Aankoopadvies: BMW 130i (2005-2011)

Zoek je een sportieve, waardevaste en tegelijkertijd betrouwbare hothatch? Dan is de BMW 130i misschien wel wat voor jou. Wat de BMW 130i uniek maakt? Deze BMW heeft nog een atmosferische zescilinder. De laatste der mohanikanen. Daarnaast heeft deze BMW 130i ook nog eens achterwielaandrijving. Voordat je kwijlend naar de dealer rent zetten wij eerst alle plus- en minpunten voor je op een rij.

Eerste ‘kleine’ BMW

De BMW 130i is in 2005 geïntroduceerd en ging tot 2011 mee. Het was de eerste keer dat BMW een model lanceerde in het drukbezette C-segment (Golf, A3, Astra etc). De BMW 130i was verkrijgbaar als 3-deurs hatchbak (serie E81) en als 5-deurs hatchback (serie E87). In 2007 kreeg het model een facelift en zijn er best wel wat wijzigingen doorgevoerd. Het interieur kreeg een opfrisbeurt, de achterlichten een iets ander design en de demping werd wat niervriendelijker afgesteld. In 2009 heeft er nog een hele kleine aanpassing aan de zescilinder plaatsgevonden vanwege de CO2-uitstoot. Daardoor zakte het vermogen van 265 pk naar 258 pk. Een in de praktijk verwaarloosbaar verschil.

  

M-pakket must have optie

Over het uiterlijk van de eerste generatie 1-serie is al veel gesproken en geschreven. De meningen zijn verdeeld. Persoonlijk vind ik een 130i met M-pakket een serieus mooie auto. Veel mooier dan de opvolger. Zonder M-pakket vind ik het een beetje een Jan Modaal modelletje. Voor liefhebbers van het genre ‘wolven in schaapskleren’ wel weer een plusje want zo’n 130i ziet er bijna exact hetzelfde uit als een BMW 116i, de ultieme schraperversie onder de BMW’s. Alleen de dubbele uitlaten en de zilveren nieren in de grill verraden het potentieel van de 130i. Persoonlijk zou ik altijd voor een BMW 130i met M-pakket kiezen als het om uiterlijk gaat. Vooral in de kleur ‘Le Mans blauw’ zoals bij mijn eigen BMW 130i het geval was.

Zeer waardevast

Wat de BMW 130i tot de dag van vandaag zo geliefd maakt is de combinatie van achterwielaandrijving, een atmosferische zescilinder en een compacte koets. De BMW 130i is zo geliefd dat de prijzen op de occasionmarkt al een paar jaar stabiel zijn. Vooral ‘gut gepflegte’ exemplaren zijn hun geld meer dan waard. In Nederland is het aanbod helaas beperkt. Op Autoscout24.nl kom ik 14 occasions tegen variërend van 9.000 tot 21.000 euro. De meeste exemplaren hebben inmiddels al zeer hoge kilometerstanden. In Duitsland is het aanbod groter, dus het kan zeker lonen om er eentje in te voeren.

Motorisch zeer betrouwbaar

Hoge kilometerstanden zijn bij de BMW 130i overigens niet onoverkomelijk. De krachtbron staat bekend als bovengemiddeld betrouwbaar. Mits goed onderhouden natuurlijk, want een BMW 130i heeft meestal een iets zwaarder leven achter de rug dan een reguliere 5-serie. Check dus goed de onderhoudsboekjes van de auto. Het meest voorkomende euvel van de motor zijn tikkende klepstoters en dat is niet meteen onoverkomelijk zoals je in dit filmpje bij de beschrijving kunt lezen.

