Great Drives: regio Vierwoudstedenmeer (Zwitserland)

Vandaag rijden we één van de mooiste routes in Europa: een rondje om de Vierwoudstedenmeer en de Urnersee in Centraal Zwitserland. In tegenstelling tot wat jullie van ons gewend zijn verlaten we vandaag ook even onze auto en stappen we in de trein om de ‘koningin van de bergen’, de Rigi op te klimmen.

Jawel, we pakken de trein een keertje

Jawel, we pakken de trein een keertje

Luzern

We beginnen onze reis in Luzern. Deze provinciestad is een verborgen pareltje. Nou ja, verborgen. Gezien de vele Amerikanen en Japanners die hier lopen, is Luzern een geliefde stad. Niet zonder reden. Je kunt heerlijk ronddolen in de prachtige Altstadt (kijk vooral ook omhoog naar de prachtig versierde gevels!), lekker kuieren rondom het meer en genieten van het uitzicht over de prachtige Alpen. Natuurlijk kun je ook de beroemde Kapellbrücke bezoeken, maar het betreurenswaardige tafereel van hordes toeristen die met selfiesticks hun eigen eer en glorie najagen, ontneemt ons de motivatie om eroverheen te lopen. Been there, done that zeg maar.

Wat we ook overslaan is een boottochtje over het Vierwoudstedenmeer. Niet alleen is dat heel erg prijzig, ook hebben we niet zo’n behoefte om vrijwillig met een bejaardencruise mee te gaan. Wel leuk is een bezoek aan het prachtige operagebouw. Luzern is een perfecte plaats om op doorreis naar Italië even halt te houden, maar houd wel rekening met de peperdure Zwitserse franc. Logies en maaltijden zijn niet goedkoop. Een simpel bordje spaghetti doet al snel 20 euro. Mocht je budget geen beperkingen hebben, boek dan een kamer in het prachtige hotel Schweizerhof aan de oever van het meer. Het kost wat, maar dan heb je ook wat.

Kapellbrücke

Kapellbrücke

Zwitserse goudkust

In hartje Luzern stappen we in de auto. Daar nemen we de provinciale weg 2b richting Küssnacht. Dit is het eerste gedeelte van de tocht langs de goudkust van Luzern. We rijden langs prachtige villa’s van steenrijke Zwitsers die kunnen genieten van het uitzicht over de stad en het meer. Houd je oren en ogen goed open, want ik zag in een paar minuten tijd een Porsche 918 Spyder, Ferrari F12 berlinetta en Ferrari 458 Speciale rijden. Auto’s als de Porsche Cayman GT4, Ford Focus RS en BMW M2 zijn hier allang niet meer exclusief, maar blijven wel gaaf om te spotten. Hard rijden kunnen ze beter achterwege laten op dit gedeelte van de route, want het aantal flitspalen is niet op de vingers van één hand te tellen.

Dit is vooral een route om te flaneren en te genieten van het fraaie uitzicht. Een Cayman GT4 is leuk, maar een Mercedes-Benz S-klasse cabriolet is een betere keus in Zwitserland. Wij rijden de route in onze Volkswagen Golf GTD, dus we missen de vreugde van het open rijden. Gelukkig kan ons panoramadak open voor een vleugje ‘cabriofeeling’. Vlak voordat we Luzern verlaten rijden we nog langs het Zwitserse ‘Verkehrshaus’, een erg vermakelijk museum over de geschiedenis van vervoer en transport in dit land. Echt een aanrader op een regenachtige dag.

Foto Ferrari

Een Ferrari is bijna een alledaagse auto in Zwitserland.

Koningin Astrid

Vlak voor Küssnacht rijden we langs een kapel waar onze Belgische lezers zeker even halt moeten houden. Op deze plek reed Koningin Astrid in 1936 zich ‘te pletter’. Dat klinkt onvriendelijk, maar zo staat dit letterlijk op het gedenkteken die de Zwitsers geplaatst hebben bij het kleine kapelletje. In het nabijgelegen dorpje Merlischachen (ligt op de route) kun je een vorkje prikken bij het restaurant ‘Swiss Chalet’. Hier was het Belgische koningshuis vroeger vaste gast. De kalfscordonbleu is weliswaar prijzig, maar ook heel erg lekker! Het leuke stadje Küssnacht is zeker de moeite waard om even kort je benen te strekken. Op een terras aan de oever van het meer heb je een fantastisch uitzicht. Dit stadje ligt aan de voet van de majestueuze Rigiberg (1798m). Vanuit Küssnacht kun je met de kabelbaan naar boven, maar wij kiezen ervoor om vanuit Vitznau met een treintje naar boven te rijden.

