Duurtest Seat Leon Cupra 280: verslag 5 (slot)

Na 15 geweldige maanden heb ik met pijn in het hart afscheid genomen van mijn duurtest Seat Leon Cupra. Ik moet noodgedwongen aan de diesel. Ik heb bijna 30.000 kilometer met onze bijna 400 pk sterke Seat Leon Cupra gereden. Ik ben twee keer de Alpen in geweest, ik heb lege stuurmanswegen in het Schwarzwald onveilig gemaakt en de ‘Seat Leon Cupra 400’ heeft zich bewezen op en rondom de Nordschleife. In dit slotverslag lees je de terugblik op de testperiode en het allesbeslissende eindoordeel.

De grootste plus van de auto?

Zonder twijfel de tuning. Bij kilometerstand 5.000 ben ik bij JD Engineering langsgegaan voor wat extra pepertjes, met als eindresultaat een prachtige 393 pk en 512 nm. De stock Seat Leon Cupra 280 is met 280 pk natuurlijk al een heel erg snelle auto, maar die extra duw in je rug van deze ‘Seat Leon Cupra 400’ doet zoveel meer voor de beleving. Je schuift direct een paar plaatsen op in de voedselketen. Op de Autobahn moesten een BMW M3 Cabrio (420 pk) en een Audi S6 (450 pk) capituleren. Ik reed zelfs vrij gemakkelijk weg van auto’s als de Porsche Boxster S (320 pk) en een BMW M550D (381 pk).

Geloof je het niet? Dit filmpje spreekt boekdelen. In de categorie bizar: in de slipstream kon ik heel aardig bijblijven bij een Porsche 996 turbo (420 pk). Pas boven de 250 kilometer per uur begon de Porsche wat van me weg te lopen. De Porsche profiteert dan van de luchtweerstand en van de extra ‘hubraum’. De tweeliter turbo moet er dan wat harder voor werken, wat geen schande is.

Over topsnelheid gesproken: we klokten 301 kilometer per uur op de teller. Het leukste is dat niemand dit verwacht. De meeste BMW- en Audi-eigenaren zijn totaal niet onder de indruk van die Seat op hun achterbumper. Des te groter de schok als ze volkomen onverwachts vernederd worden. Het klinkt misschien kinderachtig voor sommigen, maar ik vind dit echt hilarisch. Deze ‘Seat Leon Cupra 400’ is de ultieme wolf in schaapskleren. Het is overigens helemaal geen nerveuze auto. Het vermogen wordt mooi gelijkmatig opgebouwd en hij blijft gaan tot aan de redline. Motorisch is het in alle opzichten een juweeltje.

Krijg je het vermogen altijd op de weg?

Ja, mits je het vermogen in de eerste twee versnellingen laat knijpen (heb ik bij de tuning gedaan) en de juiste banden monteert. De door de importeur geleverde Continental Sportcontacts zijn ronduit waardeloos. Ze slijten absurd snel, ze cuppen als een dolle en ze bieden veel te weinig tractie. Beding bij de aankoop van een snelle VAG altijd dat ze de auto op andere banden leveren. Ik heb na de Continentals gekozen voor Michelin Supersports, een buitengewoon fijne band. Toch is de auto in veel gevallen eigenlijk te snel, puur vanwege het feit dat je heel snel heel erg veel harder rijdt dan toegestaan. Een sprintje van 80 naar 120 km/h kost 2,3 seconden (meer sprinttijden hier). Er zijn maar weinig auto’s die dit kunnen.

Het rijden met deze Cupra vergt enorm veel zelfbeheersing, want het is enorm verleidelijk en leuk om de teugels even te vieren. Daarom heb ik ook veel kilometers op de Duitse Autobahn gemaakt. Bij onze oosterburen komt de auto echt heel goed tot zijn recht en kun je iedere pk uitknijpen. De rechtuitstabiliteit is overigens voortreffelijk. Pas boven de 280 kilometer per uur wordt het wat harder werken. De stopkracht is ook bij dit soort snelheden indrukwekkend, maar je moet er wel op bedacht zijn dat de koets dan aardig in beweging is. Op het circuit merkte ik dat de remmerij bij herhaaldelijk stevig beulswerk niet helemaal vrij van fading is en dat het ABS ook vrij snel ingrijpt. Dat heeft natuurlijk te maken met het extra vermogen. Rijd je vaak trackdays, dan is een rem-upgrade (onderdeel van Performance Pack) zeker aan te raden.

