Rijtest: BMW 530i (2021)

Zie jij de verschillen tussen de facelift BMW 5-serie en de voorganger? Best lastig hè? Toch is het logisch dat de wijzigingen beperkt zijn. Zo blijft een model waardevast. Revolutie is ook niet nodig. De BMW 5-serie is nog steeds een prachtige limousine. Ik heb vandaag de BMW 530i mee. Is dit de ‘benchmark’ in het segment?

Was de update nodig?

Ja en nee. Ja omdat de Mercedes E-klasse weer is vernieuwd en dan wil je als concurrent natuurlijk bijblijven. Nee omdat de BMW 5-serie nog helemaal bij de tijd is. Dus zijn de wijzigingen beperkt gebleven. Subtiel, maar wel goed gelukt. De auto is dankzij het opfrisbeurtje net weer even begeerlijker. Vooral de aanpassing van de koplampen vind ik fraai. Het interieur is grotendeels hetzelfde, alleen het scherm is weer een maatje gegroeid. Qua materiaalgebruik en afwerking valt op hoe goed deze auto (nog steeds) is. Dit schurkt heel dicht tegen de topklasse (7-serie etc) aan. Zeker als je de auto nog aankleedt met wat ‘individual’ goodies. Aan de andere kant, over de Audi A6 en Mercedes E-klasse kun je hetzelfde roepen. Ook dat zijn waanzinnig mooi gebouwde auto’s.

Welke versie heb ik mee?

Ik heb vandaag een BMW 530i tot mijn beschikking. Laat je niet foppen door het typeplaatje. Dit is geen 3.0 liter zescilinder. Je moet het doen met een 2.0 liter turbomotor met 252 pk die ondersteuning krijgt van een mild-hybride (11 pk). Ondanks deze ondersteuning is de BMW 530i in Nederland inmiddels best prijzig vanwege de autobelastingen. De plugin-hybride modellen zijn daarom populair. Je kunt nu voor de BMW 520e (204 pk, 60 km elektrische actieradius), BMW 530e (292 pk, 60 km elektrische actieradius) en de zescilinder BMW 545e kiezen (394 pk, 56 km elektrische actieradius). In Nederland gaan dat echt populaire modellen worden dankzij de lagere bpm. De BMW 530i was vroeger één van de best verkochte versies, maar wordt steeds meer een exoot.

Hoe bevalt de viercilinder?

Heel erg goed. Tot pak hem beet 7 jaar geleden was een zescilinder echt wel het summum in deze klasse, maar de viercilinder laat in deze BMW 530i eigenlijk weinig te wensen over. De tweeliter turbomotor is stil, onderin direct al bij de les en is gewoon lekker vlot als je de gashendel een keer opentrekt. De auto is vlot genoeg om je plaats op de linkerbaan te claimen. De 80-120 sprint doet de 1700 kg zware  limousine in 4.2 seconden en de spurt van 100 naar 200 kost 18.8 seconden. Nette tijden! Met wat aanloop bereik je ook de topsnelheid van 250 kilometer per uur. Het brandstofverbruik blijft eveneens binnen de perken (1 op 13 bij normale rijstijl is makkelijk haalbaar) en de ZF-8 automaat is ronduit briljant. Wat ik ook fijn vind is dat BMW heeft afgezien van een ‘sportief’ speakergeluid als je de auto in sportmode zet. Het is geen inspirerende soundtrack maar ik hoef me niet te ergeren aan geforceerde sportiviteit. Dat is misschien leuk in een BMW 1-serie maar niet in een BMW Fünfer. Deze motor moet gewoon in alle stilte en rust werken. Dat is precies wat je krijgt.

Is het een fijne reisauto?

Ja absoluut. Ik vraag me al bijna af waarom je nog een BMW 7-serie nodig hebt. Een stukje imago en een nog betere afwerking uiteraard, maar heel veel beter dan dit wordt het niet. Je zit in heerlijke stoelen, de auto is waanzinnig goed geïsoleerd en je hebt veel luxe en weelde om je heen. Als je voor het M-sportonderstel kiest krijg je een – voor dit segment – vrij stevig onderstel. Zonder dat dit storend wordt. Zelfs met de gemonteerde 20 inch velgen heb je daar niet echt last van. Goede dempers maken hier echt een verschil. Hooguit voel je af en toe iets schudden als je over een grote kuil ketst maar in 99% van de tijd is het prima. De wat stevigere demping is juist op hogere snelheid heel erg fijn. De BMW 530i graaft zich bij hoge snelheden (200 plus) voor je gevoel echt dieper in het asfalt in. Daarbij blijft de auto ook dan stil en beschaafd. Het is bijna perfect, alleen de besturing is wat minder fijn. Vanaf 230 plus wordt deze een klein beetje gevoelloos en mis je wat connectie met de voorwielen. Het is klein leed en je kunt zonder stress de topsnelheid halen, maar in deze klasse ligt de lat gewoon enorm hoog.

