Rijtest: Alfa Romeo 156 Sportwagon GTA 3.2 V6 24V (2002)

Alfa Romeo heeft al veel memorabele auto’s gebouwd. Eén daarvan is zonder twijfel de Alfa Romeo 156 Sportwagon GTA. Met onder de kap misschien wel de meest legendarische V6 die Alfa Romeo ooit gebouwd heeft.

Meest legendarisch?

Volgens veel Alfa-liefhebbers wel. Dit is de ‘Busso’ 3.2 liter V6 24V die niet alleen de hoofdrol speelt in deze Alfa Romeo 156 Sportwagon GTA maar ook leverbaar was in de prachtige Alfa Romeo GTV, 166 en 147 GTA. In deze 156 GTA is de Busso goed voor 250 pk en 300 nm. In 2002 meer dan respectabel en met deze auto had Alfa dan ook weinig concurrenten. Een Ford Mondeo ST 220 (226 pk) en BMW E46 330i Touring (231 pk) komen qua vermogen en specs enigszins in de buurt. Bij Volkswagen kon je in 2002 nog de knettergekke achtcilinder(!!) Volkswagen Passat Variant W8 (275 pk) aanschaffen, maar dat was vooral een luxe en heel erg prijzige boot. Deze Alfa Romeo 156 GTA is duidelijk als rijdersauto op de markt gezet. Dat blijkt onder andere uit de forse Brembo-remmerij (305 mm voor, 276 achter) en de montage van een sperdifferentieel om het vermogen te kunnen beteugelen. Want ja, deze Alfa heeft gewoon voorwielaandrijving.

Wat valt op aan deze auto?

Dat het baasje er goed voor zorgt. Want ondanks de forse kilometerstand (240.000!) staat deze Alfa Romeo 156 Sportwagon GTA er superstrak bij. En valt er waanzinnig veel te genieten. Bijvoorbeeld de fraaie 17 inch wielen. De uitgebouwde schermen. Of de speciale GTA-voorbumper met extra koeling. De Alfa Romeo 156 is in standaardtrim al een plaatje van een auto maar met de GTA-bodykit loopt het kwijl met bakken tegelijk uit de mond. Ik twijfel ook of ik daadwerkelijk wil rijden of gewoon een stoeltje pak en de auto uitgebreid ga bewonderen. Je ziet zoveel fraais. Je raakt er gewoon niet op uitgekeken. Neem alleen al de fraaie zilveren portierhendels. Leuk detail: in 2002 waren de uitlaten die je ziet nog gewoon ‘the real deal’ en geen ‘fake’ sierstukken. Relatief bescheiden vormgegeven dat wel, maar daar weet de Busso V6 wel raad mee.

En het interieur?

Dit is de ideale auto voor de analoge autoliefhebber. Gewoon een paar fatsoenlijke tellers, een airco-paneeltje en een simpel boordcomputertje met de basale rijgegevens. Meer informatie heb je onderweg niet nodig. De met leer beklede sportstoelen zien er uitnodigend uit, helaas is de zitpositie veel te hoog. Als ik kritisch naar de materialen kijk, dan valt er echt wel het nodige op te merken. Een E46 BMW 3-serie is echt wel twee klassen fraaier afgewerkt. Maar het oogt wel goed en belangrijk – na 240.000 kilometer – absoluut rammelvrij. Tevens zie ik op het dashboard geen foutmeldingen. Kwalitatief gezien valt dit me helemaal niet tegen. Wil jij een Alfa Romeo 156 Sportwagon GTA inzetten als familieauto? Niet doen. Achterin kun je simpelweg niet zitten. Zo beperkt is de beenruimte.

Is de Busso V6 nog een beetje fris?

Bij het starten zo te horen wel. Probleemloos en tevreden hoor ik de 3.2 liter V6 snorren. De olie is nog op temperatuur, de Dragy ingeschakeld en dus zetten we direct koers naar de Duitse A57. Die paar kilometer op Nederlandse bodem neem ik even tijd om aan de auto te wennen. Wat verbijsterend gemakkelijk gaat. De handbak en koppeling werken superprecies en heerlijk soepel. Dit is een verrassend makkelijk te rijden auto, ook omdat het rondom overzicht gewoon goed is. Ook zijn de dempers wat meegaander dan ik had verwacht. Natuurlijk zit er een bepaalde stevigheid in, maar het is niet zo dat de vullingen uit je mond vallen. Het is beschaafd. Net als de Busso V6 die decent aanwezig is. En tegelijkertijd al voor kippenvel zorgt. Wat een bijzonder geluid. En dan heeft de naald van de toerenteller nog niet het getal 4 gepasseerd. Dit belooft heel veel goeds.

Zijn alle paardjes nog op stal?

