Duurtest: Tesla Model 3 Performance – hoe zit het met de vooroordelen?

Het is al een tijdje stil rond de duurtester Tesla Model 3 Performance van gastblogger Jeff. Iets met drukke agenda’s, gezin, corona en meer. Reden genoeg om jullie weer even bij te praten over het wel en wee van de Tesla. Inmiddels staat er alweer 36.000 kilometer op de teller en is het tijd om wat vooroordelen te behandelen.

36.000 kilometer? Is de Tesla Model 3 al aan het desintegreren?

Nee natuurlijk niet. Veel mensen hebben bij Tesla een beeld dat de bouwkwaliteit abonimabel is, maar in de praktijk valt dat best mee. De bouwkwaliteit is prima. Je hoort nog nergens rammels en ook zien de materialen er nog als nieuw uit. Natuurlijk zijn de materialen in een Audi mooier, maar daar betaal je dan ook voor. Enige waar ik nog steeds moeite mee heb is het ontwerp van het interieur. Het is heel minimalistisch en ik vind dat gewoon minder mooi dan een rijk aangekleed dashboard met veel knopjes, schermpjes en ‘ambient lighting’. Desondanks blijft het grote scherm een schoolvoorbeeld van een fijn werkend touchscreen. Ok, sommige functies (ruitenwissers bijvoorbeeld) doe ik echt liever op de ‘ouderwetsche’ manier maar in basis functioneert het scherm prima. Wat ik wel heel jammer vind? Dat Tesla niet alle modellen standaard voorziet van zwarte dakhemelbekleding.

Is de batterijrange al ernstig aan het zakken?

Het is inderdaad een feit dat een batterij in de loop van de tijd wat minder capaciteit heeft en er uiteindelijk mee stopt. Dat is bij een elektrische auto niet anders. Dus er komt ooit een dag dat je de batterij moet vervangen. Maar die dag ligt nog heel ver weg in de toekomst. Uit onderzoek blijkt dat Tesla’s bij 250.000 kilometer nog steeds 90% van de accucapaciteit kunnen leveren. Het grote voordeel van Tesla? De range is in principe al zo ruim dat je ook met een paar procent minder nog steeds een meer dan gemiddelde range hebt. Bij kilometerstand 36.000 is er overigens nog geen verschil merkbaar, maar dat zal je gezien bovenstaande cijfers niet meer verrassen.

Is de Tesla nog steeds ongeschikt voor een lange reis?

Dit is voor veel mensen – ook voor mij – nog wel een dingetje. Ik wil met hoog tempo door Duitsland crossen en niet een groot deel van de reis hoeven te wachten bij een laadpaal. Jeff is ook een liefhebber van het snellere werk en dus heeft hij de handschoen opgepakt. Bestemming Red Bull Ring met vier personen. Ik heb goed nieuws en slecht nieuws voor je. Het goede nieuws is dat het laadnetwerk van Tesla ook in het buitenland inmiddels briljant is. Overal was meer dan voldoende plaats en na 20 minuten wachten is je accu weer voor minimaal 80% gevuld. Dat betekent in de praktijk even de beentjes strekken, een bak koffie halen en weer verder. Het nadeel: je range stort wel in als het tempo omhoog gaat. Dus uiteindelijk besloot Jeff toch om het tempo te laten zakken naar 150 a 160 om een enigszins acceptabele range te hebben. De ‘sweet spot’ tussen snelheid en laden/rusten ligt bij pak hem beet 120 a 130 kilometer per uur. Dus ja, het echte Autobahnbeuken ga je wel missen, zelfs als je met de Tesla Model 3 Performance onderweg bent. Op een sporadisch sprintje na natuurlijk.

Maak je het wel eens mee dat je auto ermee stopt na een ‘over the air’ update?

