Rijtest: BMW 318D Touring (2015)
Ik heb een heerlijk midweekje naar Portugal geboekt om de Nederlandse winter te ontvluchten. En uiteraard om wat asfalt te verslinden in een BMW 318D Touring, onze huurslaaf die ik heb opgehaald bij Avis. Beleef ik met deze BMW 318D nog voldoende stuurplezier op de uitdagende Portugese wegen of kom ik toch vermogen tekort?
Met handbak!
De specs van deze 318D zijn op het eerste gezicht niet heel erg indrukwekkend. Zoals de meeste huurauto’s is ook onze BMW niet heel erg weldadig uitgerust. We doen het zonder navigatie, audio-upgrades, leer, mooie interieurlijsten en elektrische foefjes die het leven veraangenamen. Het grijze interieur straalt zonder al deze luxe een opmerkelijke soberheid uit, ook al is er met het materiaalgebruik en de afwerking weinig mis. De Mercedes C-klasse en nieuwe Audi A4 verwennen de zintuigen meer.
Ondanks de magere uitrusting is de Avis fleetmanager een liefhebber, want de BMW die ik meekrijg is voorzien van een handbak, sportstoelen, 17 inch velgen en het M-sportonderstel. Opties die ertoe doen. Ondanks dat onze BMW in 2015 op kenteken is gezet rijden we nog in de niet gefaclifte versie. Dat maakt eigenlijk niet zoveel uit, want het exterieur en interieur zijn zo goed als ongewijzigd. Het grootste verschil is dat onze BMW 318D geen 150 maar 143 pk heeft. Het koppel is met 320 nm onveranderd gebleven. Die 7 pk verschil gaan we niet merken.
Vrij stug onderstel
In het achterland van Lissabon lonken een aantal veelbelovende stuurmanswegen. Tot het zover is zal de BMW 318D zich eerst op de snelweg moeten bewijzen. Zoals je mag verwachten laat de BMW 318D daar geen steken vallen. De auto is dankzij het sportondertel vrij stevig geveerd, maar op de goed onderhouden Portugese tolwegen heb je hier niet zoveel hinder van. Dat is anders op de binnenwegen in Portugal, waar het asfalt wel eens van mindere kwaliteit is. Op dat soort wegen was meer comfort wenselijk geweest.
Gelukkig is de rechtuitstabiliteit wel voortreffelijk en is de Dreier ruim genoeg voor vier personen inclusief bagage. Ook dat is wel eens anders geweest. De dieselmotor met 143 pk is niet de meest verfijnde diesel die ik ooit heb gereden. Ook ontbreekt – In tegenstelling tot de sterkere 184 en 190 pk versies in de 320D – doorzettingsvermogen boven de 4000 toeren. Dit wordt mede veroorzaakt door de te lange versnellingsbakverhoudingen, waardoor je nog wel eens moet terugschakelen om de gang erin te houden. Zuinig is de BMW 318D wel, want een verbruik van 1 op 20 is met een wat meer bescheiden rijstijl zonder meer mogelijk.
Fijne stuurmansauto
Veel interessanter is om natuurlijk de BMW los te laten op een paar uitdagende stuurmanswegen. Die zijn er gelukkig legio, vooral ten westen van Lissabon in het heuvelgebeid bij Sintra. Is de Dreier een geschikte auto voor dit terrein? De BMW 3-serie is altijd een formidabele rijdersauto geweest, bij deze BMW 318D moet je alleen wel bereid zijn er wat dieper voor te graven. In dit geval harder trappen, want het vermogen houdt op dit soort wegen niet over. Zeker bergop hoef je de remmen nauwelijks te gebruiken omdat je heel erg je best moet doen om voldoende snelheid te maken. Toch heb ik het uitstekend naar mijn zin in de BMW 318D. Het chassis – onze auto heeft een verlaagd sportonderstel – is gewoon erg goed en de besturing is in sportstand prettig direct en voldoende communicatief. Dwarsgaan kun je overigens vergeten met deze BMW. Daarvoor mis je vermogen. Het chassis is eigenlijk wat te goed voor de auto.
Ideale zitpositie
Wat heeft BMW de zitpositie toch weer goed op orde. Het basisrecept is zo simpel: een goede stoel met voldoende zijdelingse steun, een lage zit en een stuurwiel dat je ver genoeg naar je toe kunt halen. Deze BMW laat meteen bij het instappen je autohart al luider kloppen, zonder dat je nog een meter hebt gereden. Waarom lukt het andere fabrikanten niet om een vergelijkbaar goede zitpositie te creëren? Ik vind dat echt onbegrijpelijk.
De handbak draagt zeker bij aan de feestvreugde, de versnellingsbak schakelt – kenmerkend voor BMW’s – een tikje stroef maar wel met lekkere korte slagen. Jammer genoeg ligt het aangrijpingspunt van de koppeling wel wat ver weg. Bij wegtrekken op een heuveltje rook ik iedere keer de koppelingsplaten weer wat meer op. Ook de relatief lange versnellingsbakverhoudingen zijn irritant. Op de steile wegen rondom Sintra moet ik vaker dan me lief is terugschakelen naar de 1e versnelling om de heuvel op te komen.
Geen koopje
Onze handgeschakelde BMW 318D Touring is met 43.000 euro geen koopje. Houd er rekening mee dat je met het Sportline en Executive pakket al snel richting de 50.000 euro gaat. Dan heb je wel zinvolle opties als de sportstoelen, navigatiesysteem, LED-koplampen en parkeersensoren aan boord en een auto die qua stuurplezier de beste in zijn klasse is. Op dat gebied krijg je echt wel waar voor je geld. Bedenk ook dat de restwaarde van BMW’s gewoon goed is. Leaserijders zijn in Nederland beter af met de 320D Touring EfficientDynamics Edition die inclusief automatische transmissie binnen de 21% bijtellingscategorie valt. De meerprijs voor deze versie is uiterst gering en met 163 pk en 380 nm heb je ook nog wat meer vermogen tot je beschikking.
Conclusie
Los van het bijtellingsgeneuzel heeft de BMW 318D mij in positieve zin verrast. Het chassis, de zitpositie en de besturing zijn gewoon heel erg goed. Ik heb vaker in de F30 3-serie gereden, maar nog niet eerder was ik zo positief over de rijkwaliteiten. Het sportonderstel doet de auto wonderen en het is een plezierige metgezel. Perfect is de 3-serie niet. Hetzelfde sportonderstel maakt de auto net wat te stug, het interieur is te sober om de hoge prijs te rechtvaardigen en mis ik in de 318D net dat beetje extra vermogen om het formidabele chassis recht te doen. Je doet er verstandiger aan om nog even door te sparen voor de BMW 320D. De BMW 318D is geen verkeerde auto, maar tegelijkertijd ook geen uitblinker.
Eindcijfer: 7+
+ ideale zitpositie
+ fijne stuurmansauto
– mist flair en emotie
– mist vermogen