M-waardige motor

De motor is het hart van iedere sportauto. En als er één reden is om een BMW 130i aan te schaffen is het die heerlijke 3.0 zescilinder lijnmotor. Ik ben zelf ervaringsdeskundige want ik ben 1,5 jaar eigenaar van een BMW 130i geweest (de blauwe die je hier op de foto’s ziet). Dit is – I kid you not – een M-waardige motor, ook al draagt hij het M-badge niet. Dit is een raszuivere sportmotor. De 265 pk sterke zescilinder klimt razendsnel in de toeren en trekt furieus door naar de toerenbegrenzer (7.000 toeren). Waar veel turbomotoren buiten adem raken richting topsnelheid (de Renault Megane RS is daar het voorbeeld van), loopt de BMW 130i kinderlijk makkelijk in de snelheidsbegrenzer bij 250 km/h. Met de 0-100 sprint is overigens ook niets mis. Hij rondt dit kunstje af in 5,7 seconden.

Prachtige laufkultur

Nog belangrijker is de ‘laufkultur’ van de motor. Wat loopt de motor mooi. Het is absoluut verslavend om de zescilinder te laten pieken. Het is wel even wennen als je uit een turbo stapt, want bij lage toeren mis je de turbopunch. Deze BMW moet je wat meer op toeren houden, maar na verloop van tijd wil je echt niet meer anders. Het is enorm belonend om ieder paardje eruit te persen. Het kenmerkende turbine-achtige geluid van de BMW-zescilinders voegt een extra dimensie aan het rijplezier toe. Hoe hoger de toeren, hoe mooier de muziek. BMW heeft ook het uitlaatgeluid van de BMW 130i subtiel aangepakt. De standaard gemonteerde sportuitlaat maakt een prachtig maar niet overdreven luid geluid. Toch heb ik er wel spijt van gehad dat ik niet de Performance-uitlaat heb gemonteerd. Dan klinkt je BMW 130i nog wat heftiger. Dat kan deze auto wel hebben.

Pijn lijden doe je verrassend genoeg niet bij de pomp. Met een BMW 130i is een verbruik van 1 op 10 makkelijk haalbaar, ook als je regelmatig de zescilinder laat zingen. Een dergelijk verbruik heb ik met al mijn turbo-aangedreven hothatches nooit gehaald. Downsizing werkt alleen als je met 80 kilometer per uur over de provinciale weg sukkelt, wat je met een hothatch natuurlijk niet doet. Daarnaast loopt een 130i ook prima op 95 RON. 

Voortreffelijke rijdersauto

De BMW 130i is een voortreffelijke rijdersauto, zoals we in 2015 ook al constateerden toen de BMW het opnam tegen de Seat Leon Cupra 280 en de Subaru Impreza STI. Het stuurgevoel in de BMW 130i is geweldig. Vooral de pre-facelift BMW 130i is echt een feestje om mee te rijden. Die heeft namelijk nog de hydraulische stuurbekrachtiging en een waanzinnig stuurgevoel. Scherp, direct, precies en vol gevoel. Een geweldige installatie. Bij de faceliftversie is een elektronische stuurbekrachting gemonteerd. Ook een hele fijne installatie, maar wel een kleine stap achteruit. Op de BMW 130i was Active Steering ook een optie, maar dat komt het stuurplezier niet ten goede. De besturing voelt dan wat licht en artificieel aan. Over de zitpositie kan ik kort zijn. Die is perfect en wat zit je superlaag. Je zit echt met je billletjes direct op het asfalt. Doe jezelf een plezier en kies altijd voor een versie met de sportstoelen (standaard in M-pakket). Die zitten zoveel fijner dan de normale stoelen. Datzelfde geldt voor het M-sportstuurwiel. Dit fraaie stuurtje ligt zo lekker in de hand. Echt genieten. 

Optimale balans

Het onderstel is eveneens erg goed. De wegligging is snaarstrak en de gewichtsverdeling van bijna 50-50 zorgt voor een optimale balans. Overstuur is natuurlijk simpel op te wekken en je kunt heel makkelijk driften met deze auto. Ook de wat minder getalenteerde amateurs als ikzelf kunnen de auto dwars gooien zonder dat je meteen kennismaakt met de vangrail. Ben je een liefhebber van driften? Dan kun je een Drechsler sperdifferentieel monteren. Dan hoef je alleen maar naar een bocht te kijken en gaat de auto al dwars. Overigens heeft de BMW 130i op de limiet ook best last van wat onderstuur, makkelijk op te vangen door wat gas te lossen. 