Voordat we de Duitse grens passeren, vraag ik eerst even aan de eigenaar of ik de motor volledig mag belasten. Gelukkig daar geen restricties, dus kan ik de Alfa Romeo 156 Sportwagon GTA echt even goed de sporen geven. Wat een sensationele ervaring! Allereerst vanwege het geluid. Dit is één van de beste klinkende auto’s die ik ooit heb gereden. Zo puur, zo fraai en zo karakteristiek. Het is moeilijk uit te leggen, maar dit geluid herken je uit duizenden. Bij ieder toerental zingt de Busso een ander lied en het liefst wil je de hele soundtrack de hele dag door opnieuw afluisteren. Natuurlijk moet de atmosferische motor wel toeren draaien, maar dan krijg je ook echt stevige prestaties terug. De 100-200 sprint kost 20.78 seconden en dat is – zeker met twee volwassenen aan boord – echt indrukwekkend. Deze 21 jaar oude auto heeft notabene 240.000 kilometer op de teller. Deze motor is echt okselfris!

Is het een ‘tricky’ auto?

Op de Duitse Autobahn zeker niet. Deze Alfa Romeo 156 Sportwagon GTA heeft zeker GT-kwaliteiten. De rechtuitstabiliteit is prima, de demping acceptabel en zelfs op het gebied van wind- en bandengeruis scoort de auto nog een ruime voldoende. Ook met de trekkracht zit het wel goed. Het is en blijft een atmosferische motor, maar in de zesde versnelling is de voorwaartse drang meer dan redelijk te noemen. Al is de verleiding vanzelfsprekend te groot en schakel je snel twee versnellingen terug om die goddelijke V6 te horen brullen. Wat wel moet gebeuren is een nieuw setje remmen, want deze zijn inmiddels aardig versleten. Dus besluit ik om mijn topspeedrun bij 230 kilometer per uur af te breken. Niet alleen vanwege de remmen, ook heeft de auto heel veel asfalt nodig om de opgegeven topsnelheid te halen. Als dat überhaupt al lukt. Niet dat dit boeit. Hier draait het niet om bij een 21 jaar oude klassieker. Maar toch, tot 220 km/h is de versnelling echt dikke prima. Toch leuk :).

Is dit niet meer een auto voor de Landstrassen?

Ja absoluut. Want dit is echt een hele leuke rijdersauto. Dit is zo’n auto waar de som der delen klopt. Een heerlijke motor, waarmee je op de Landstrassen vooral baat hebt bij de bizar directe gasrespons. De handbak is prima geschikt voor het snelle hand- en voetenwerk, het stuurgevoel is top. Al moet je eerst wel een kleine vaagheid in het midden overwinnen. Ook merk je dat het chassis ontwikkeld is door mensen die zelf graag met tempo rijden. Met 1450 kilogram leeggewicht is de Alfa Romeo 156 Sportwagon GTA geen lichtgewicht, maar een 2021 BMW 330i Touring weegt dik 200 kilo meer. Dat zet toch wel één en ander in perspectief. Perfect is de Alfa overigens niet. De vooras heeft – ondanks sper – soms moeite met het vinden van tractie, wat je deels kunt oplossen door wat sportiever rubber te monteren. En de zitpositie is echt suboptimaal. Ook biedt de stoel net wat te weinig steun. Maar echt storen doet dit niet. De som der delen is gewoon goed.

Welk gevoel blijft hangen?

Eentje van bewondering. Allereerst dat een auto – laat staan een Alfa – van 21 jaar oud met 240k op de teller nog zo fris aanvoelt. Dat is best bijzonder. Ik koester ook het analoge karakter van de Alfa Romeo 156 Sportwagon GTA. Gewoon lekker rijden en genieten van de prikkels en sensaties die je op afroep kunt oproepen. Geen fake sounds, digitale toverschermen, swipe-buttons en veiligheidssystemen die je beknotten. Bij deze auto voel je nog de vrijheid en vreugde van het pure autorijden. Dat is een bijzonder fijn gevoel. Dat de auto niet perfect is, boeit niet. Dit is een Alfa Romeo. Dat weet je vooraf. Dat is onderdeel van de charme. En als je ooit op een dag geen onderdelen meer kunt krijgen, dan kun je altijd de auto op een platform met wat spotlights in je achtertuin zetten en heb je de rest van je leven een prachtig uitzicht.

Eindcijfer: 8-

+ Wat een goddelijke motor.
+ Leuke rijdersauto.
+ Eén van de mooiste Alfa’s ooit.
+ Heerlijk analoge auto.
– Ruimte op achterbank.
– Zitpositie matig.

Vermogen 250 pk, 300 nm	0-100 6.3 sec	Topsnelheid 250 km/h
Motor 3.2l, V6	CO2 uitstoot 293 g/km	Vanafprijs (NL) nvt
Minimale bagageruimte 360 liter	Leeggewicht 1.435 kg