Voor de lezers die geen flauw idee hebben wat een ‘over the air’ update is: dit betekent dat Tesla softwarewijzigingen van afstand inlaadt in jouw auto. Dus na een update zijn er ‘bugjes’ opgelost, worden er functionaliteiten toegevoegd en meer. Zonder bijbetaling. Jeff is buitengewoon blij met de updates omdat ze over het algemeen goed werken en er wel eens functionaliteiten bijkomen die gewoon nuttig zijn. Met één update is Jeff minder tevreden. De Autopilot houdt nu rekening met verkeerslichten. Klinkt briljant, maar in de praktijk betekent dit dat de auto uit zichzelf afremt terwijl het verkeerslicht al groen is. Werkt net nog niet helemaal fijn, zo heb ik zelf ook mogen ervaren. Over de Autopilotfunctie is Jeff overigens verder tevreden, mits het niet al te druk op de weg is. Ook in de file werkt de Autopilot prima. Bij druk verkeer is de mening van Jeff (ik onderschrijf deze!) dat de mens (niet iedereen uiteraard) iets beter is in een anticiperende en vloeiende rijstijl dan een Autopilot.

Is de Tesla Model 3 niet een totaal onpraktische auto?

Onpraktisch is een groot woord, maar er spelen voor Jeff wel een paar issues. Allereerst het comfort voor de achterpassagiers. Het is en blijft wel belangrijk om op tijd ‘shotgun’ te roepen als je met meer dan 2 personen reist. Op de achterbank zit je door de onhandige zitting te veel met de knietjes opgetrokken en dat is een onprettige houding. Ook is de beenruimte niet ideaal. Daarnaast is de auto net niet groot genoeg voor het gezin. Een uitje met de trouwe viervoeter is een uitdaging, want die past niet in de achterbak. Voor de familietripjes moet Jeff uitwijken naar een (saaie) Volvo. Daar wordt niemand blij van.

Is de Tesla Model 3 Performance niet alleen een rechtuitbrander?

Trouwe lezers van deze blog kennen het antwoord al. Nee, de Tesla Model 3 Performance is ook zeer capabel in het betere bochtenwerk. De besturing is niet top, maar het onderstel is echt wel serieus capabel om heel veel tempo mee te nemen. Dus ook in de Eifel of Alpen kun je veel plezier hebben met de Tesla Model 3. En ja, natuurlijk blijft de acceleratie een feestje. Er is ook een maar. In de praktijk gebruikt Jeff steeds vaker de chillmode. Dan wordt het vermogen wat geknepen en reageert de Tesla wat subtieler op het stroompedaal. Op de vraag of hij – met de kennis van nu – nog steeds de Performance zou kiezen of toch de Long Range blijft het lang stil. Dat zegt voldoende. Voorheen was Jeff 100% zeker van zijn zaak. Ik deel zijn twijfel wel, want na een paar sprintjes begint mijn maag ook alweer te protesteren. Het scheelt toch 7.000 euro en de Long Range is ook een razendsnelle auto.

Dus de vooroordelen kunnen de prullenbak in?

Yes yes. De Tesla Model 3 Performance doet het – los van wat ruimteprobleempjes – nog steeds fantastisch. Voor Jeff is dit nog steeds een dagelijks feestje. Ik vond het weer even een genoegen om achter het stuur te zitten. Zeker ook omdat ik een paar dagen eerder de Polestar 2 had getest. De Polestar 2 rijdt misschien een tandje strakker, maar de Tesla scoort weer met zijn fantastische bereik en laadsnelheden. Wat ik bij een EV heel belangrijk vind. Dit is en blijft een briljante auto.

Nog bijzonderheden?

Een paar. Het windgeruis blijft een issue. Dat probleem is onoplosbaar. De brakke remschijven zijn gelukkig wel (onder garantie) vervangen. Spijtig nieuws voor Jeff: hij heeft wel een stoeprandje geraakt, met een kromme velg tot gevolg. Dat kun je de auto niet aanrekenen. Voor de rest is de auto foutloos. Over 20.000 kilometer weer een nieuwe update.

Eerdere verslagen van de Tesla Model 3 Performance:

• Op de Duitse Autobahn
• De eerste 10.000 kilometer
• Introductie duurtester
• Rijtest