Hoe staat het met de betrouwbaarheid?

So far so good. Het enige mankement was een loszittende hendel van de hoogteverstelling van de bestuurdersstoel. Dat is door de dealer netjes gerepareerd. Mechanisch was de Seat Leon Cupra een uiterst betrouwbare metgezel. De techniek kan wel een stootje hebben. Uiteraard heb ik de auto wel altijd met respect bejegend. Ik rijd altijd netjes mijn auto warm en na afloop van een snelle rit laat ik altijd de motor een tijdje stationair draaien zodat de turbo kan afkoelen. Koppelingsverslindende stoplichtsprintjes doe ik niet en waar mogelijk rijd ik altijd langere stukken zodat alle sappen goed op temperatuur komen.

Mijn rijstijl heeft zich ook uitbetaald in een heel net olieverbruik. Mijn Seat verbruikt ongeveer een half litertje per 10.000 kilometer. Houdt de auto het 100.000 kilometer vol? Als de volgende eigenaar een liefhebber is, gaat dit zeker lukken. Ik heb in ieder geval veel vertrouwen in de techniek, want mijn volgende duurtester en kilometervreter (Volkswagen Golf GTD) gaat zeker ook weer getuned worden. Ik heb wel wat aanpassingen laten doen om de levensduur van de versnellingsbak te verlengen. Zo heb ik het maximumkoppel van de versnellingsbak laten verhogen naar 550 nm en is het vermogen in de eerste versnellingen wat geknepen.

Is de Cupra een entertainer?

Ja natuurlijk, een lichtgewicht hothatch met 400 pk rijdt ronduit spectaculair. Vooral het acceleratievermogen is en blijft een bijna surrealistische ervaring. Als rijdersauto haalt hij niet van het niveau van de Renault Megane RS. Die auto communiceert constant met je en heeft een zeer speels en uitdagend weggedrag. De Cupra is ook in staat tot ongelooflijke bochtsnelheden, maar hij doet dit zonder de dramatiek en sensatie van de Renault. De auto blijft neutraal en altijd te makkelijk te hanteren. Ook met 400 pk is het een uiterst effectieve beul. Dankzij het sperdifferentieel kan ik ook in bochten het gaspedaal (met beleid) vloeren. Ga ik over de grens – it happened once or twice 😉 – dan is het geleidelijk opkomende onderstuur makkelijk te pareren door het gas te lossen. De auto herpakt dan – wederom erg voorspelbaar – de oorspronkelijke koers.

Al met al ben ik onder de indruk van dit chassis. Ik herinner me dat ik in mijn Volkswagen Golf 6 GTI (300 pk zonder sperdifferentieel) veel behoedzamer met het gaspedaal moest omgaan. Daar kon ik pas op het gas als de wielen rechtuit stonden. Ook de vierwielaangedreven Audi RS3 die ik laatst reed had – tot mijn verrassing – veel meer last van onderstuur. Het grootste voordeel van de Cupra is dat het een lichtgewicht is. De Cupra weegt slechts 1300 kilo. De Cupra voelt echt enorm lichtvoetig aan en staat een hooliganrijstijl veel makkelijker toe. Doordat je zo makkelijk de limiet kunt vinden, is het uiteindelijk een enorm belonende auto om hard mee te rijden. Mits je de limiet weet te vinden natuurlijk ;).

Op nat asfalt is de Cupra overigens wel een handvol. Dan moet je oppassen voor stevig onderstuur als de voorwielen hun oneerlijke gevecht met het kletsnatte asfalt verliezen. In die omstandigheden doe je er verstandig aan je rechtervoet wat te beheersen. Dan is 400 pk net wat te veel van het goede.

Is de Cupra geschikt voor woon-werkverkeer?

Ja. Hier onderscheidt de Cupra zich van de meer extreme concurrenten als de  Renault Megane RS en Honda Civic Type R. De Seat Leon Cupra is een prima auto om dagelijks te gebruiken. Het onderstel is in comfortmodus heel erg comfortabel, de stoelen zitten heerlijk en het optionele Seat Soundsystem klinkt ronduit subliem. De Milltek-uitlaat maakt natuurlijk wat meer herrie, maar met de standaarduitlaat is de auto voldoende stil, mocht je liever geen herrie willen. Daarnaast is de auto ruim genoeg om vier volwassenen inclusief bagage comfortabel te vervoeren.

De afwerking en het materiaalgebruik zijn veel beter dan in de voorganger, maar Seat weet het niveau van de Volkswagen Golf GTI niet te bereiken. Her en der tref je in de Seat nog wel een paar harde plastics aan. Wat ik vooral jammer vind is dat het interieur er ‘te gewoontjes uitziet’. Seat heeft zich hier te makkelijk van af gedaan. Hetzelfde geldt ook voor het exterieur. Parkeer je Seat Leon Cupra naast een Seat Leon FR en je moet twee keer kijken om de verschillen te zien.

Wederom laat Volkswagen met de GTI zien hoe het wel moet. Die auto is nog steeds ingetogen vormgegeven, maar wel direct herkenbaar als GTI. Wil je de Seat Leon Cupra nog wat opfleuren, kies dan een felle kleur. Deze blauwe kleur staat de auto erg goed, net als een rode lakkleur. Ook kun je nog oranje velgen bijbestellen. Persoonlijk vind ik dat wat te veel van het goede, maar dat is natuurlijk een kwestie van persoonlijke smaak.

Waar moet je zeker in investeren als je een Seat Leon Cupra koopt?

Iedere Cupra is al rijk uitgerust, maar een ‘must have’ op elke Seat Leon Cupra 280 is een uitlaat-upgrade. De standaardversie klinkt te braaf en in Cupramodus erger ik me aan het nepgeluid uit de speakers. De gloednieuwe Cupra 290 schijnt beter te klinken- daar hebben ze de twee einddempers verwijderd – maar dat heb ik zelf nog niet kunnen uitproberen. Ik was in ieder geval erg content met de Milltek-set onder mijn achterbumper, deze is een stuk luider maar is nooit irritant en dreunend aanwezig. Bij gewoon tempo kan ik nog fatsoenlijk met mijn passagiers communiceren, bij volgas hoor je een lekkere diepe uitlaatbrom. Hij klinkt helemaal niet onverdienstelijk. Leuke bonus is dat andere weggebruikers de Cupra heel goed kunnen horen als je langsknalt.

Wel of geen DSG?

Veel mensen stellen me deze vraag. En ik vind dit een lastige. De DSG-6 is een geweldige versnellingsbak, zeker in combinatie met het hoge vermogen. De bak schakelt supersnel en trefzeker. Met de handbak ben je altijd langzamer, hoe snel je ook schakelt. Helaas heeft de DSG-6 wel een paar kleine onhebbelijkheden. Terugschakelen gaat alleen soepel als je of volgas rijdt of je gas helemaal loslaat. Bij halfgas gaat dit altijd gepaard met een irritant schokje. Ook vind ik dat de auto vrij lomp wegrijdt als je je voet van de rem haalt.

Als ik nog een nadeel mag noemen: alleen met de motor in sport- en Cuprastand kun je genieten van het sportieve uitlaatgerommel. Helaas betekent dit dat de versnellingsbak automatisch in de meer nerveuze S-stand staat. Waar ik niet altijd op zit te wachten. Dus rijd ik 95% van de tijd in de handmatige modus (via de flippers achter het stuur) zodat ik toch maximaal geniet van de plofjes in de uitlaat. Maar wat is dan nog het nut van een DSG-bak?

Welke setting van de DCC rijdt het meest prettig?

Zoals in veel moderne auto’s kun je zelf bepalen hoe je de auto configureert. In de Cupra kun je de settings van je motor/automaat, onderstel, besturing en sperdifferentieel instellen. Het standaard gemonteerde adaptieve chassis heeft vaak zijn waarde bewezen. De verschillen tussen de modi zijn wel degelijk voelbaar, al is de auto in de meest sportieve Cupramodus nog steeds niet niervergruizend stug. De besturing is in alle standen niet zo direct en fijngevoelig als in een Renault Megane RS of BMW M235i, maar desondanks zit er best wel een redelijk gevoel in de installatie. Persoonlijk vind ik de zwaardere Cupra-setting de fijnste stand.

Het sperdifferentieel staat uiteraard in de meest sportieve stand en de motor en automaat heb ik vaak in sportstand staan. De meest extreme Cupra-setting negeer ik. Dan krijg je nog wat extra nepgeluid uit je speaker kado. Wie dat bedacht heeft mogen ze direct op transport naar Temptation Island zetten. Gelukkig overstemt de Milltek-uitlaat deze onzinnige herrie.

Heeft de auto nog minpunten?

Ja, een paar kleine. Om te beginnen werkt het navigatiesysteem veel te langzaam en is het beeldscherm te klein. Gelukkig is er inmiddels een sneller systeem leverbaar in de Leon. Altijd doen. Een andere onhebbelijkheid zit hem in de Driving Profiles. Hier kun je zelf je favoriete settings van je auto samenstellen. Bij mij is dat de motor in sportstand, sperdifferentieel en besturing in Cupra en het onderstel in comfort. Toch moet ik bij iedere rit de instelling opnieuw aanklikken om deze te activeren. Meer minpunten? Na het kantelen van de rechterspiegel wil deze niet altijd terug in de oorspronkelijke stand, de binnenspiegel dimt maar matig, ik mis een USB-aansluiting in de auto en de zitpositie is net wat te hoog.

Het grootste minpunt is echter het brandstofverbruik van de Cupra. Ik kom niet verder dan 1 op 8,5. Dat was overigens voor de tuning ook het geval. Gecombineerd met de te kleine tankinhoud (50 liter) is de actieradius uiterst beperkt. Als ik op de Duitse Autobahn het vermogen aanspreek sta ik letterlijk iedere 250 kilometer te tanken.

Is een Seat Leon Cupra een dure auto om te rijden?

Dat valt best mee. De prijs-kwaliteit is één van de redenen dat ik de Cupra gekocht heb. Voor nog geen 40.000 euro rijd je in een razendsnelle auto waar eigenlijk wel alles op zit. Bij veel andere merken moet je nog diep graven in het optieboek als je de uitrusting gelijk wilt trekken. De Cupra wordt standaard geleverd met Full-LED verlichting, navigatie, 19 inch velgen en een adaptief chassis. Toch moet je er wel rekening mee houden dat het brandstofverbruik stevig is en dat je vriendjes wordt met je bandenboer. Zeker als je besluit om je Leon te tunen. De onderhouds- en verzekeringskosten vallen overigens wel mee, die zijn niet heel veel hoger dan bij een gewone Seat Leon. Ook is de afschrijving niet onaardig te noemen, mits je bereid bent om te shoppen bij meerdere dealers.

Conclusie

Wat voor cijfer geef ik de Cupra nu? In ieder geval hoger dan de gewone Seat Leon Cupra 280, die al een verdienstelijke 8+ scoorde. De tuning geeft de auto het extra gouden randje. Het extra beetje sensatie die de standaard Cupra mist. Het grote pluspunt is dat de auto niet onhandelbaar is, het blijft een toegankelijke auto (behalve op nat asfalt). Ook voor de minder ervaren chauffeur. Het gaat alleen verbijsterend veel sneller en gepaard met meer auditief spektakel dankzij de Milltek-uitlaat. Een getunede Seat Leon Cupra is gewoon een veel leukere auto. Daarnaast blijven de pluspunten van de Seat Leon Cupra onverminderd van kracht. Het is en blijft een sublieme allrounder. Het enige nadeel is eigenlijk alleen het brandstofverbruik. En zelfs dat valt nog wel mee als je in ogenschouw neemt dat je bijna 400 pk onder de kap hebt. Deze Cupra benadert de perfectie.

Eindcijfer: 9-
+ sportwagenprestaties
+ nog steeds toegankelijk voor minder ervaren chauffeurs
+ fijne allrounder
+ prijs-kwaliteit
– lust een slokje

Factsheet:

Kilometerstand: 27.700
Gemiddeld verbruik afgelopen periode: 1 op 8,5 (heel veel beter zit er niet in)
Bijzonderheden: hilarisch zijn de reacties van mensen die een ritje mochten maken. Schrik en ongeloof vechten om voorrang.

Zie ook:

Verslag 1 – Keuzestress
Verslag 2 – Autobahnbrennen
Verslag 3 – Chiptuning
Verslag 4 – Missie 300