Hoe doet de BMW 530i het op de Landstrassen?

Toch ook weer goed. Nee, het is natuurlijk geen BMW 3-serie maar je voelt wel BMW-DNA in deze auto. De besturing is voor het soort auto best wel communicatief en precies. Daarnaast blijft het overhellen van het chassis minimaal. Het glijden overigens ook. De joekels van banden geven heel veel grip en de tweeliter turbo komt wat vermogen tekort om de auto echt even dwars te zetten. Is bij deze auto wederom geen probleem, want anders had je wel een 3-serie gekocht. Leuk detail: bij het selecteren van de sportmode voel je de zijdelingse steun van de optionele M-sportstoelen aanspannen. Al met al is het gewoon een fijne auto om tempo mee te maken. Niet ultiem sportief maar wel sportief genoeg om net even dat Alpenpasje met wat meer vaart te pakken.

Wat valt me nog meer positief op?

De bediening van de multimedia. De draaiknop is voor sommigen misschien wat ouderwets maar ik vind het heerlijk. De menustructuur is logisch, het scherm is prima leesbaar dus je vindt heel snel je weg. Geen gedoe met schermen en haptische feedback. Of dat je op het scherm moet zijn om de airco te bedienen. Ouderwetse knopjes ‘rule’! Dit werkt zoveel beter dan de meeste moderne interieurs waar alle knopjes ‘verboten’ zijn (lezen jullie mee VAG?). Touchscreen kan overigens ook maar dat werkt net wat minder fijn. Voicecommando’s? Kan ook, maar daar ben ik zelf niet zo van. Het gewone systeem werkt al goed genoeg. Wat me nog meer positief opvalt is de afwerking van het interieur. De gebruikte materialen en afwerking staan op zo’n hoog niveau! Dat is echt wel genieten. Het kost wat, maar dan heb je ook wat! Puntje van kritiek: wanneer komt BMW een keer met fatsoenlijke digitale tellers? Deze budget tellers ben ik inmiddels echt spuugzat!

Wat mag dit allemaal kosten?

De vanafprijs (67.000 euro) is bij de BMW 530i wel een beetje een issue. De plugin-hybrides zijn wat dat betreft gunstiger (520e 59.000 euro, 530e 64.000 euro). Zoals gebruikelijk in dit segment is de optielijst ellenlang. Alles kan, maar bijna alles kost ook serieuze knaken. Je kunt je auto uitrusten met volleder, nachtzichtassistent, Bower & Wilkinsaudio, speciale M-sportstoelen en 20 inch velgen, maar nodig is dat niet. De gewone comfortstoelen zitten net zo goed en met 19 inch velgen win je weer iets comfort. En de Harman&Kardon audio mag er ook zijn. BMW biedt een aantal optiepakketten (business edition plus, M-sportpakket, audio pack, safety pack) die eigenlijk weinig meer te wensen overlaten. Niet dat de auto dan een koopje is, want er staat dan toch nog steeds ruim 80 mille op de eindafrekening. Nu ben je dit bij een E-klasse of Audi A6 ook kwijt, maar het blijft natuurlijk veel geld. Al krijg je daar ook heel veel voor terug.

Conclusie?

De BMW 5-serie was en is nog steeds volledig bij de tijd. Dit is wat mij betreft (nog steeds) de #1 in het segment. Juist vanwege het dynamische randje. Dat maakt de auto leuker. Hier maak je wel even die omweg mee over die Alpenpas. Omdat je dan even lekker kunt sturen. Het is niet spectaculair, daarvoor ontbreekt vermogen. De Mercedes E-klasse en Audi A6 zijn ook prachtige auto’s, maar het totaalplaatje van de BMW 5-serie klopt gewoon net iets beter. Welke 5-serie je moet kiezen hangt een beetje van je gebruik af. De plugin-hybrides zijn aantrekkelijk omdat deze een bruikbare elektrische actieradius hebben en dankzij de lagere bpm een gunstige aanschafprijs hebben. Niet dat je in de BMW 530i iets tekort komt, maar voor 7k meer kun je ook de BMW 545e aanschaffen. Dat is de 394 pk plugin-hybride versie met de welbekende B58 zescilinder motor. Dat is wel heel verleidelijk. Natuurlijk sleur je wel wat extra kilootjes mee maar dat is in een 5-serie niet zo’n probleem.

Eindcijfer: 8+
+ Prachtig interieur
+ Stille en verfijnde reisauto met dynamisch randje.
– Uiteindelijk ben je ruim 80 mille kwijt.

Dank @Maassche BMW Venlo voor het beschikbaar stellen van de BMW 530i.