Met runflats erg oncomfortabel

Een nadeel van het strakke onderstel is dat de BMW 130i een bijzonder stugge auto is. Vooral de versies van 2005-2007 met M-onderstel zijn niervergruizend stug. Bijzonder oncomfortabel zelfs. Dit wordt gedeeltelijk veroorzaakt door de keiharde runflatbanden die ook nog eens kapitalen kosten om te vervangen/monteren. Ik adviseer je om deze direct te vervangen voor reguliere banden. Scheelt echt substantieel in comfort. Het faceliftmodel is iets minder stug geveerd, maar ook hier geldt dat je de runflats beter kunt vervangen. 

 Handbak heeft voorkeur

De BMW 130i was ook verkrijgbaar met zestrapsautomaat maar die raad ik je niet aan. Die versnellingsbak is net wat te braaf voor de sportieve inborst. Daarom kozen de meeste kopers – zoals het hoort – voor de handgeschakelde zesbak. Dat is de juiste combinatie met deze auto, ook al schakelt de bak wat hakerig en stroef. Typisch BMW. De oplossing is simpel. Geef gewoon wat meer gas, dan komt ook de versnellingsbak tot leven en gaat het opeens verrassend soepel. De koppeling van het pre-facelift model (2005-2007) kost best wel wat kracht om te bedienen, de koppelingen van het facelift model zijn wat vriendelijker te bedienen. Handig om te weten als je de auto voor je vriendin aanschaft of als je de auto voor woon-werkverkeer gaat gebruiken. 

Klein, kleiner, kleinst

Bij de merknaam BMW verwacht je een onberispelijke afwerking en dito materiaalgebruik. Dat valt nogal tegen. In de BMW 130i tref je op veel plaatsen goedkope plastics en materialen aan. Een bekend kwaaltje zijn de krakende raamrubbers. Dat kan echt irritant zijn. Ook zijn de remmen niet overbemeten, die slijten dus vrij snel. Bij de faceliftversie hebben ze de materialen aanzienlijk verbeterd maar het niveau van de concurrentie is nooit bereikt. Ander groot minpunt is de beperkte binnenruimte. Vooral de beenruimte achter is echt schandalig krap. Een volwassen persoon kan daar niet plaatsnemen. Alleen als je de beentjes dwars op de achterbank legt, is het uit te houden. Dat is weer het nadeel van de achterwielaandrijving, dat neemt toch ruimte in beslag. Heb je weinig ruimte nodig, dan is de BMW Z4 coupé misschien ook een optie voor je. Die heeft dezelfde motor en onderstel, alleen een veel mooiere koets.

Conclusie

Zijn er nog bijzonderheden te melden? Eigenlijk niet. De BMW 130i is een zeer gewilde occasion en daar is alle reden toe. Het is de laatste der mohanikanen met een atmosferische zescilinder. Alleen om die reden moet je de BMW 130i op je lijstje zetten. Een fijner blok ga je nauwelijks vinden. Ook als rijdersauto is de BMW 130i een geweldige auto. Dat de auto krap is en met runflatbanden erg stug moet je maar even voor lief nemen. Dat eerste went uiteindelijk wel en de runflatbanden kun je gewoon vervangen. Dat kun je best veroorloven omdat de afschrijving gering is. Kortom, de BMW 130i is echt een prima keus!

Eindcijfer: 8+
+ Heerlijke zescilinder
+ Mooie balans en wegligging
+ Betrouwbare techniek
– Matige afwerking
– Erg krappe auto
– Met M-pakket en runflatbanden extreem stug