Plussen en minnen van de Mini Cooper

We hebben afscheid genomen van onze vijfdeurs Mini Cooper. Wat waren de ervaringen na 12 maanden en ruim 40.000 kilometer? Wat beviel goed en wat kon beter?

Wat beviel goed?

• Allereerst ‘the way it looks’. Het is een leuk karretje. Hip en tijdloos. Een aandachtstrekker in de positieve zin van het woord. De auto levert ook altijd veel positieve reacties op.
• Het brandstofverbruik is echt prima. Houd je aan de maximumsnelheid en je rijdt gemiddeld dus gewoon 1 op 17.
• De driecilinder turbomotor levert bruikbare trekkracht waardoor je vrij schakellui en comfortabel kunt rijden. Op de snelweg is het een prima torretje en kom je vlot mee met de rest van het verkeer.
• De Mini Cooper stuurt best agressief en direct in en ook het onderstel is best ok. Het is een aardige semi-sportieveling. Geen hothatch hoor, daarvoor rijdt de Mini te braaf. Zoals dat ook geldt voor de sportievere broertjes.
• Het is een detail, maar van de tuimelschakelaartjes word ik echt blij. Ziet er gewoon goed uit. Zoals de rest van het interieur er ook goed uitziet en dito is afgewerkt.
• De sportstoelen zitten heerlijk. Ze geven veel zijdelingse steun en je bovenbenen hebben veel steun.
• Het is een klein autootje, dus het is lekker makkelijk inparkeren en navigeren in de stad.
• Die lichtjes en shizzles in het interieur. Is eigenlijk best leuk!

Wat kon beter?

• De bediening van de navigatie. Welke onbenul heeft verzonnen dat dit op een volledig onzichtbare en bijna onbereikbare plek moest komen?
• De navigatie weet feilloos de verkeerde weg te vinden. Ook is de ‘Traffic Information’ niet accuraat. Je kunt simpelweg niet op het systeem vertrouwen.
• De rechtopstaande voorruit hoort natuurlijk bij het ontwerp maar het levert wel een aantal nadelen op: je kunt nauwelijks de verkeerslichten zien, het levert extra windgeruis op en je kunt er nauwelijks bij. Onhandig als je een device op je voorruit wilt plaatsen.
• Mini heeft gekozen voor immens lange versnellingsbakverhoudingen. In de derde versnelling kun je tot bijna 180 km/h doortrekken. Dat gaat ten koste van de dynamiek. Je moet vaak terugschakelen om de gang erin te houden en op een bochtige bergweg rijd je onderhand alleen in de tweede versnelling. Jammer!
• De driecilinder valt dood boven de 5500 toeren en dat is ook jammer voor de beleving.
• Om de driecilinder te sparen is de topsnelheid begrensd op 215 op de teller. Ik heb – ook bergaf – geprobeerd om harder te gaan, maar het lukt niet. Ongeacht in vijfde of zesde versnelling. Het kost overigens wel moeite om de topsnelheid te halen zoals je hieronder kunt zien.

• Het automatische tussengas mag ook uitgezet worden als ik toch bezig ben met klagen.
• Een verbruik van 1 op 17 is prachtig, maar met de kleine tankinhoud van 40 liter sta je toch vaker dan je lief is bij het tankstation.
• Rammeltjes zijn de auto helaas niet vreemd. Bij een premiumproduct mag dit eigenlijk niet.
• De rechtuitstabiliteit op de snelweg kan beter. Niet alleen is de auto gevoelig voor zijwind ook zorgt de ietwat nerveuze besturing ervoor dat je net iets te vaak moet corrigeren. Het maakt de auto wat nerveus op de snelweg.
• De RDS fileinformatie komt nogal heftig erin knallen als ik mijn spotify lijst op een iets meer dan bovengemiddeld volume luister. Echt irritant en niet instelbaar en/of oplosbaar. Bekend BMW issue.

Eindconclusie?

Best een leuke auto, maar (net) niet goed genoeg om de hoge aanschafprijs te rechtvaardigen. Eigenlijk gelijk als we eerder al in de rijtest constateerden. De 7- als eindcijfer blijft dus gewoon staan.