Foto gedenkplaats Koningin Astrid

De gedenkplaats voor de verongelukte Konigin Astrid

Uitdagende rijdersweg

De route van Küssnacht naar Vitznau via wegnummer 2b is één van de mooiste wegen in Zwitserland. De weg kronkelt zich langs het Vierwoudenstedenmeer en je hebt een adembenemend uitzicht over het meer. Als rijdersweg is deze route zeker uitdagend. Je komt er veel scherpe en krappe bochten tegen en de tunneltjes doen je grijnzen. Of deden eigenlijk, want de TDI stelt in dat opzicht erg teleur. Dit is een weg waar je met een Lotus overheen moet knallen. Of desnoods met een Renault Twingo RS. Aan vermogen en koppel heb je op dit soort wegen niet zo veel. Een laag gewicht en een klein formaat zijn veel prettiger. Zelfs de toch niet kolossale Golf GTD is eigenlijk al te log en te zwaar voor dit soort wegen. Houd er wel rekening mee dat je in Zwitserland rijdt, het bejaardenland bij uitstek. Het is bijna onmogelijk om hier in te halen, dus stel je ambities vooraf een beetje naar beneden bij.

Vierwoudstedenmeer

Prachtig uitzicht over het Vierwoudstedenmeer.

Met de trein naar de Rigi

Bij Vitznau parkeren we de auto en kopen we een retourticket naar de Rigi. Jaja, we gaan eens een keer met de trein. Wederom is het even slikken als we de prijs voor een retourtje zien (circa 50 euro p.p.), maar ik kan je verzekeren dat het de investering meer dan waard is. De Rigibahn is al sinds 1871 in bedrijf en vervoerde sindsdien miljoenen toeristen omhoog. Je kunt ook vanaf Goldau met de trein naar boven, maar de route vanuit Vitznau is mooier. De rit naar boven duurt ongeveer 45 minuten en brengt ons op één van de mooiste uitzichtplaatsen van de Alpen. De Rigi is niet heel erg hoog, maar biedt je desondanks een prachtig 360 graden panorama op de vele Alpenreuzen, de Vogezen en het Zwarte Woud.

In de fotogalerij vind je de foto’s van het uitzicht, of je kunt hier nog eens kijken naar ultieme ontspantelevisie  van onze vrienden van Rail Away . Vergeet niet om goede schoenen mee te nemen, want je hebt er vele kilometers aan prachtige wandelroutes. Wij doen het korte rondje en kiezen ervoor om te genieten van een heerlijk biertje op de top van de berg. We kunnen hier de hele dag wel blijven zitten, maar we moeten natuurlijk wel onze Great Drive afronden. De trein brengt ons weer veilig en comfortabel, maar wel erg langzaam naar beneden.

De Rigitrein rijdt al sinds 1871

De Rigitrein rijdt al sinds 1871

Palmbomen

We stappen in Vitznau weer in onze auto en vervolgen onze weg via de panoramische route door naar Brunnen. Een leuk dorpje met een prachtig uitzicht over het meer en de Urner Alpen. We hebben het idee dat we bij het Comomeer rijden, want we zien zelfs palmbomen groeien langs de route. De route gaat verder richting Altdorf via de Axenstrasse. Deze grote en drukke provinciale weg loopt langs de Urnersee en biedt een spectaculair uitzicht over het diepblauwe water. Ook kun je de plaats bezoeken waar Wilhelm Tell aan land kwam. Wij slaan een bezoek aan de kapel even over, want we willen ook nog even wat rijplezier maken. Hoe mooi de route ook is, ik heb nauwelijks gas kunnen geven. Een mooie bergpas lonkt om een einde te maken aan mijn jeukende rechtervoet.

Het uitzicht bovenop de Rigi is adembenemend mooi.

Het uitzicht bovenop de Rigi is adembenemend mooi.

Klausenpass

Bij Altdorf (458m) rijden wij de Klausenpass (1940m) op. Ben je een fietsliefhebber? Dit is absoluut een col van de buitencategorie. De beklimming is 24,5 kilometer lang met een gemiddeld stijgingspercentage van 6,2%. Een buitengewoon uitdagende route, ook voor automobilisten. Niet alleen vanwege het ruige landschap, maar zeker ook omdat de weg buitengewoon smal is en de ravijnen echt angstaanjagend diep zijn. Heb je hoogtevrees, kijk dan niet naar rechts. Het weerhoudt me vaak om echt tempo te maken, omdat je in de krappe bochten nauwelijks kunt inschatten of er een tegenligger komt en er geen ruimte is om uit te wijken.

