Ford Expedition 3.5 V6 Ecoboost (2017)

In Amerika is alles groter. De hamburgers, de wegen, de parkeerplaatsen en noem maar op. Ook de auto’s zijn vaak 2 of 3 maatjes groter. De Ford Expedition is in Amerika de overtreffende trap. Deze auto is oprecht een XXL variant. Wij rijden in het zonnige Florida een weekje in deze ‘Big Boy’.

The Beast!

Waarom geen cabrio in het zonovergoten Florida? Omdat we met zijn vieren zijn. Dan is een Ford Mustang niet heel erg praktisch. Ik had ook geen zin in een sedan, dus zo’n big ass SUV leek me wel eens wat. Dat de SUV zó big ass zou zijn? Dat had ik niet zien aankomen. Het instappen is al een uitdaging op zich. Je moet echt in de auto klimmen. De treeplanken bij de portieren zijn hier niet voor de sier. Ze zijn noodzakelijk om in te stappen. De bijnaam is snel gevonden. The Beast! Hij torent boven iedereen uit en kan al het overige verkeer verpulveren.

Goedkoop interieur

Eenmaal aan boord moet je weer even je mindset aanpassen. Amerikanen zijn prima in staat om vliegtuigen en tanks te bouwen, maar een fatsoenlijk auto-interieur is een brug te ver voor ze. Dat geldt in extremis voor deze Ford Expedition. Hard en goedkoop plastic ontsiert het dashboard. Het is afschuwelijk! Het ieniemienie beeldscherm kun je ook inzetten als achteruitrijcamera, alhoewel je nauwelijks de objecten ziet. Je ziet er duidelijk aan af dat de auto al bijna 10 jaar op de markt is. Gelukkig maakt de ruimte veel goed. Je hebt 3 zitrijen die heel veel ruimte bieden. Ook zitten de stoelen best fijn.

Maatje XXL

Het draait bij een SUV natuurlijk ook om uitstraling. Vanwege het formaat heeft deze Ford zeker ‘presence’. Mensen kijken met ontzag naar ‘The Beast’. Het grote formaat heeft meer voordelen. Hij is zo hoog dat hij overal bovenuit steekt. Superhandig als je je auto op een XXL parkeerplaats op het vliegveld wilt terugvinden. Het is niet persé dat ik de auto mooi vind. Het is nogal een hoekige en lompe auto. Mooi en stijlvol zijn twee woorden die je in combinatie met deze Ford Expedition niet snel zult horen.

Gigantische dode hoek

De eerste kilometers is een kwestie van wennen. Dat komt vooral door het formaat. Het is fijn dat je overal bovenuit torent, maar het formaat heeft ook nadelen. Zo is de dode hoek van dit ding echt gigantisch. Gelukkig heeft Ford een klein dodehoekspiegeltje in de linkerspiegel gemonteerd. Het is een soort van dodehoeksensor 1.0 en is meteen buitengewoon behulpzaam. Uiteindelijk wen je wel aan het formaat, ook omdat in Amerika de rijbanen en parkeervakken net wat breder zijn. De hoge zit is ook prettig. Je hebt altijd overzicht. Andere verkeersdeelnemers tonen hun respect als je bij een kruising aan komt zetten. The Beast neemt voorrang en niemand die protesteert.

Ecoboost V6

Bij de motorisering blijkt dat the Beast niet persé een woest grommende grizzly meer is. Geen moddervette V8 meer maar een Ecoboost V6. Een ecoboost, je leest het goed. Het is op papier minder erg dan het lijkt. Met 365 pk is het geen stakkertje natuurlijk en hij is wel degelijk rap. De antieke zestrapsautomaat moet even wakker worden, maar dan schiet ‘The Beast’ vooruit. Tijden? 0-100 in pak hem beet 7 seconden is niet slecht voor een auto van dit formaat. Helaas ontbreekt het V8 gehamer. De V6 klinkt echt niet slecht, toch mis ik auditief spektakel.

Bochten met beleid nemen

Qua rij-eigenschappen zal het niemand verbazen dat de focus niet op sportiviteit ligt. Dus erger ik me niet aan de vage besturing en matige wegligging. Neem de bochten met wat meer beleid en het is prima te doen. Datzelfde geldt ook voor de remmen. Ze stoppen best ok, maar je moet wat meer kracht gebruiken om het pedaal in te drukken. Na een paar keer ben je daar wel aan gewend. Zo hard kun je in Amerika toch niet rijden. Op elke straathoek staat wel een agent geparkeerd.

Megastille auto

Comfortabel is de Ford Expedition wel. Vooral het ontbreken van rijgeluiden is erg prettig. Deze auto is echt megastil. Zolang het tempo laag ligt is het een comfortabele lobbes. Het ouderwetse ladderchassis is echter niet op zijn best bij de wat stevigere kuilen en gaten in het niet altijd florissante Amerikaanse wegdek. Passeer ook niet de grens van 130 kilometer per uur (80 MPH). Dan merk je dat de rechtuitstabiliteit wat minder wordt en lust de Ford Expedition een flinke slok brandstof. Gewoon rustig cruisen is het devies, dan rijdt de auto prima.

Conclusie

Het was best een verrassend leuk weekje met de Ford Expedition. Met dank aan het formaat. Het is gewoon leuk om zo’n grote Godzilla door Florida te navigeren. Ook was hij best vlot. Toch moet ik ook eerlijk zijn. Ik kan me echt niet voorstellen dat ik deze auto na een maand nog wil rijden. Ik zou me snel ergeren aan het ouderwetse onderstel en matige interieur. Ook is de V6 motor simpelweg niet bijzonder genoeg om de minpunten van de Ford te compenseren. Een V8 zou toch wel heel erg fijn zijn geweest. Downsizing sucks!

Eindcijfer: 6+
+ Megastil
+ XXL uitstraling
+ Best vlot
– Geen V8
– Goedkoop interieur
– Onderstel mist (veel) verfijning