Duurtest: BMW M2 – de eerste roadtrip

Ja, het gaat goed met onze duurtest BMW M2. Heel goed zelfs. In dik twee maanden tijd heb ik al meer dan 7.000 kilometer op de teller gezet (km stand nu 24.000). Inclusief een roadtrip naar Berlijn. En het beste nieuws: ik kan de grijns niet van mijn gezicht afvegen. Wat is dit een goddelijke auto!

Wat maakt de BMW M2 zo speciaal?

Toch dat het een volbloed M is. In comfortstand is het best een rustige en enigszins beschaafde auto. Maar als je de systemen op scherp zet, dan verandert het karakter radicaal. De BMW M2 is in alles een paar stappen heftiger en specialer dan al mijn vorige auto’s. En heb je opeens het gevoel dat je op pad bent met een MMA Streetfighter die vooraf nog even een extra snufje testosteron heeft genomen. And then some. En staan motor, uitlaat, versnellingsbak en chassis opeens in standje oorlog. En is het – in de juiste zin van het woord – een echte houwdegen. Het is enorm bevredigend om het gaspedaal in te stampen en het stuur echt eens even stevig vast te pakken. Je wilt spektakel? Dan krijg je het ook! Ook als je rustig over de snelweg tokkelt, voel, zie en hoor je dat je in een speciale auto rijdt. Het is een M en dat DNA voel je iedere kilometer.

Klinkt leuk, maar kun je er dan wel gewoon mee rijden?

Verrassend goed zelfs. Want er zit een enorme spreiding in deze auto. Met alle systemen in comfortstand en alle hulpmiddeltjes aan is het best een vergevingsgezinde en makkelijke auto in de omgang. Natuurlijk is de auto iets stugger en luider dan gemiddeld. De 285/30 brede achterbanden maken wat meer herrie maar het blijft prima binnen de perken. Ook mijn vriendin rijdt er zonder morren in weg, al vindt ze het wel lastig om over de lange motorkap heen te kijken en heeft ze stress voor stoeprandjes. Niet omdat ze dat lastig vindt, maar omdat ze een vriendje heeft die panisch is voor stoeprandschades ;). En o ja, ze heeft het idee dat ze met 10 zwaailichten op het dak rijdt wegens opzichtigheid. Want de auto genereert nogal veel aandacht onderweg. Maar verder is het een soepele cruiser. De ZF-8 automaat schakelt als in iedere andere BMW en de S58 zescilinder is het toonbeeld van souplesse en raffinement. Ook bij normaal gebruik een heerlijke motor. Op het exorbitante brandstofverbruik na dan.

Maar dat is bij een BMW M2 geen issue toch?

Nee natuurlijk niet. Dan had ik beter een BMW 320e kunnen kopen. Je koopt een BMW M2 om te knallen. En ja, dat kan de auto ook als geen ander. Zonder dat je een continu ‘code brown’ alarm hebt. Wat meteen opvalt is de enorm levendige vooras. De auto stuurt heel direct in en daardoor voelt de auto enorm agiel aan. De BMW M2 voelt 200 kilo lichter aan dan de dik 1.700 kilo die de auto weegt. De auto reageert echt bijzonder rap op je input. Daarnaast heeft de achterzijde best veel grip en daardoor ben je echt tot stevige bochtsnelheden in staat. Het onderstel is echt prachtig in balans. Enorm stabiel en ik ervaar veel controle. De auto reageert precies zoals ik wil en verwacht. Natuurlijk kan de auto bijten als je te vroeg en te agressief gas geeft. Bij dit soort auto’s moet je wat meer doseren en spelenderwijs de grenzen gaan verkennen. Daarom rijd ik nu vooral in M Dynamic Mode (MDM). Als je het echt te bont maakt grijpt de elektronica nog wel in. Ook is de remmerij bijzonder overtuigend in deze BMW. Het pedaalgevoel is – zeker in sportsettting – lekker bijterig. Enige minpuntje is dat ze af en toe wat piepen.

Wat is de beste eigenschap van de auto?

Er is zoveel om uit te kiezen, maar de S58 3.0 liter zescilinder twinturbomotor verdient toch echt wel de allerhoogste ereplaats. Wat een blok! Het karakter is heel anders dan de B58 zescilinder uit de BMW M340i. Dat is echt een hele comfortabele en rappe koppelbeul. Dat koppel heeft de S58 ook wel. De turbo wordt misschien iets later wakker, maar met 550 nm heb je weinig te klagen. Maar daar koop je natuurlijk geen BMW M2 voor. Je wilt genieten van alle 460 paardjes en dat doe ik dan ook met enige regelmaat. En hoe! Het grote verschil met de B58 is dat de S58 juist ook bij hogere toeren die extra punch heeft. Je voelt vanaf 2.500 toeren de spieren spannen en dan voel je het vermogen alleen maar toenemen tot helemaal aan de 7.200 toeren. En vergis je niet, dit is echt een bloedsnelle auto. De 100-200 sprint heb ik inmiddels in 8.35 seconden gemeten en ook boven de 250 is de acceleratie echt nog fenomenaal. Bij 292 tik je de begrenzer aan (287 GPS) en dan had er zeker nog wel wat rek in gezeten. Het geluid? Ronduit hemels. Je hebt bij lagere toeren dat typische BMW zescilindergeluid. En als je verder doortrekt dan hoor je echt een lekkere zescilindersnerp. Ook van buiten is de auto echt luid, dus tunneltjes zijn weer een feestje. Er zal vast nog wel iets van hulp uit de speakers komen, maar het echte geluid overheerst gelukkig nog. Zoals het hoort.

Heb ik nog bijzondere trips met de auto gemaakt?

Ik heb de auto meegenomen voor een lang weekendje Berlijn. En ook als reisauto is de BMW M2 eigenlijk zeer geschikt. De kofferbak is ruim, de stoelen zitten voortreffelijk en de motor/versnellingsbak vormen een prachtig en harmonieus paar. Zozeer zelfs dat ik heel vaak met half- of driekwartgas accelereerde omdat het dan zo goddelijk soepel aanvoelt. En dan ben je alsnog sneller dan zo goed als iedereen. Alhoewel volgas ook leuk is om even die adrenaline rush te voelen. Want dan gebeurt er heel veel en dat is natuurlijk ook verslavend leuk. Maar ook bij kruissnelheden van 200 – 250 km/h (van Magdeburg tot Potsdam ligt een heerlijke driebaans Autobahn) voelt de BMW M2 zich kiplekker. Het enige nadeel is dat de auto echt wel een slok lust en de benzinetank met 50 liter wat onderbemeten is. De ZF-8 bak is in de meest agressieve stand overigens wel heel erg agressief. Schakelen gaat dan gepaard met stevige klappen en het toerental blijft hoog. Leuk voor in de Eifel, maar op de Autobahn verkies ik de middelste stand. Dan is de bak echt perfect. De meest comfortabele setting is als je rustig tokkelt erg prettig. Al met al past deze ZF-8 echt prima bij een volbloed M.

Heeft de auto nog minpuntjes?

Natuurlijk. Er zijn er altijd wel een paar. Zo hoor ik bij het rechterportier veel extra windgeruis boven de 250 km/h. Soms zelfs wat geklapper. Ik laat binnenkort dus even het raam opnieuw stellen. Stijlloze portieren zien er leuk uit, maar het levert wel iets meer herrie op. Ook merk je dat BMW wat aan het bezuinigen is. Want de handgrepen in het plafond zijn wegbezuinigd. Ik erger me ook aan het ontwerp van de tellers. Waarom kan ik – als het toch digitaal is – niet klassieke ronde tellers (in oranje) in beeld krijgen? En waarom kan ik de sportdisplays alleen in M-mode Sport zien? Net als de toerenteller in het HUD? Een ander kritiekpuntje is dat de voorgeschreven bandenspanning in het systeem erg hoog is. Dus bij hogere snelheden zie je soms nog weleens een melding in beeld komen. Of je moet je banden echt op 3.0 bar zetten, maar dat gaat wel ietsjes ten koste van het comfort. En last but not least: is de HK audio minder goed dan ik voorheen gewend ben?

Maar dat kan de pret niet drukken toch?

Nee, absoluut niet. Dit is mijn meest speciale auto ooit. Dat kan ik nu al met zekerheid stellen. In alles is dit een auto van een ander niveau. Zoals je kon lezen qua rijden, maar zeker ook qua presence. Ik ben al meerdere malen ‘gespot’. En regelmatig maken mensen een rondje om de auto om wat foto’s te maken en krijg ik heel veel duimpjes en opmerkingen. Eigenlijk altijd wel positief, al zijn er ook mensen die de kleur een beetje ‘too much’ vinden. Of niet zo van de zwarte velgen zijn. Helemaal prima. Zolang het baasje zelf er maar blij mee is. En ja, ik ben misschien wel de grootste fan van deze auto. Ik verzin allerlei smoesjes om toch weer even in de auto te stappen voor een ritje. Want zoals ik eerder schreef, iedere kilometer in deze auto is speciaal en ik geniet er intens van.

Zijn er nog bijzonderheden?

Nee, gelukkig niet. Het is vooralsnog een betrouwbare kompaan en ook is het olieverbruik nihil. Dat is altijd een goed teken. Daarnaast rammelt en kraakt er niets en werkt de software ook goed. Al had ik laatst wel een keer een haperend beeldscherm. Hopelijk komt dat niet al te vaak terug. Maar verder louter lof. De auto voelt als nieuw aan en dat is gezien de lage kilometerstand natuurlijk ook logisch. Ik ga dus zeker een paar mooie ritten plannen deze zomer. Want deze auto is een feestje!

Zie ook

• Introductieverslag