Gelukkig zijn sommige stukken wat breder en kunnen we de Volkswagen Golf GTD goed de sporen geven. Het is fijn bergop rijden met de beresterke diesel (240 pk/500 nm). Ik hoef nauwelijks terug te schakelen, als de turbo blaast (vanaf 1500 toeren) is iedere beklimming kinderspel. Dankzij het riante koppel is de rijbeleving erg comfortabel, maar als sportmotor stelt de diesel teleur. Dit beresterke blok moet je vooral tussen de 2.000 en 4.000 toeren houden. Boven de 4.000 toeren neemt het vermogen sterk af en klinkt de auto rauw en ongeïnspireerd, ook al kun je de sound nog ‘upgraden’ via de radiospeakers. Dat brengt wel wat extra beleving, maar het versterkte geluid wordt op de lange duur ook wel wat vermoeiend.

gevaarlijk parcours

Deze waarschuwingsbordjes staan er niet voor niets

Sportieve diesel

Toch bewijst de Volkswagen GTD op deze Klausenpass dat het wel degelijk een fijne rijdersauto is. Het chassis is heel erg goed, de progressieve besturing (zelfde als in Golf GTI en Seat Leon Cupra) lekker direct, de handbak schakelt voortreffelijk en de remmen hebben een stevige bite. Vooral dat laatste is fijn op dit terrein. In krappe haarspeldbochten is 500 newtonmeter op de voorwieltjes echter wel wat teveel van het goede. Ga je te vroeg op het gas, dan onderstuurt de auto vrij snel. Een mechanisch sperdifferentieel had deze auto zeker niet misstaan, zeker na de tuning.

Wil je het maximale uit de GTD halen, dan moet je met een hoge entrysnelheid de bocht ingaan, op de gripgrens blijven en pas gas geven als de wielen weer rechtstaan. Dat klinkt simpel, maar is in de praktijk best lastig. Vergeet niet het ESP in de sportstand te zetten, want in normale modus grijpt het ESP veel te vroeg in. Jammer genoeg is het ESP niet helemaal uitschakelbaar, maar in de sportstand liggen de grenzen gelukkig wel wat verder weg. In de wat minder scherpe doordraaiers blinkt de Golf uit. Dan is er grip in overvloeg en is het chassis een baken van rust. Daardoor kun je ongelooflijk hoge bochtsnelheden halen. Voor mijn gevoel is de Golf GTD in dit soort lange draaiers zelfs sneller dan hothatches als de Renault Megane RS en de Seat Leon Cupra, omdat de Golf meer rust heeft in het chassis. Op alle andere terreinen maken die auto’s uiteraard gehakt van de GTD, maar het geeft wel aan dat het onderstel echt heel erg goed is.

Een leuke en sportieve diesel, maar de GTD mist een mechanisch sperdifferentieel.

Een leuke en sportieve diesel, maar de GTD mist een mechanisch sperdifferentieel.

Koeien

Bovenop de Klausenpass drinken we een bakje dure Zwitserse koffie en vervolgen we de route naar Glarus. Het eerste gedeelte van de afdaling is erg gaaf. Dan slinger je echt van haarspeldbocht naar haarspeldbocht. Wel uitkijken voor loslopende koeien, want die lopen hier gewoon over de weg. Het lijkt me verre van aangenaam als er zo’n XXL biefstuk tegen je voorruit aanloopt. Ook moet je voortdurend uitkijken voor fietsers, die zijn op deze zomerse dag bijna in de meerderheid. Toch kun je voldoende stuurplezier beleven op de pas, zo bewijst de Caterham die mij met noodtempo inhaalt. Op dit smalle en bochtige terrein heb ik niets in te brengen. Ik accepteer mijn nederlaag en geniet weer van het mooie landschap. Dagen als deze duren altijd te kort, maar wat een dag was het! Hier zou ik elke dag wel willen rijden.

Rijplezier gegarandeerd! Mooi uitzicht ook :)

Rijplezier gegarandeerd! Mooi uitzicht ook 🙂

Fotogalerij

Christian Schilder

Parttime petrolhead met fascinatie voor auto's, snelheid en sensatie.

2 reacties

  1. Snelle jaapie schreef:

    Wat een mooie plaatjes

    En tof toch met een Diesel heerlijk door de bergen scheuren en menig auto pak op hun donder geven als het om bochten gaat 😀

    Have FUN!!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. Meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten