Duurtest: Seat Leon Cupra 280 #4
Dinsdagavond 18 augustus 2015, 20:23 uur: een prachtige zomeravond in de Duitse deelstaat Baden-Württemberg. Het is 19 graden, windstil en de zon zakt langzaam in het westen weg. Ik rijd op de driebaans Autobahn 5, iets ten zuiden van Baden-Baden. De brede Autobahn is zo goed als kaarsrecht, dankzij een nieuwe asfaltlaag zo glad als een biljartlaken en er rijdt niet al te veel verkeer. Haalt onze tot bijna 400 pk opgepepte Seat Leon Cupra 300 kilometer per uur op de teller? Bereik ik voor het eerst in mijn leven deze magische mijlpaal? Al vaker ben ik dichtbij geweest.
Kan een ‘gewone’ hatchback de magische 300 grens halen?
Mens en machine op de limiet
Alle systemen van de auto staan in de meest scherpe stand. Ik trap het gaspedaal diep in. De automaat schakelt terug en zonder moeite passeert de teller 200, 230, 250. De Seat Leon Cupra accelereert onverstoorbaar verder. 260, 270, 280. Het gaat inmiddels hard. Snoeihard. Het sporadische verkeer op de rechterbaan lijkt stil te staan en voor mijn gevoel rijd ik in een soort tunnel. De toerenteller passeert het rode lijntje. De 2.0 TSI werkt onder hoogspanning.
De voorwaartse drang neemt steeds meer af. De luchtweerstand begint het gevecht met de Cupra te winnen. Het sprokkelen is inmiddels begonnen. 291, 292, 293 kilometer per uur. Ik rijd op de absolute limiet. Dat heeft ook te maken met de auto, die is eigenlijk niet gebouwd voor dit soort snelheden. Dat merk ik aan kleine details. Rond de spiegel ontstaat een fluittoon. Het kan geen kwaad, maar het geeft me wel een wat onrustig gevoel. Ook heeft het onderstel boven 280 kilometer wat meer moeite om oneffenheden in het asfalt te verwerken.
Zoveel vermogen uit een tweeliter blokje. Het blijft bizar.
Ver in het rood
Ik heb het stuur stevig vastgeklemd. Mijn rationele ik vindt dat het inmiddels genoeg is, maar nu ik zo dichtbij ben wil ik de jackpot zien. 295 inmiddels. Het is allang niet meer comfortabel. Ik proef een dierlijke angst bij mezelf, is het echt nodig dat ik de 300 aantik? Wat wil ik bewijzen? En aan wie? Een onbekende oerkracht houdt mijn rechtervoet echter stevig op het gaspedaal. Dit is een psychologische prestigestrijd, tegen de allerhoogste inzet. Ik ben zo dichtbij. 297 staat inmiddels op het display. De toerenteller staat ver in het rood. Ik houd krampachtig mijn stuur vast en hoop niet dat de olietemperatuur te hoog op loopt. De Seat Leon Cupra en ik zitten in hetzelfde schuitje. We zitten ver in het rood.
De teller staat op 299 inmiddels…..nog eentje. Come on! Ik schreeuw mezelf moed toe. Yeeesss!!! 300 op de teller en net voordat ik mijn gas wil lossen zie ik zelfs 301 op het scherm flitsen. De adrenaline giert door mijn lijf. Opluchting en verwondering vechten om voorrang. Ik realiseer me nauwelijks dat ik 301 kilometer per uur heb gereden in een Seat Leon. Een auto die een fractie kost van een Porsche 911 of BMW M5. Een doodnormale hatchback. Dit is absolute waanzin.
De Cupra verbruikt bij extreem hoge snelheden buitensporig veel brandstof
Zwarte Woud
Ik ben nog niet klaar voor vandaag. Ik heb nog wel een klein uurtje voordat de zon onder is. Het Schwarzwald lonkt. Ik duik snel de Autobahn af en duik de bossen in om de toeristische route terug te nemen naar mijn hotel in Karlsruhe. Stuurmanswegen te over. Ik kies op het navigatiescherm de route die het meest slingert. Als ik in een flits word gepasseerd door een motorrijder weet ik dat dit de juiste route is, want deze ‘Lokalmatador kent – gezien zijn rempunten en lijnen – deze route als zijn broekzak. De motorrijder is de ideale gids op het voor mij onbekende terrein, alhoewel ik wel flink moet aanpoten om in zijn spoor te blijven.
De tuning bewijst nu wederom zijn waarde. De Michelin Supersports banden zijn inmiddels op de ideale bedrijfstemperatuur en bewijzen op dit geaccidenteerde terrein ook hun waarde. Wat een kleefkracht. In een eerder verslag schreef ik dat ik overwoog om het vermogen in de eerste twee versnellingen wat te knijpen. Inmiddels heb ik dit laten uitvoeren bij JDEngineering en ik heb er veel baat bij. Op droog asfalt kan ik zonder wielspin accelereren. Het knijpen van het vermogen heeft nog een positief bijeffect. De al stevige acceleratie in de tweede versnelling krijgt in de derde versnelling nog een klein extra tandje bij. Een soort van extra beloning. Gaaf!
Ringdoop
Ik heb meer mooie dagen beleefd met de Seat Leon Cupra. Hij heeft deze zomer ook de vuurdoop op de Nürburgring mogen ondergaan. Wederom een geweldige ervaring, maar wat is het op een gemiddelde zondag toch druk op de Nordschleife. Ik heb om eerlijk te zijn meer plezier beleefd op de heerlijke stuurmanswegen die je rondom de Ring in de Eifel kunt vinden. Ook in het weekend zijn deze wegen vaak uitgestorven en kun je heerlijk tempo maken.
Het grote voordeel van de Cupra ten opzichte van mijn vorige Renault Megane RS is dat de vering veel vergevingsgezinder is en dat is op de vaak slechte wegen in de Eifel geen overbodige luxe. Met de dempers in comfortstand is de Seat Leon Cupra prima in staat om hobbels en oneffenheden te verwerken. Met de keihard geveerde Megane moest ik echt het gas lossen. Puntje van kritiek zijn de remmen. Die zijn voor normaal gebruik of bij incidenteel stevig gebruik echt prima, maar bij intensief gebruik hebben ze wel wat moeite met het extra vermogen. Dat merkte ik op de Nordschleife wel een beetje.
Op slecht asfalt is de Cupra superieur aan de Megane RS.
Teveel vermogen?
Ik ben de afgelopen periode opmerkelijk vaak naar Duitsland gegaan om even de Cupra uit te laten en dat is niet zonder reden. 400 pk is in Nederland eigenlijk net wat teveel van het goede. Je speelt Russische roulette met je rijbewijs, zo snel en makkelijk accelereert de Cupra naar hoogst illegale snelheden. Ik vraag me wel af of ik hierna weer eens niet aan de diesel moet. Ook omdat ik me erger aan de kleine benzinetank en het hoge brandstofverbruik. Ik sta vaker te tanken dan me lief is. Dit soort overwegingen eindigen overigens abrupt als ik het gaspedaal intrap. De brachiale acceleratie vergoedt alles. Daar wen ik nooit aan bij deze auto. Hij is iedere keer weer sneller dan ik verwacht.
Voor het circuit is het vermogen prima, maar in NL is het soms wat teveel van het goede.
Bijzonderheden
Veel bijzonderheden zijn er verder gelukkig niet te melden. Naast het knijpen van het vermogen in de eerste twee versnellingen heeft JDEngineering ook het maximumkoppel van de versnellingsbak verhoogd naar 550 nm en heb ik de instellingen in D en S stand wat meer naar wens aangepast. Verder heb ik tussentijds preventief de motorolie vervangen. Ik vind 30.000 kilometer wat te lang voor mijn getunede auto. Overigens verbruikt de auto bijna geen olie. Dat is een goed teken! In de categorie klein leed: de hendel voor de hoogteverstelling van de bestuurdersstoel is losgeschoten. Voor de rest geen enkel mankement of probleem. So far so good! Ook hebben de voor- en achterbanden nog wel voldoende profiel om de winter mee door te komen. Die ga ik komend voorjaar wisselen. De Michelin Supersports mogen blijven. De Cupra ook. Op naar het volgende verslag!
