben je auto’s als de Honda Civic Type-R, Seat Leon Cupra 290 en Renault Megane RS gewoon te snel af.
Sportief rijden voelt alleen wel een beetje zinloos in zo’n luxe limo. Waarom haasten? Ik geniet liever wat langer van al het fraais aan boord. In deze auto eigen ik mezelf al heel snel een relaxte rijstijl aan. De smeuige zescilinder vormt een perfect samenspel met de achttrapsautomaat. Het enige puntje van kritiek is dat ik soms een heel klein schokje voel als ik net voordat ik stilsta weer gas moet geven. Dan twijfelt de automaat even. Dit herken jij ongetwijfeld ook van je eigen auto, maar in een 7-serie valt dit op omdat de rest zo angstig perfect is. Het brandstofverbruik van 1 op 10 viel me mee, dat deed ik zelfs met mijn viercilinder hothatches niet na.
Afstandelijke rij-ervaring
De BMW 740Li is natuurlijk geen sportieve auto. Maar het is wel prettig om te weten dat de auto goedmoedig reageert als je een bocht net wat te fanatiek pakt. Het ESP grijpt kordaat in en je houdt makkelijk koers. Overstuur is de auto vreemd. Het is wel jammer dat de besturing in de nieuwe 7-serie te weinig feedback geeft. Het voelt allemaal heel gevoelloos en afstandelijk aan. Dat is een klein smetje op het verder vlekkeloze blazoen. Ik kan me overigens levendig voorstellen dat dit voor de traditionele clientèle totaal niet relevant is. De rechtuitstabiliteit is zoals je mag verwachten van een auto uit dit segment: niet minder dan subliem. Een rit van 12 uur is kinderspel in deze auto. Ik constateer wel dat het gebrek aan rijbeleving uiteindelijk ook een manco is van de auto. De betrokkenheid als bestuurder is en blijft altijd vrij gering. Natuurlijk rijdt het heel erg fijn en verfijnd, maar ik blijf toch maar steeds naar de achterbank verlangen.
Conclusie
Wat mag al deze luxe kosten? De vanafprijs van de BMW 740i is 99.000 euro en voor de extra beenruimte van de verlengde Li versie vraagt BMW een schappelijke 5.000 euro meer. Uiteraard is er het nodige aangevinkt op de immense optielijst. Onze testauto passeerde de grens van ruim 150.000 euro. Heel veel geld natuurlijk, maar desondanks vind ik de ‘value for money’ in orde. Je krijgt namelijk wel een topklasse auto voor je geld. Een auto die een extreme mate van luxe, comfort, afwerking en technologische hoogstandjes combineert. Een paradepaardje op wielen. Ik vraag me oprecht af of BMW überhaupt nog wel geld verdient aan zo’n auto, zo speciaal en luxe voelt alles aan. Ik voel me gezegend dat ik in zo’n auto mag zitten. Zeker als ik rechtsachter zit. Daar geniet ik het meest van dit topproduct. Rijd je graag nog zelf naar je afspraken, dan is de 7-serie misschien wel iets te goed. Te gepolijst en daardoor ook een tikje afstandelijk. Maar dat doet geen afbreuk aan de hoge score van de BMW. Dit is een topauto.
Eindcijfer: 9-
+ technologisch hoogstandje
+ comfort en luxe van allerhoogste niveau
+ heerlijke zescilinder
– tikje afstandelijke rijbeleving
Deze rijtest is mede mogelijk gemaakt door BMW dealer Hans Severs Alphen a/d Rijn.
Goed voor het milieu ook Onee de rijken mogen de aarde verkloten sorry ff vergeten
Met de belasting die je moet aftikken voor deze auto kun je heel wat boompjes planten hoor 😉
Ja en met een paar boompjes komen we er wel zeker. Zou met deze oplossing gelijk een brief naar DenHaag sturen
Vermakelijk verslag weer Chris! Gewoon een topauto deze Beemer.
Ruud = zuurpruim