De perfecte allrounder? Komt aardig in de buurt.
Factsheet:
Kilometerstand: 20.353
Gemiddeld verbruik afgelopen periode: 1 op 8 (de snelle Autobahnritjes betalen zich helaas uit)
Bijzonderheden: de Zwitser in zijn BMW M3 E92 cabrio zal zijn ontmoeting op de Duitse Autobahn met de Cupra niet snel vergeten. I won 🙂
Zie ook:
Heerlijk om te lezen! En zo herkenbaar, in de Eiffel kan je heerlijk touren. De remmen van mijn 7 gti pp zijn kromgetrokken door het overmatige geremd. Valt mij vies tegen, wel gelijknde mogelijkheid tot een mooie upgrade. Mijn schoonvader is de nieuwe leon fr tdi gaan rijden. Met 184pk dsg bloedsnel en dat is nog voor JD
VAG en remmen blijft een moeilijke combinatie. Je commentaar over de 184 pk diesel herken ik ook. Heerlijke auto, zeker met JD chip. Op onze site hebben we de 184 en 150 pk diesel overigens ook getest.
Ben van plan om ook een cupra te kopen in de kleur alor blauw… Heb je nog tips?
Gr. Ruud
Ha Ruud,
Daar ga je geen spijt van krijgen. De Cupra is een geweldige auto. Paar aandachtspunten:
1) beding bij je dealer dat ze de auto niet op continentals afleveren
2) audio upgrade en schuifdak aanraders
3) ik mis de kuipstoelen niet
4) performance pack alleen nuttig als je vaak circuit op gaat
5) DAB+ valt beetje tegen
6) standaard navi systeem ook. Upgrade kan geen kwaad
7) DSG is briljant. Maar handbak ook
8) sportuitlaat is must have optie
9) chip stiekem ook 😉
300 op de teller, of de gps?
Ik moet de 200 nog over dus de 300 is nog een verre weg voor mij.
Mijn hoogste snelheid is 180.
Soms pink ik in Nederland op de autobaan de 160 aan.
Wel gaaf dat zo’n Seat 300 kan uit een twee liter motor. Ik vermoed dat Honda Civic type R rijders een harde kluif hebben aan de Seat.
300 op de teller. De Civic rijder zal op rechte lijn idd flink moeten aanpoten, zelfs al om een stock Cupra voor te blijven.
https://www.youtube.com/watch?v=k4i-72xLFT4
ik heb inmiddels de cupra besteld in alorblauw met upgrade business plus, professional,technology en winter. Ik overweeg ook een andere achterbumper uit het spoilerpakket omdat ik dat veel mooier vind. Maar ze moeten even kijken of het past. Ben mede door jouw verhalen enthousiast geworden… Twijfelde wel lang over de kleur grijs of alorblauw maar het is dus de laatste geworden ook al is het wat gewaagd…. Maar wel erg fraai.
O,ja vergeten te melden dat ie met dsg komt en ook met de navigatie update. En met 10 pk extra alhoewel dit meer marketing is omdat de prijs per 2016 omhoog gaat. Lijkt mij dat er tussen een s3 en de cupra in praktijk weinig vermogens verschil zit en dat het alleen op papier zo is. Ik heb de s3 wel overwogen maar vond de styling wat minder, het onderstel wat harder en natuurlijk de prijs wat hoger. Ben ook niet zo status gevoelig…..
Gr Ruud.
Gefeliciteerd met je Cupra! De Cupra is een stuk lichter dan de S3, dus die laat je op de Autobahn achter je. En je bespaart aardig wat centjes. Goede keus dus. Waar heb je de auto besteld als ik vragen mag?
Bij Maas Aalsmeer.